Ο Γάλλος φιλόσοφος Καρτέσιος (Rene Descartes) είχε πει την περίφημη φράση «cogito ergo sum», που σημαίνει «σκέπτομαι, άρα υπάρχω».

Στις μέρες μας, την εποχή της κυριαρχίας του Διαδικτύου και του κορονοϊού, έχει γίνει της… «μόδας» (από κάποια είδη της ανθρώπινης πανίδας) το «αμφισβητώ, άρα υπάρχω» και, επί το… επαναστατικότερον «αρνούμαι, άρα υπάρχω»!

Αμφισβητείται η ύπαρξη του κορονοϊού, που ονομάστηκε «κοροϊδοϊός», αμφισβητείται η χρησιμότητα της μάσκας και, γενικά, τα μέτρα προστασίας που λαμβάνονται, τα οποία θεωρούνται πως εξυπηρετούν το σχέδιο μιας παγκόσμιας συνωμοσίας, η οποία επιδιώκει την κατάργηση της ελευθερίας και την επιβολή μιας …παγκόσμιας δικτατορίας!

Και όταν πρόβαλε μια αχτίδα αισιοδοξίας με την παρασκευή των εμβολίων, για την λύση της πολιορκίας της ζωής μας από τον κορονοϊό, «πήρε αμπάριζα και βγήκε» το Αντιεμβολιαστικό Κίνημα!

Και αυτά συμβαίνουν όχι μόνον στην Ελλάδα αλλά και διεθνώς (ευτυχώς -ακόμα- σε μειοψηφικά ποσοστά)!

Αυτό που αποτελεί την ιδιαιτερότητα της Ελλάδας, σε σχέση με την προσπάθεια ελέγχου της πανδημίας και την αντιμετώπιση των προβλημάτων που αυτή προκαλεί, είναι η ασκούμενη πολιτική από την αντιπολίτευση και, κυρίως, από την Αξιωματική Αντιπολίτευση, η οποία ακολουθώντας την «μόδα» του Διαδικτύου αμφισβητεί, τόσο τα κυβερνητικά μέτρα κατά της πανδημίας, όσο και τα μέτρα για την στήριξη της οικονομίας.

Σύμφωνα με την νέα λέξη που ανακάλυψε -οψίμως- ο ΣΥΡΙΖΑ, έχουν την «ενσυναίσθηση», ότι η συμφορά της πανδημίας, που έχει πλήξει τον ελληνικό λαό (καθώς και όλους τους λαούς παγκοσμίως) και η οποία έχει φέρει σε δύσκολη θέση την κυβέρνηση Μητσοτάκη (καθώς και όλες τις κυβερνήσεις παγκοσμίως), αποτελεί την μεγάλη ευκαιρία (ανάλογη με εκείνη της συμφοράς των Μνημονίων), προκειμένου να φθαρεί η δημοφιλία της κυβέρνησης Μητσοτάκη και να αναδειχθεί, και πάλι, ο Τσίπρας, αυτή την φορά, ως Σωτήρας «Κορονοσχίστης»!

«Ο λύκος κι αν εγέρασε κι άσπρισε το μαλλί του ούτε την γνώμη άλλαξε ούτε την κεφαλή του»!

Αλλά αρκετά για τον Τσίπρα και την… «πλάτη που βάζει» για την… προστασία του λαού από την πανδημία· ας ασχοληθούμε, σήμερα, με το κίνημα των αμφισβητιών ή των αρνητών του εμβολιασμού.

Πολλές οι συνιστώσες που συγκροτούν το Αντιεμβολιαστικό Κίνημα: οι διαχρονικοί αρνητές, γενικά, των εμβολίων, οι αντιδρώντες σε κάθε μέτρο υγειονομικής προστασίας που επιβάλλεται, άνωθεν, όπως είναι η μάσκα, οι οπαδοί συνωμοσιολογικών θεωριών και οι θρησκόληπτοι που πιστεύουν ότι πίσω από κάθε κρίση και κάθε συμφορά βρίσκεται κάποιος… Σατανάς -με κέρατα ή χωρίς κέρατα- (οι Σιωνιστές, ο Μπιλ Γκεϊτς, ο Σόρος!), κάποιοι σχετικοί ή άσχετοι με την ιατρική επιστήμη, οι οποίοι βρήκαν την ευκαιρία να αυτοπροβληθούν ως ειδημονέστεροι των διεθνούς κύρους επιδημιολόγων και να αμφισβητήσουν την εγκυρότητα των εμβολίων ή να τρομάξουν τον κόσμο επισείοντας τον κίνδυνο «γενετικών μεταλλάξεων».

Και μαζί με τους, μονίμως, αντιρρησίες και «ψεκασμένους» (τους οποίους μόνον η εισαγωγή τους σε κάποια ΜΕΘ μπορεί να τους «βάλει μυαλό»), συνυπάρχει και ένα ποσοστό ανθρώπων -στην Ελλάδα και παγκοσμίως- οι οποίοι ακούγοντας και διαβάζοντας όσα σκοτεινά και δυσοίωνα διαδίδονται από τα κέντρα της παραπληροφόρησης και της αντιεμβολιαστικής προπαγάνδας, βρίσκονται σε σύγχυση και διακατέχονται από σοβαρές αμφιβολίες για την ασφάλεια που εγγυάται το εμβόλιο κατά του κορονοϊού.

Αυτή η κατηγορία των συνανθρώπων μας, υπάρχει πιθανότητα να πεισθεί -τελικά- και να συμβάλει στην μαζικότητα του εμβολιασμού και την απαλλαγή της ανθρωπότητας από την θανατηφόρα πανδημία· για να επιτευχθεί, όμως, αυτό, θα χρειαστεί να ηγηθούν της εκστρατείας ενημέρωσης του κόσμου και να αναλάβουν να τους πείσουν για την αξιοπιστία του εμβολιασμού ειδικοί επιστήμονες, εγνωσμένου κύρους.

Και επειδή «όσο αποτελεσματικό είναι το παράδειγμα, δεν είναι χίλια λόγια», πρέπει το παράδειγμα του εμβολιασμού να το δώσουν γνωστές προσωπικότητες της πολιτικής και κοινωνικής ζωής, άνθρωποι του πνεύματος και της πολιτιστικής μας ζωής.

Θα χρειαστεί οι επιστήμονες και οι υπεύθυνοι για τον εμβολιασμό να είναι απόλυτα ειλικρινείς για την αποτελεσματικότητα του εμβολιασμού και τις τυχόν παρενέργειες που μπορεί να έχει για τους εμβολιαζόμενους.

Και θα είναι χρήσιμο, για να πεισθούν και οι πλέον διστακτικοί, να δίνονται στην δημοσιότητα οι παρατηρήσεις των επιστημόνων, σχετικά με τις παρενέργειες και την ανοσία των εμβολιασμένων που προηγήθηκαν στην Αγγλία και σε άλλες χώρες.

Και όσον αφορά στους πολίτες, αυτοί έχουν το δικαίωμα της ελεύθερης επιλογής, που τους παρέχει το δημοκρατικό Σύνταγμα ης χώρας: να εμβολιαστούν -διακινδυνεύοντας να υποστούν κάποιες πιθανές παρενέργειες- ή να παραμείνουν, εντελώς, άοπλοι, απέναντι στην επιθετικότητα του κορονοϊού, με τον κίνδυνο να βρεθούν στην… κόλαση των ΜΕΘ!

Και, ίσως, βοηθούσε, τελικά, για την σωστή επιλογή μας, εάν αναλογιστούμε ότι ο δρόμος που οδήγησε την ανθρωπότητα από την «εποχή των σπηλαίων» στην εποχή της οργανωμένης κοινωνίας και του πολιτισμού ανοίχτηκε από την επιστήμη· και εάν θέλουμε να μην ξαναγυρίσουμε πίσω στην «εποχή των σπηλαίων», να απαλλαγούμε από τον φόβο του κορονοϊού, να βγούμε από το… σπήλαιο του «μένουμε σπίτι» και να ζήσουμε ως ελεύθεροι και πολιτισμένοι άνθρωποι και πολίτες, πρέπει, και πάλι, να κρατηθούμε από το… χέρι της επιστήμης και να εμπιστευτούμε το χέρι που θα μας κάνει το εμβόλιο κατά του κορονοϊού!