Πάει κι αυτό το τριήμερο! Η εθνική μας εορτή τιμήθηκε δεόντως, πλην όμως χωρίς τις περσινές παρλάτες της κυβέρνησης. Νταούλια, χοροί και περήφανες δηλώσεις των σταρ της αλήστου μνήμης εποχής Βαρουφάκη, Ζωής κ.λπ. Σήμερα άλλοι μάς παίζουν τα νταούλια και χορεύουμε στους ρυθμούς των Ευρωπαίων, των Τούρκων, παρουσία του ΝΑΤΟ.

Κι αν πέρυσι τα κυβερνητικά στελέχη ήταν πρώτο τραπέζι πίστα, φέτος κρύβονται μη τυχόν και φάνε ξύλο! «Όπως έστρωσες έτσι θα κοιμηθείς»… Αλλά επειδή η Δημοκρατία δεν είναι αλά καρτ, τέτοιες ενέργειες είναι καταδικαστέες και δεν αρμόζουν στο κοινοβουλευτικό μας πολίτευμα. Έστω κι αν ο Τσίπρας το 2014 τις κάλυπτε πίσω από την… αγανάκτηση του λαού

@ Παρέλασε λοιπόν και η μαθήτρια με τη μαντήλα της. Καλά έκανε, Δημοκρατία έχουμε, άντε και του χρόνου με… μπούργκα! Η Δημοκρατία μας δεν έχει ανασφάλειες, ας κάνει κι εκείνη τη δική της επανάσταση, ας στείλει τα δικά της μηνύματα. Κι εμείς στα χρόνια της με μπλουζάκια Τσε Γκεβάρα γυρίζαμε διαβάζοντας το κόκκινο βιβλίο του Μάο! Μεγαλώσαμε και… στρώσαμε!

@ Να έχει όμως υπόψη της και τα εξής. Πως, όταν εκείνη ελεύθερα θα επιλέγει το δρόμο και τη θέση της στην κοινωνία, στις κοινωνίες της μαντήλας οι συνομήλικές της θα θεωρούνται κατώτερες των ανδρών. Θα έχει τη δυνατότητα ν’ αγαπήσει όποιον ή όποια θέλει, όταν στις κοινωνίες της μαντήλας οι επιλογές της ενδεχομένως να λιθοβολούνταν @ Θα έχει τη δυνατότητα να οδηγήσει αυτοκίνητο, όταν σε κοινωνίες της μαντήλας αυτό συνεπάγεται φυλάκιση!

Θα έχει τη δυνατότητα να σερφάρει στο διαδίκτυο και να κάνει chat στο facebook, όταν τέτοιες ενέργειες στις κοινωνίες της μαντήλας θεωρούνται παράτολμες. Θα έχει τη δυνατότητα να ταξιδέψει σε όποιο κράτος θέλει, όταν στις κοινωνίες της μαντήλας το μακρινότερο ταξίδι είναι το επόμενο χωριό. Και βέβαια θα την ζηλεύουν οι συνομήλικες της από τις κοινωνίες της μαντήλας που εκείνη ξέφυγε και ζει στις Δημοκρατίες της Δύσης

@ Τι λόγο έχει η κινητοποίηση των μελών των ΜΚΟ στη Μυτιλήνη; Εμείς μαζί τους είμαστε, τους καταλαβαίνουμε και τους συμπαραστεκόμαστε, η δε κυβέρνηση Τσίπρα έκανε τα πάντα για ν’ ανοίξουν τα σύνορα. Γιατί λοιπόν δεν έρχονται σε συνεννόηση με τα κεντρικά γραφεία των ΜΚΟ στα ευρωπαϊκά κράτη, να συγκεντρωθούν τα μέλη τους εκεί που παίρνονται αποφάσεις και να διαδηλώσουν;

Οι κινητοποιήσεις τους εδώ δεν έχουν καμιά αξία @ Άκουσαν ότι επενδύουμε, πλάκωσαν και μετανάστες…

ΜΙΑ ΣΤΑΓΟΝΑ ΙΣΤΟΡΙΑΣ…

ΜΑΡΤΙΟΣ 1934
Πεθαίνει ο Θεόφιλος

Σε ηλικία περίπου 64 χρόνων, πιθανόν από τροφική δηλητηρίαση, πεθαίνει ο λαϊκός ζωγράφος Θεόφιλος. Η ακριβής χρονολογία γέννησής του δεν είναι γνωστή. Ωστόσο θεωρείται πως γεννήθηκε κατά το διάστημα 1867-1870 στη Βαρειά. Ο πατέρας του, Γαβριήλ Κεφαλάς (ή Κεφάλας), ήταν τσαγκάρης ενώ η μητέρα του, Πηνελόπη Χατζημιχαήλ, ήταν κόρη αγιογράφου. Σε νεαρή ηλικία επέδειξε μέτριες σχολικές επιδόσεις αλλά και ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τη ζωγραφική, πάνω στην οποία απέκτησε βασικές γνώσεις δίπλα στον παππού του.

Η ζωή του ήταν πολύ δύσκολη εξαιτίας του κόσμου που τον χλεύαζε, επειδή κυκλοφορούσε φορώντας την παραδοσιακή φουστανέλα.
Στα δεκαοκτώ του έφυγε από τη Μυτιλήνη και εργάστηκε στο Προξενείο της Σμύρνης, κατόπιν πήγε στο Βόλο και το 1927 επέστρεψε στη Μυτιλήνη.

Εδώ συνάντησε τον τεχνοκριτικό Στρατή Ελευθεριάδη, στον οποίο οφείλεται σε μεγάλο βαθμό η αναγνώριση της αξίας του έργου του αλλά και η διεθνής προβολή του, που ωστόσο σημειώθηκε μετά το θάνατό του.

ΕΙΠΕ

«Βλέπουμε στον τρόπο που στέκονται οι Έλληνες έναν παραδειγματικό ανθρωπισμό, που αυτήν τη στιγμή αποτελεί μάθημα προς κάθε κατεύθυνση».
Γ. Τυρίκος-Εργάς, εθελοντής της ΜΚΟ «Αγκαλιά», συγγραφέας («ΠΟΛΙΤΙΚΑ»)

ΑΤΖΕΝΤΑ

ΤΡΙΤΗ 29/3
- Συνεδρίαση Περιφερειακού Συμβουλίου στις 6:30 μ.μ.
- Αποχή δικηγόρων.
- «6οι Παλλεσβιακοί Μαθητικοί Αγώνες Μουσικής» στο Δημοτικό θέατρο Μυτιλήνης στις 9:30 π.μ.
- Η ταινία «Σουφραζέτες» στο «Cine Αρίων» στις 9:15 μ.μ.
- Η ταινία «Η τριλογία της απόκλισης: Αφοσίωση» στο «Cine Αρίων» στις 6:45 μ.μ.

ΤΕΤΑΡΤΗ 30/3
- Αποχή δικηγόρων.
- Εισαγωγικό σεμινάριο «Photoshop» από τη Βιβλιοθήκη Μυτιλήνης στις 4 μ.μ.
- Συναυλία Μουσικών Συνόλων του Μουσικού Σχολείου Μυτιλήνης με τίτλο «Ξενιτεμένο μου πουλί» στο Δημοτικό Θέατρο Μυτιλήνης στις 7:30 μ.μ.
- Ομιλία στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου με θέμα «Μικροκοινωνιολογία του εγκλήματος και τρόμος στην περίπτωση του σύγχρονου μεξικανικού πολέμου» στο Τμήμα Γεωγραφίας στις 6 μ.μ.
- Η ταινία «Σουφραζέτες» στο «Cine Αρίων» στις 9:15 μ.μ.
- Η ταινία «Η τριλογία της απόκλισης: Αφοσίωση» στο «Cine Αρίων» στις 6:45 μ.μ.

ΠΕΜΠΤΗ 31/3
- Συλλαλητήριο του Εργατικού Κέντρου Μυτιλήνης στην πλατεία Σαπφούς στις 7:30 μ.μ.
- Εμπρόθεσμη πληρωμή εισφορών 1ου διμήνου 2016.
- Παρουσίαση του βιβλίου του Αλέξη Πανσέληνου «Η κρυφή πόρτα» στο «Book & Art» στις 8 μ.μ.

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 1/4
- Ομιλία στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου με θέμα «Ποιοτική Έρευνα και Χωρικές Συλλογικές Διαδικασίες: Σκέψεις βάσει ενός εμπειρικού παραδείγματος» στις 12 μ.μ.

ΣΑΒΒΑΤΟ 2/4
- «Ο Ελαιώνας ως παράγοντας βιώσιμης ανάπτυξης» στο Μουσείο Βιομηχανικής Ελαιουργίας.
- Έκτακτη Σύνοδος Πρυτάνεων.
- Εορτή θεάτρου υπό το γενικό τίτλο «Για ποια πατρίδα;» στην Πέτρα.

ΑΠΟΨΕΙΣ

Φιλελευθερισμός και ετερότητα
του Χαρίδημου Τσούκα
(«The Huffington Post»)

Για πολλές μουσουλμάνες γυναίκες, ακόμα και μορφωμένες, ακόμα και γι’ αυτές που δεν ταυτίζονται με το Ισλάμ, η μαντίλα θεωρείται σύμβολο πολιτισμικής ιδιαιτερότητας. Την απόρριψη της μαντίλας από τους «δυτικούς» την εκλαμβάνουν ως πολιτισμική απόρριψη και έκφραση ισχύος. Σε κάθε περίπτωση, τι συμβολίζει η μαντίλα δεν είναι μονοσήμαντα ορισμένο -το ίδιο το σύμβολο συνιστά ένα διακύβευμα.

Με άλλα λόγια, στη φιλελεύθερη νοο-τροπία σημασία έχει η στοχαστική επεξεργασία λεπτών διακρίσεων, όχι η εφαρμογή καθολικής ισχύος συμπερασμάτων.

Ο φιλελεύθερος θέλει να δώσει τη δυνατότητα «εύλογης» έκφρασης των ταυτοτικών πεποιθήσεων των συμπολιτών του. Με βάση αυτήν τη φιλελεύθερη θεώρηση, δεν πρέπει να στερείται μια συμπολίτης μας τη δυνατότητα να εκφράσει την πολιτιστική της ιδιαιτερότητα στην Εθνική Εορτή μας.

Πραγματιστικά, πρέπει να χαιρόμαστε που το κάνει, διότι δείχνει επιθυμία ενσωμάτωσης στην κοινωνία μας. Μετέχοντας στα εθνικά μας σύμβολα, μετέχει στην πάντοτε-υπό-διαμόρφωση εθνική μας κουλτούρα, με τη δική της ετερότητα. Η συμμετοχή της στην παρέλαση και, γενικότερα, η συμμετοχή της σε ό,τι ιστορικά ορίζει το έθνος μας, την κάνει Ελληνίδα. Γινόμενη Ελληνίδα, εμπλουτίζουμε κι εμείς οι γηγενείς την κατανόηση της ελληνικότητας.

Διαφορετικά: η μαντιλοφορούσα μαθήτρια θα γίνει Ελληνίδα στο μέτρο που της επιτρέπουμε να μετέχει στα σύμβολα τη κοινότητάς μας, κομίζοντας τη δική της «εύλογη» ετερότητα. Εκτός, λοιπόν, από το φιλοσοφικό επιχείρημα, υπάρχει και το πραγματιστικό -πρόκειται για μια κατάσταση «κερδίζω-κερδίζεις».

Ωφελείται και η κοινωνία (υποδοχής) και το (ετερόδοξο) άτομο. Εν κατακλείδι, δεν χρειαζόμαστε τη χονδροειδή προπαγάνδα της «Αυγής» για τη μαντίλα που «τσακίζει το ρατσισμό», ούτε την ανελεύθερη «εθνικοφροσύνη» ή τη μυωπική κοσμικότητα όσων καταδικάζουν τη χρήση της μαντίλας. Και στις δύο περιπτώσεις γίνεται ιδεολογική χρήση του θέματος, οπότε χάνεται η γόνιμη πρόκληση που μας θέτει για περαιτέρω στοχασμό της ελληνικότητας και των συμβόλων της.

Χρειαζόμαστε, αντιθέτως, φιλ-ελεύθερο πνεύμα, σύνεση, κατανόηση, και εμπιστοσύνη στο συλλογικό εαυτό μας. Αν κάτι μάθαμε από τις κοινωνίες του Νέου Κόσμου (Η.Π.Α., Καναδάς, Αυστραλία κ.λπ.) είναι ότι ακμάζουν εκείνες οι κοινωνίες που δεν περιθωριοποιούν, αλλά γόνιμα ενσωματώνουν τον «άλλο», καθιστάμενες έτσι πολιτισμικά πιο πλούσιες.

Αλλά μια τέτοια στάση μόνο κοινωνίες με αυτοπεποίθηση μπορούν να υιοθετήσουν.