Τίτλος βιβλίου: «Πίτσα Μυτιληνέζα» 

Συγγραφέας: Παναγιώτης Ψαριανός 

Έτος έκδοσης: 2023 

Εκδοτικός Οίκος: Ιέρα 

Ζωγραφιές: Γιώργος Σταθόπουλος 

Α' Λίγα λόγια για τον συγγραφέα 

Ο Παναγιώτης Ψαριανός γεννήθηκε και μεγάλωσε στον Παλαιόκηπο της Γέρας. Τελείωσε το Δημοτικό Σχολείο του χωριού του το παλαιό 6τάξιο Γυμνάσιο Γέρας και το οικονομικό της ΑΣΟΕ και έκανε μεταπτυχιακό στο φορολογικό δίκαιο και στο μάρκετινγκ. 

Εργάστηκε ως λογιστής και οικονομικός Διευθυντής και μετά ίδρυσε την εταιρία ελεγκτών-συμβούλων επιχειρήσεων «Γραφείο Ψαριανού Α.Ε». 

Οργάνωσε και δίδαξε σε αρκετά σεμινάρια οικονομικού περιεχομένου για ανώτερα στελέχη επιχειρήσεων. Σήμερα όπως πληροφορούμε το όνομα «Ψαριανός» ακούγεται με προσοχή στους χρηματοπιστωτικούς κύκλους. 

Β' Άλλα έργα του συγγραφέα 

Έχει εκδώσει το "2000-2001 ποιήματα" εκδόσεις Ζαχαρόπουλος Α.Ε. 2010. 

2. "Ποιήματα 2002-2003" Ζαχαρόπουλος
3. "Να χαμηλώσει το φως- Ποιήματα 2004" Ιδιωτική έκδοση 2013
4. "Στον κόσμο" επιλογή ποιημάτων 2000-2004 ιδιωτική συλλογή
5. "Εν ψυχί" ποιήματα 2005 ιδιωτική έκδοση 2017

Γ "Πίτσα Μυτιληνέζα" 

Το τελευταίο βιβλίο του Ψαριανού με τον «ψαγμένο» τίτλο έφτασε στα χέρια με έμμεσο τρόπο και είναι το πρώτο βιβλίο που διαβάζω. Δεν γνωρίζω προσωπικά τον συγγραφέα, αλλά άκουσα γι' αυτόν από τη σύζυγο μου με την οποία υπήρξαν συμμαθητές στο γυμνάσιο Γέρας τον καιρό εκείνο.  

Η «Πίτσα Μυτιληνέζα» αποτελείται από 23 ηθογραφικά διηγήματα, βιωματικά θα έλεγα, με τους παρακάτω τίτλους: 

1. "Τα λέσια"
2. "Με τ' αεροπλάνο"

3."Στην Ακρόπολη" 

4. "Ο φασλάς"
5. "Ο Γρηγόρης ο καπνός"
6. "Πίτσα Μυτιληνέζα"
7. "Ο Ωνάσης"
8. "Ανάθεμα την οικολογία"
9. "Ο Μαλλιάγκας"
10. "Ο Αρτέμης και η Ελεονόρα"
11. "Η Ντανιέλα"
12. "Τι Ρεχάγκελ..."
13. "Μια κόρδα"
14. "Ο μεγάλος Ευεργέτης"
15. "Μέχρι το χωριό"
16. "Και άλλες τα κάναν"
17. "Ήταν και αυτό το φεγγάρι"
18. "Οι μουτσούνες"
19. "Στα Θέρμα"
20. "Η θεία Πάτρα και ο Μπάρμπα-Στρατής"
21. "Του Δασκάλου τα μούσμουλα"
22. "Ο δάσκαλος με τα όλα του"
23. "Με τέτοιο όνομα"

Στο τέλος των διηγημάτων ακολουθούν 60 σελίδες με τον τίτλο «Ευρετήριο Λέξεων και περιγραφών», όπου ο Ψαριανός εξηγεί ιδιωματισμούς της ντοπιολαλιάς, προσδιορίζει τοποθεσίες, ετυμολογεί λέξεις, δίνει «χίλιες δύο» πληροφορίες. Το βιβλίο του συγγραφέα το διάβασα σε δύο απογεύματα και ένα μεσημέρι και γελούσα με την καρδιά μου, αλλά και κατάλαβα καλύτερα τη νοοτροπία των συγχωριανών του συγγραφέα, αλλά και τα προτερήματά τους. 

Η ντοπιολαλιά δε με δυσκόλεψε, εκτός τρεις-τέσσερις λέξεις, για τις οποίες με διαφώτισε το «Ευρετήριο». Ο Παλαιόκηπος και το Κάτω-Τρίτος το χωριό μου, ομιλούν την ίδια διάλεκτο, πλην ελαχίστων εξαιρέσεων. Πιστεύω ότι και τα είκοσι τρία εξαίρετα διηγήματα του συγγραφέα θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν βιωματικά. Μπορεί να μην έζησε ο ίδιος όλα τα «συμβάντα» των ιστοριών και περιγραφών του, μπορεί ακόμα να αποτύπωσε γεγονότα που άκουσε, αλλά ό,τι ιστορεί είναι αληθινό και τετελεσμένο. 

Μάστορας στην διήγηση ο συγγραφέας, άψογη η ντοπιολαλιά του, ακόμα και ο τρόπος που περιπλέκει τα γεγονότα, που δεν θέλει να προσδιοριστούν επακριβώς, αριστοτεχνικός. 

Δεν είμαι συγγραφέας, ούτε ποιητής, γι' αυτό κάνω μόνο παρουσιάσεις βιβλίων και όχι κριτική. Λειτουργεί περισσότερο η καρδιά και το συναίσθημα και όχι ο κριτικός λόγος! 

Έχω φέρει στην εξοχή έξι βιβλία που έπρεπε να διαβάσω το καλοκαίρι. Δεν το κατάφερα. Το βιβλίο του Ψαριανού το διάβασα με ευχάριστη διάθεση και γέλασα με την καρδιά μου με τους γήινους «ήρωες» των διηγημάτων του. Ένα απόγευμα με συνεπήρε το διήγημα «Με τέτοιο όνομα». 

Ο πίνακας του Γιώργου Πέρρου, καλό συμπλήρωμα στο όλο έργο. 

Κύριε Ψαριανέ σας ευχαριστώ. 

Στρατής Δελόγκος