Λεσβιακό βιβλίο 18-03-23

19/03/2023 - 13:00 Ενημερώθηκε 19/03/2023 - 13:12

Ξενοφών Ε. Μαυραγάνης: Πάντα ξένοι (διηγήματα), Εκδόσεις Νησίδες, Θεσσαλονίκη 2022, σελ. 88 

Νέο λογοτεχνικό βιβλίο, το όγδοο, για τον πολύ καλό συμπατριώτη μας πεζογράφο, Ξενοφώντα Μαυραγάνη. Αξίζει να θυμηθούμε τα παλαιοτέρα του: Ψάρι με κεφάλι και ουρά (διηγήματα, 2011), Προς το παρόν υγιαίνω (διηγήματα 2013) Ανισαμιά (διηγήματα 2014), Το ουζερί (αφήγημα, 2016), Εφτά και κάτι νύχτες (αφήγημα, 2017 ) , Η μεγάλη αναβροχιά (διηγήματα, 2019), Ζώντας στην Αττάλεια (μυθιστόρημα 2020). 

Το νέο του βιβλίο περιέχει 10 διηγήματα με τους παρακάτω τίτλους: Ο χαμάλης απ' τη Σμύρνη, Κρητικός τσαγκάρης, Πελαγία η Σμυρνιά, Ιστορίες απώλειας, Πικρές αναμνήσεις, Στη δεύτερη πατρίδα, Η Πόντια Γαλλίδα, Από αγάπη, Η μεγάλη μέρα, Πάντα ξένοι. 

«Διαβάζουμε σχετικά στο οπισθόφυλλο: Το καλοκαίρι του 2015 στη Λέσβο έφταναν καραβιές προσφύγων και μεταναστών που κατέκλυσαν τα πάντα. Η προκυμαία της Μυτιλήνης και όλες οι παραλίες του νησιού γέμισαν με χιλιάδες δυστυχισμένους ανθρώπους που ζητούσαν να ξεφύγουν από τον φόβο και τον αφανισμό που τους απειλούσε στις πατρίδες τους. 
Τότε αναπτύχθηκε ένα τεράστιο κίνημα αλληλεγγύης, στο οποίο μετείχε η συντριπτική πλειονότητα των Λεσβίων, που είχε ως αποτέλεσμα να προταθεί η Λέσβος, και κυρίως οι τρεις γιαγιάδες της Σκάλας Σκαμνιάς που απέσπασαν τον παγκόσμιο θαυμασμό, για το βραβείο Nobel Ειρήνης, που δυστυχώς δεν το πήραν. 
Σταδιακά, όμως, από λίγους στην αρχή ανθρώπους, που πολλοί απ' αυτούς θησαύριζαν από την παρουσία των προσφύγων, δημιουργήθηκε ένα ξενοφοβικό κίνημα με συνθήματα που ήθελαν να πείσουν τον κόσμο, και δυστυχώς έπεισαν πολλούς, πως όλοι αυτοί ήρθαν να μας αλλάξουν την πίστη, να ετοιμάσουν την υποταγή μας στην Τουρκία, να μας κλέψουν τις δουλειές μας. Οπότε θυμήθηκα αυτό που έγραψε ο Σεφέρης (πρόσφυγας κι αυτός) στο έργο του Έξι νύχτες στην Ακρόπολη: "Έφυγαν απ' τη Σμύρνη. Όταν βγήκαν στη Χίο, μαγαζιά, σπίτια, πόρτες, παράθυρα τα πάντα έκλεισαν μονομιάς. Αυτός με τη γυναίκα του στο κοπάδι. Το μωρό έξι μέρες να τραφεί, έκλαιγε, χαλούσε τον κόσμο. Η μάνα ζητά νερό. Από ένα σπίτι τέλος πάντων αποκρίνονται: "Ένα φράγκο το ποτήρι". Κι ο πατέρας διηγείται: "Έφτυσα μέσα στο στόμα του παιδιού να το ξεδιψάσω". 
Αυτή η ελεεινή συμπεριφορά, μαζί και άλλες ιστορίες που άκουσα για την υποδοχή των προσφύγων στο νησί μου, με έκαναν να μετάσχω στον θρήνο της εκατονταετηρίδας από τον ξεριζωμό των Ελλήνων από τις προγονικές τους μικρασιατικές εστίες, γράφοντας λίγες ιστορίες γι' αυτά. Απλώς για να θυμόμαστε όλοι». 

Ως μικρό δείγμα γραφής παραθέτουμε ένα απόσπασμα από το διήγημα «Ο χαμάλης απ' τη Σμύρνη»:  

«Μάζεψε τις δυνάμεις του ο Χρήστος ,σωματικές και πνευματικές, και ζήτησε δουλειά στο Σωματείο φορτοεκφορτωτών κύτους. Δηλαδή χαμάλης. Θυμόταν πάντα εκείνον τον λιπόσαρκό βρακά παππού στην απέναντι όχθη του Αιγαίου, που πάντα έλεγε πως καμιά δουλειά δεν είναι ντροπή. Το πρωί στο λιμάνι με την χαμαλίτσα του να ξεφορτώνει τα καΐκια, κι όταν δεν είχε εκεί δουλειά, να κουβαλάει τις τσάντες των αφεντάδων με τα ψώνια στα σπίτια τους. Αλλά το απόγευμα γινόταν πάλι ο Σμυρνιός κύριος Χρήστος, με το λευκό καθαρό πουκάμισο, τη γραβάτα, τον βαρύ γλυκό καφέ του και την εφημερίδα, που δεν την ξεχνούσε ποτέ. Κι ας ερχόταν με το πλοίο με μια μέρα καθυστέρηση. Όπως ποτέ δεν ξέχασα τα χρόνια εκείνα της Ευαγγελικής Σχολής, με την καφέ στολή και το πηλίκιο με την κουκουβάγια της σοφίας σκαρφαλωμένη πάνω από το γείσο. Τα χρόνια εκείνα τα ευτυχισμένα, που αλίμονο, είχε αποφασίσει πως δεν θα γυρνούσαν πια. Μια φοβερή υποψία που τον κατέτρωγε έγινε βεβαιότητα, όταν τρία χρόνια αργότερα, το 1925, τους έδωσε την ελληνική υπηκοότητα η πολιτεία. Τότε ήταν που έβαλε τελεία στις ελπίδες του. Τη Σμύρνη δεν θα την ξανάβλεπε, και στα καλντερίμια της δεν επρόκειτο να ξανακούσει τα βήματα του. Έτσι πέρασε τα χρόνια του ο κύριος Χρήστος, μόνος, αναζητώντας πάντα τη ζεστασιά μιας αμοιβαίας αγάπης, που ποτέ δεν κάθισε στο καφενείο απ’τη μεριά της θάλασσας. Γιατί αγνάντευε τον κόλπο της Σμύρνης ακριβώς απέναντι και τον έπαιρναν τα κλάματα. Κι ας δούλευε όλο το πρωί στα καΐκια, κατάντύκρι της, χωρίς ποτέ να γυρίσει το βλέμμα του προς τα κει. Εξ άλλου, αυτό ήταν δουλεία που έπρεπε να κάνει. Στις ώρες της ανάπαυσης και της περισυλλογής ο κύριος Χρήστος, που έμεινε ως το τέλος ο «χαμάλης της Σμύρνης», δεν μπορούσε ούτε να την σκέφτεσαι, αλλ’ούτε και να την βλέπει από τόσο μακριά».  

ΝΕΕΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ 

- Αγγελική Οικονόμου: Διερεύνηση έμφυλων σχέσεων σε σχολική μονάδα Βορείου Αιγαίου (μελέτη), Ένωση ελλήνων Φυσικών, Αθήνα 2023, σελ. 164 

- Αντώνης Σ. Φριγγής: Ενθυμήματα ενός μικρού Μηθυμναίου, (διηγήματα), Εκδόσεις 24γράμματα, Αθήνα 2023, σελ. 276 

- Λέσβος. Φυσικό περιβάλλον και ανακύκλωση (κείμενα; Παναγιώτης Σινιόρος, Παναγιώτης Κουτσκουδής), Έκδοση Ανακύκλωση Αιγαίου - Χυτήρια ΑΒΕΕ, Μυτιλήνη 2023, σελ. 130 

- Μαρία Καμινέλλη - Πατσέλλη: Όταν μιλάει η καρδιά (ποιήματα, Πρόλογος: Παναγιώτης Παρασκευαίδης, Σωτήρης Μουτζουρέλλης), Μυτιλήνη 2022, σελ. 174 

- Ευαγγελία Διαμαντοπούλου: Ο Θεόφιλος στο Πήλιο. Ζητήματα ζωγραφικής σκηνοθεσίας (Δεύτερη έκδοση. Συμπληρωμένη), Εκδόσεις Επίκεντρο, Αθήνα 2022, σελ. 220 

- Ζαουμέ Καμπρέ: Μας καταβροχθίζει η φωτιά ( Μετάφραση: Ευρυβιάδης Σοφός), Εκδόσεις Πόλις, Αθήνα 2022, σελ. 176  

- Χάρης Σαραφίδης: Αδιάβαστα βιβλία (μυθιστόρημα, επιμέλεια: Όλγα Καούκη), αυτοέκδοση, (Ο Χάρης Σαραφίδης γεννήθηκε το 1965 στην πόλη της Δράμας, όπου και μεγάλωσε. Τελείωσε την τότε νυχτερινή Σχολή ΟΑΕΔ Δράμας σαν μηχανοτεχνίτης. Μετά τα 20 του έζησε στην Αθήνα για 4 χρόνια και το καλοκαίρι του 1989 εγκαταστάθηκε στη Λέσβο, όπου διαμένει έκτοτε και εργάζεται ως οικοδόμος και εργάτης γης. Τα «Αδιάβαστα βιβλία» είναι το πρώτο του βιβλίο. Πρόκειται για ένα μυθιστόρημα βασισμένο στη μυθοπλασία με ιστορικά στοιχεία που αφορούν τον 15ο αιώνα και την πολιτικοκοινωνική κατάσταση της εποχής εκείνης, στην Ευρώπη. Της εποχής, που βρίσκει τη φεουδαρχία να φθίνει και τον κατατρεγμένο αγροτικό πληθυσμό της υπαίθρου αλλά και τους εξαθλιωμένους εργάτης των πόλεων, να προσπαθούν να επιβιώσουν). 

Γενική Ροή Ειδήσεων

PROUDLY POWERED BY CJ web | Copyright © 2017 {emprosnet.gr}
Made with love and a lot of coffee by CJ web, Creative web Journey