Το στοίχημα της ανάπτυξης πρέπει να κερδηθεί για τη Λέσβο

21/05/2022 - 10:00 Ενημερώθηκε 22/05/2022 - 10:38

Είναι γεγονός ότι τον τελευταίο καιρό, ειδικά μετά την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία και όσα προκάλεσε αυτή η πολεμική σύρραξη στην καρδιά της Ευρώπης, άλλαξαν προτεραιότητες και ανάγκες σε συλλογικό και ατομικό επίπεδο. Προβλήματα που το προηγούμενο διάστημα ήταν ψηλά στην ατζέντα της κοινής γνώμης και επηρέαζαν συμπεριφορές και δράσεις, μετά τα όσα βιώνουμε σήμερα έχουν άλλη διάσταση και βαρύτητα και αυτό γίνεται όλο και περισσότερο πιο ορατό, τόσο από τους εμπλεκόμενους φορείς , που έχουν ρόλο στις εξελίξεις και στη διαχείριση τους, όσο και από την κοινωνία που δεν μπορεί στοιχειωδώς να βρει την «ηρεμία» της. Και πως να συμβεί αυτό όταν ειδικά την τελευταία δεκαετία ζήσαμε πρωτόγνωρες καταστάσεις, με αλληλοδιαδεχόμενες κρίσεις που έφεραν τα πάνω κάτω στη ζωή εκατομμυρίων ανθρώπων, με τεράστιες απώλειες σε όλα τα επίπεδα. Δυστυχώς μέσα σε αυτό το κλίμα και με τέτοιας έκτασης εκκρεμότητες όλα είναι πιο δύσκολα για να μπουν σε μια τάξη, ενώ και η περιρρέουσα ατμόσφαιρα επηρεάζει και τη συμπεριφορά του κόσμου που ψάχνεται, έχοντας και τις ανασφάλειές του, αλλά και τα απωθημένα του. Ωστόσο η ζωή συνεχίζεται παρά τις δυσκολίες και τα αναπάντεχα που συμβαίνουν γύρω μας, προσδοκώντας το αύριο να είναι καλύτερο, και σε εθνικό και όχι μόνο επίπεδο - αφού ζούμε σε ένα παγκόσμιο «χωριό»- αλλά κυρίως σε τοπικό επίπεδο, όπου θα πρέπει να γίνουν πάρα πολλά για να «ξεκολλήσει» ο τόπος μας από τη στασιμότητα και την μιζέρια που τον ταλανίζει εδώ και δεκαετίες. Αυτό πρέπει να είναι το δίχως άλλο το στοίχημα της τοπικής κοινωνίας και της ηγεσίας της, με όποια μορφή έκφρασης και αν παρουσιάζεται, που πρέπει να κερδηθεί, γιατί δεν πάει άλλο. Το νησί μας έχει τεράστιες στην κυριολεξία δυνατότητες που παραμένουν αναξιοποίητες, την ώρα που άλλες περιοχές της χώρας μας, με πολύ λιγότερες «μεγαλουργούν». Και αν τα τελευταία χρόνια πολλά ζητήματα που άπτονται της ανάπτυξης του νησιού μας τα ...χώναμε κάτω από το «χαλάκι» του μεταναστευτικού, δικαιολογώντας έτσι την μίζερη πραγματικότητα που κυριαρχούσε στο δημόσιο λόγο, τώρα που το πράγματι πολύ σοβαρό πρόβλημα που «πλήγωσε» το νησί μας βαίνει προς ομαλοποίηση και εκτόνωση, δεν υπάρχει κανένας λόγος για να συνεχιστεί αυτή η ανεπίτρεπτη γκρίνια που το κρατά καθηλωμένο στην υπανάπτυξη. 

Τίποτα δεν είναι τυχαίο. Γιατί μπορεί πράγματι το μεταναστευτικό να είχε και να έχει ακόμη επιπτώσεις στην κοινωνική και κυρίως στην οικονομική ζωή του νησιού μας, αλλά τα σημάδια ότι κάτι δεν πάει καλά ήταν ορατά από πολύ νωρίτερα, όταν βασικοί πυλώνες στήριξης της τοπικής οικονομίας και κοινωνίας «κατέρρευσαν» και απαξιώθηκαν, με ότι σήμαινε αυτό στο τοπικό γίγνεσθαι. Ενδεχομένως στην «ισχνή» τουριστική ανάπτυξη της Λέσβου μπορεί η ...λαίλαπα του προσφυγικού -μεταναστευτικού που έπληξε το νησί να έπεσε πολύ βαριά και να έπαιξε το ρόλο της ώστε η όποια τουριστική κίνηση να καταρρεύσει, αφού βρέθηκε εκτός τουριστικής αγοράς και δυσφημίστηκε ως τουριστικός προορισμός, αλλά τα σύννεφα στους άλλους τομείς της οικονομίας ήδη είχαν συσσωρευθεί πολύ πριν. Ωστόσο για να λέμε τα πράγματα με το όνομα τους στο νησί και πριν την έκρηξη του προσφυγικού, τα όποια θετικά βήματα έγιναν προκειμένου να προσελκύσει επισκέπτες, επί της ουσίας ήταν διαχείριση μιας «μίζερης» κατάστασης, αφού η Λέσβος απέχει πάρα πολύ από το να θεωρηθεί τουριστικός προορισμός υψηλών απαιτήσεων με τις υποδομές που διαθέτει. Είναι δεδομένο ότι έχει περιορισμένες δυνατότητες σε τουριστικές υποδομές, αφού μέχρι τώρα δεν κατάφερε να προσελκύσει επενδυτές που θα την ανεβάσουν σε άλλη «πίστα» και θα την βάλουν στον τουριστικό χάρτη, όπως συμβαίνει με άλλες περιοχές και κυρίως με νησιά που χρόνια επένδυσαν στον τουρισμό. Η Λέσβος θεωρείται, κατά γενική παραδοχή, τουριστικά «παρθένα» περιοχή και έτσι είναι, αλλά σε αυτή την χρονική συγκυρία αυτό μπορεί να είναι το συγκριτικό της πλεονέκτημα που πρέπει να αξιοποιήσει για να αλλάξει τη μοίρα της, αφού διαθέτει όλα τα «προσόντα» -που μάλιστα εκπλήσσουν και όσους ξένους την επισκέπτονται- για να... εκτιναχθεί. Αρκεί βέβαια και η τοπική κοινωνία και κυρίως οι εκπρόσωποι της, να πάψουν να δίνουν μάχες «οπισθοφυλακών», έχοντας μια μόνιμη άρνηση σε ό,τι επιχειρείται να γίνει σε αυτόν τον τόπο. Και τα παραδείγματα δυστυχώς είναι πολλά και επαναλαμβάνονται με κάθε ευκαιρία. 

Η Λέσβος όπως προείπαμε, έχασε κύριας σημασίας «πυλώνες» της τοπικής κοινωνίας και οικονομίας, που τις προηγούμενες δεκαετίες έπαιζαν σημαντικό ρόλο στην ανάπτυξη του τόπου μας και τώρα μοιάζει «ανοχύρωτη» να αντιμετωπίσει τις νέες προκλήσεις της εποχής, χωρίς να διαθέτει τα κατάλληλα «εργαλεία». Το γεγονός αυτό πέρα από την οικονομική του διάσταση είχε επιπτώσεις στην κοινωνική συνοχή, γιατί χάθηκε η εμπιστοσύνη σε θεσμούς και συλλογικές προσπάθειες, που διαμόρφωναν εξελίξεις και είχαν καθοριστική παρέμβαση στο οικονομικό και όχι μόνο γίγνεσθαι του τόπου μας. Η δε απογοήτευση του κόσμου ήταν τεράστια γιατί ήταν καθοριστική και μαζική η συμμετοχή του, προκειμένου αυτές οι συλλογικές προσπάθειες να πάρουν σάρκα και οστά και μάλιστα σε πιο δύσκολες εποχές, προκειμένου να αποτελέσουν τους πυλώνες στήριξης της τοπικής κοινωνίας και οικονομίας. Μπορεί σήμερα, με τις «ταχύτητες» που κινούνται τα πράγματα, όλα αυτά, ή τα περισσότερα να έχουν, κατά κάποιο τρόπο, «ξεχαστεί» και να έχουν περάσει σε δεύτερη μοίρα, αλλά δεν παύουν να είναι συλλογικά απωθημένα της τοπικής κοινωνίας που την επηρεάζουν και την κάνουν καχύποπτη και διστακτική. Γιατί το ότι η Λέσβος βρίσκεται σε αυτήν την «νωθρή» κατάσταση, οφείλεται, πέραν των άλλων και στο γεγονός ότι έχασε τις «σταθερές» της, από τις οποίες θα μπορούσε να κρατηθεί, μετά την δεκαετή περιπέτεια που βίωσε, κυρίως με το μεταναστευτικό, ειδικά αυτή, για να κάνει την επανεκκίνηση τώρα που μπαίνουμε έτσι και αλλιώς σε μια νέα εποχή από πολλές απόψεις. Και όταν μιλάμε για τις συλλογικές προσπάθειες και τους θεσμούς αναφοράς του παρελθόντος, αναφερόμαστε στις περιπτώσεις της Ένωσης Συνεταιρισμών , της Ναυτιλιακής Εταιρίας Λέσβου, της Συνεταιριστικής Τράπεζας, του Lesvos Shop κ. α. που όχι μόνο δεν υπάρχουν, αλλά κατέρρευσαν με ...θόρυβο παρασύροντας στα «ερείπια» τους και την πίστη ενός κόσμου που επένδυσε σε αυτές τις κινήσεις ώστε ο τόπος μας θα βγει από το περιθώριο και θα αντιμετωπίσει καλύτερα τις προκλήσεις της τότε εποχής. Το γεγονός για παράδειγμα- να αναφερθούμε μόνο σε αυτήν την περίπτωση- ότι κατέρρευσε και «εξαφανίστηκε» από το χάρτη η Ένωση Συνεταιρισμών, με την τεράστια συμβολή της στον σημαντικό έτσι και αλλιώς πρωτογενή τομέα της οικονομίας του νησιού μας, δεν ήταν μικρή απώλεια και η απουσία της έχει τεράστιες επιπτώσεις, που δεν καλύπτονται, παρά τις όποιες εντυπωσιακές προσπάθειες έγιναν από μεμονωμένους φορείς και ιδιώτες. 

Τούτων δοθέντων λοιπόν έχει πολύ μεγάλη σημασία πως θα κινηθεί τα επόμενα χρόνια, προκειμένου να κάνει την επανεκκίνηση που χρειάζεται για να δημιουργήσει τις προϋποθέσεις που απαιτούνται για να μπει επιτέλους σε τροχιά ανάπτυξης που είναι και το ζητούμενο στη νέα εποχή που ήδη ξεκίνησε. Και για να συμβεί αυτό απαιτείται η συνεργασία, όχι στα λόγια αλλά στην πράξη, με κοινές πρωτοβουλίες και σχεδιασμό όλων των φορέων και παραγόντων που έχουν ρόλο και λόγο στα τεκταινόμενα του νησιού. Πρωτίστως δε των τοπικών αρχών που οφείλουν από κοινού, αλλά και η κάθε μια στο χώρο ευθύνης τους να δράσουν δημιουργώντας τις αναγκαίες υποδομές και βελτιώνοντας άλλες, με στόχο την αναβάθμιση του τόπου μας, προκειμένου να γίνει πιο ελκυστικός και επενδυτικά. Γιατί κακά τα ψέματα αν συνεχίσουμε να βαυκαλιζόμαστε αυτάρεσκα για τις ομορφιές του τόπου μας και για τα συγκριτικά μας πλεονεκτήματα, που όμως παραμένουν αναξιοποίητα , προκοπή δεν γίνεται, το συνολικό εισόδημα θα παραμένει χαμηλό και ο νέος κόσμος θα μετακομίζει σε άλλες ...πολιτείες για να βρει την τύχη του. Είναι ελπιδοφόρο το γεγονός ότι ήδη η Λέσβος αρχίζει σιγά σιγά να προσελκύει το επενδυτικό ενδιαφέρον, γιατί πράγματι έχει τα «πλεονεκτήματα» που χρήζουν αξιοποίησης για να αναπτυχθεί. Το γεγονός ότι αν και είναι το τρίτο σε έκταση νησί της Ελλάδας βρίσκεται στις τελευταίες θέσεις στον τουριστικό χάρτη της χώρας δείχνει και τις τεράστιες δυνατότητες ανάπτυξης του, που προφανώς δεν μπορεί να είναι έργο κυρίως των ντόπιων επενδυτών, όπως άλλωστε δεν ήταν και σε καμιά άλλη περιοχή που αναπτύχθηκε τουριστικά. Το καλό με το νησί μας είναι ότι η όποια τουριστική ανάπτυξη του, είναι βέβαιο ότι θα συμπαρασύρει και τους άλλους τομείς της οικονομίας του, που κατέχουν ένα πολύ σημαντικό κομμάτι του, όπως είναι ο αγροδιατροφικός τομέας, με ό,τι σημαίνει αυτό. Δεν χωρεί καμιά αμφιβολία ότι τα έργα υποδομής που υλοποιούνται και τα όσα άλλα δρομολογούνται για το επόμενο διάστημα θα βελτιώσουν αισθητά την εικόνα του νησιού μας, συμβάλλοντας έτσι στην αναγκαία αναβάθμισή του. Ωστόσο για να συμπληρωθεί το παζλ της συνολικής αναβάθμισης του νησιού, πέρα από τις δημόσιες υποδομές, απαραίτητη προϋπόθεση είναι και η συμβολή το ταχύτερο δυνατόν και του ιδιωτικού τομέα, με νέες τουριστικές υποδομές και όχι μόνο. Ο συνδυασμός αυτός είναι απαραίτητος και επιβεβλημένος αν θέλουμε ο τόπος μας να ...ξεκολλήσει από την στασιμότητα και να δει την πολυπόθητη ανάπτυξη, ως ευκαιρία συνολικά για την τοπική κοινωνία και κυρίως για τη νεολαία να μείνει και να δραστηριοποιηθεί στο νησί. Ας φροντίσουν λοιπόν όλοι οι εμπλεκόμενοι φορείς, αλλά και οι αρμόδιες αρχές υπηρεσίες, να σταθούν αρωγοί στην προσπάθεια που γίνεται ή θα γίνει, ώστε ο τόπος μας να προχωρήσει, γιατί θα είναι κρίμα, εξαιτίας των όποιων εμμονών και «αγκυλώσεων» κάποιων να χαθεί για άλλη μια φορά και αυτή η ευκαιρία. Θα είμαστε άξιοι της μοίρας μας και καταδικασμένοι στο ...περιθώριο! Και αυτό θέλουμε να πιστεύουμε ότι δεν το επιθυμεί κανείς που αγαπά τον τόπο του και θέλει να το δει καλύτερο γι αυτόν και τα παιδιά του. 

Γενική Ροή Ειδήσεων

PROUDLY POWERED BY CJ web | Copyright © 2017 {emprosnet.gr}
Made with love and a lot of coffee by CJ web, Creative web Journey