Με τις εξαγγελίες που ανακοίνωσε από το βήμα της Διεθνούς Εκθεσης της Θεσσαλονίκης ο πρωθυπουργός, αλλά και σε όσα συμπληρωματικά αναφέρθηκε, διευρύνοντας τη ...γκάμα της θεματολογίας, πέρα των εξαγγελιών, απαντώντας στις ερωτήσεις των δημοσιογράφων στην καθιερωμένη συνέντευξη Τύπου την επομένη, ο Κυριάκος Μητσοτάκης «άνοιξε» τα χαρτιά του πως θα πορευτεί η κυβέρνησή του το επόμενο διάστημα, βαδίζοντας προς τις ερχόμενες εκλογές, τις οποίες για άλλη μια φορά προσδιόρισε για το τέλος της κυβερνητικής θητείας, το 2027. Επί της ουσίας είναι ίσως η πιο ολοκληρωμένη «ατζέντα» των κυβερνητικών παρεμβάσεων από τότε που το κυβερνών κόμμα κέρδισε για δεύτερη φορά τις εκλογές, όπου οι εξαγγελίες του πρωθυπουργού έχουν και σαφές περιεχόμενο, αλλά και συγκεκριμένη στόχευση! Αυτό που πάντως σε πρώτη ανάγνωση μπορούμε να πούμε είναι ότι οι εξαγγελίες Μητσοτάκη, απ ότι φαίνεται και από όσα ακολούθησαν της ΔΕΘ, για μέρες ενδεχομένως και μερικές εβδομάδες ακόμη θα συζητιούνται, αν και οι επιπτώσεις στις τσέπες των πολιτών θα διαπιστωθούν από τις αρχές του 2026, που θα αρχίσει και η ισχύς των περισσότερων φοροελαφρύνσεων και «παροχών» που εξαγγέλθηκαν. Αλλά αυτό το γεγονός από μόνο του έχει την αξία του για την κυβέρνηση, που ειδικά μετά τις εξελίξεις για την τραγωδία των Τεμπών και εσχάτως με την αποκάλυψη του σκάνδαλου του ΟΠΕΚΕΠΕ βρέθηκε σε πολύ δύσκολη θέση, απολογούμενη για λάθη και παραλείψεις και για τη «γαλάζια» διαφθορά. Οι φοροελαφρύνσεις και οι λοιπές ρυθμίσεις που ανακοινώθηκαν έχουν σαφώς προεκλογική στόχευση και μπορούν να θεωρηθούν και κατά κάποιο τρόπο ότι έχουν και μεταρρυθμιστική λογική λόγω του γεγονότος ότι και λελογισμένες είναι και έχουν μόνιμο χαρακτήρα, που πολύ δύσκολα μπορούν να απορριφθούν ή στη χειρότερη περίπτωση να ακυρωθούν από την αντιπολίτευση, όποτε αυτή έρθει στην εξουσία. Συνεπώς με αυτές τις παρεμβάσεις ενδεχομένως η κυβέρνηση, έχοντας μπει στο δεύτερο μισό της θητείας της επιχειρεί μια επανεκκίνηση, που αναμένεται να μετρηθεί στις επικείμενες δημοσκοπήσεις, όπου θα φανεί αν υπάρχει βελτίωση στην εικόνα της κυβέρνησης και αν μπορούν να δημιουργηθούν προσδοκίες για μια νέα δυναμική που θα αποτυπώνεται και με σαφείς ανοδικές τάσεις, σε ότι αφορά την πρόθεση ψήφου. Και αναμένει και ελπίζει σε μια καλύτερη εικόνα η κυβέρνηση, όχι γιατί τα «διόρθωσε» όλα όσα της καταμαρτυρούν με μια ...μονοκονδυλιά στη Θεσσαλονίκη ο πρωθυπουργός, αλλά γιατί δύσκολα θα αρνηθεί κανείς ότι κάποια πράγματα τα έβαλε στη θέση τους και έδειξε ότι έχει συγκεκριμένο σχέδιο στο νού του και την πρωτοβουλία των κινήσεων, απευθυνόμενος σε συγκεκριμένα ακροατήρια. Υπό αυτό το πρίσμα ανέδειξε τον εαυτό του ως παράγοντα σταθερότητας και ομαλότητας-άλλωστε αυτές οι δυο έννοιες αποτελούν κομβικά στοιχεία του αφηγήματος της κυβέρνησης- ειδικά όταν κάλεσε την αντιπολίτευση και κυρίως το ΠΑΣΟΚ σε συναινέσεις για σημαντικά ζητήματα, όπως η ανάδειξη της ηγεσίας των ανεξάρτητων αρχών, ή το Εθνικό Απολυτήριο, αποδεχόμενος ουσιαστικά θέσεις της αξιωματικής αντιπολίτευσης.

Με την αναφορά «περί συναινέσεων», έκανε σαφές έστω και για λόγους τακτικής, ότι το κυβερνών κόμμα και ο ίδιος προσωπικά, προτίθεται να ζητήσει συναινέσεις για θέματα , όπως είπε που ξεπερνούν το χρονικό ορίζοντα της κυβέρνησής του, όπως είναι η συνταγματική αναθεώρηση και το Εθνικό Απολυτήριο, επιλέγοντας μάλιστα , εμμέσως πλην σαφώς , ως κύριο συνομιλητή το ΠΑΣΟΚ, που καθόλου βέβαιο δεν είναι, με βάση τη μέχρι τώρα στάση της ηγεσίας του υπό τον Ν. Ανδρουλάκη, ότι θα ανταποκριθεί και θα προσέλθει σε μια τέτοια συζήτηση στο σύνολό του. Είναι προφανές ότι το ΠΑΣΟΚ θα κληθεί να απαντήσει σε μια τέτοια πρόκληση, που αφορά και δικές του προτάσεις, λαμβάνοντας υπόψη και τον αντιπολιτευτικό του ρόλο ως αξιωματική αντιπολίτευση, αλλά και την προϊστορία του ως κόμμα εξουσίας που δεν αποκλείει τις συναινέσεις αν πρόκειται για θεσμικές παρεμβάσεις που διορθώνουν δεδομένες παθογένειες τους κράτους μας. Οπως και να έχει κυβέρνηση και αντιπολίτευση θα κριθούν και κρίνονται και για το λόγο τους , αλλά κυρίως για τις πράξεις τους που αναμένονται να εκδηλωθούν το επόμενο κρίσιμο σιάστημα. Ωστόσο, πέρα από τα «περί συναινέσεων», η αναφορά του πρωθυπουργού, που αν και πέρασε στα ...ψιλά έχει ιδιαίτερη βαρύτητα, αφορά το άνοιγμα του Κυρ. Μητσοτάκη σε πιθανές μετεκλογικές συνεργασίες, γεγονός που μπορεί να εκληφθεί και ως μετατόπιση του πρωθυπουργού από την απολυτότητα του στόχου της αυτοδυναμίας. Κατά τη συνέντευξη Τύπου και ερωτηθείς κατ΄επανάληψη τι θα κάνει αν στις επόμενες εκλογές είναι μεν πρώτος αλλά όχι αυτοδύναμος, έσπευσε να ξεκαθαρίσει λέγοντας με νόημα ότι:«ο λαός είναι κυρίαρχος και θα σεβαστούμε τη βούλησή του», χωρίς καμιά αναφορά σε επιδίωξη άμεσων επαναληπτικών εκλογών, προκειμένου να διεκδικήσει την αυτοδυναμία , όπως συνέβη στις προηγούμενες! Αφησε δηλαδή ανοιχτό, έστω και αν αυτό εξυπηρετεί την στρατηγική και τακτική του εν όψει των μελλοντικών πολιτικών εξελίξεων, ότι ο ίδιος δεν προτίθεται να «ναρκοθετήσει» το μετεκλογικό τοπίο, τονίζοντας ότι οι πολίτες με την ψήφο τους θα αποφασίσουν αν θέλουν μονοκομματική ή κυβέρνηση συνεργασίας. Πάντως το γεγονός ότι απέφυγε, προφανώς βάσει σχεδίου, να μη ρίξει «λάδι στη φωτιά» της πολιτικής οξύτητας και να παρουσιαστεί με συναινετική διάθεση και για τις άμεσες θεσμικές παρεμβάσεις, αλλά και εν όψει των μετεκλογικών εξελίξεων, ρίχνοντας «γέφυρες» και στην αντιπολίτευση και κυρίως στο ΠΑΣΟΚ, κάτι σημαίνει, που δεν το προσπερνάς έτσι, χωρίς να αναρωτηθείς τι τελικά επιδιώκει! Αυτό πάντως που προκύπτει από τα παραπάνω είναι ότι ο πρωθυπουργός για πρώτη ίσως φορά, άφησε ανοιχτά όλα τα ενδεχόμενα πολιτικών εξελίξεων, προϊδεάζοντας από τώρα και τους «εντός» του κυβερνώντος κόμματος και τους «εκτός» αντιπολιτευόμενους για το πως ενδεχομένως μπορεί να κινηθεί.

Είναι προφανές ότι δεν μπορεί κανείς να προεξοφλήσει από τώρα αν η αλλαγή αυτή στο αφήγημα του πρωθυπουργού αποτελεί απλώς τακτική «κίνηση» ή μπορεί να είναι και στρατηγική επιλογή, στα πλαίσια του πολιτικού ρεαλισμού. Ωστόσο δεν μπορεί να αποκλειστούν και τα δύο ενδεχόμενα, με βάσει τα νέα δεδομένα του πολιτικού σκηνικού που τίθενται στο ...τραπέζι. Ποια είναι αυτά; Κατά πρώτο ο εκλογικός νόμος, τον οποίο ο πρωθυπουργός δεσμεύτηκε ότι δεν πρόκειται να τον αλλάξει. Και το γεγονός ότι αυτήν την δέσμευση την επαναλαμβάνει με κατηγορηματικό τρόπο κάθε φορά που τίθεται αυτό το ερώτημα , μάλλον φαίνεται ότι είναι ειλημμένη απόφαση από τον Μητσοτάκη να μην αλλάξει τους κανόνες της εκλογικής αναμέτρησης, επιμένοντας στη διατήρηση του νόμου που ο ίδιος άλλωστε νομοθέτησε. Με αυτό το δεδομένο λοιπόν, η αυτοδυναμία-που προφανώς παραμένει πρώτος στόχος για το κυβερνών κόμμα- είναι με βάση και αυτά που καταγράφουν οι δημοσκοπήσεις πολύ δύσκολος στόχος αν όχι αδύνατος, για μια κυβέρνηση που το 2027, που προσδιορίζονται χρονικά οι επόμενες εκλογές, θα ...κουβαλά πίσω της και δυο τετραετίες, με ότι αυτό σημαίνει για την αναμενόμενη κυβερνητική φθορά, που άλλωστε είναι ορατή και δεδομένη. Στις προηγούμενες εκλογές του 2023 μπορεί ο Μητσοτάκης να έσπευσε να προαναγγείλει, λόγω απλής αναλογικής, ότι σε περίπτωση μη αυτοδυναμίας θα καταφύγει σε επαναληπτικές εκλογές, όπως και συνέβηξ με τις διπλές εκογικές αναμετρήσεις, αλλά σήμερα με δεδομένο το «δικό» του εκλογικό σύστημα κάτι τέτοιο δεν μπορεί να δικαιολογηθεί, εκτός και αν προκύψει ως αδιέξοδο από τις εξελίξεις, γι αυτό και ανοίγει από τώρα το «παράθυρο» των συναινέσεων και των συνεργασιών, που σε τελική ανάλυση είναι και θεσμικά σωστό, ίσως και μονόδρομος, αφού η χώρα θα πρέπει να έχει κυβέρνηση, «στριμώχνοντας» συγχρόνως και τους πολιτικούς αντιπάλους του, να λειτουργήσουν με όρους πολιτικού ρεαλισμού και όχι ακραίας αδιαλλαξίας. Στην τακτική αυτή του πρωθυπουργού προφανώς και λαμβάνεται υπόψη και η συζήτηση που έχει ανοίξει- και στην οποία εμμέσως πλην σαφώς απάντησε κατά τη συνέντευξη Τύπου ο Κ. Μητσοτάκης- για «αλλαγή εν κινήσει» στην ηγεσία της ΝΔ, είτε πριν είτε μετά τις εκλογές, δεδομένων των σεναρίων που πολλοί «κύκλοι» διακινούν που δεν επιθυμούν για τους δικούς τους λόγους την παρουσία του νυν πρωθυπουργού. Είναι προφανές ότι ο πρωθυπουργός «ανοίγοντας» το παράθυρο των συναινέσεων και των συνεργασιών και «κλείνοντας» το ενδεχόμενο ...εθελουσίας εξόδου του, δηλώνει με τον πιο κατηγορηματικό τρόπο παρών και στις εξελίξεις της επόμενης μέρας ακόμη και χωρίς αυτοδυναμία. Και αυτή η αναφορά του προφανώς και είναι σαφές μήνυμα πρωτίστως προς το εσωτερικό του κόμματος του, αλλά και προς τα διάφορα εξωθεσμικά κέντρα και τα πολυποίκιλα συμφέροντα που εμφανώς είναι απέναντι στον Μητσοτάκη και δεν το κρύβουν! Με αυτά και εκείνα είναι βέβαιο ότι ανοίγει ένας νέος πολιτικός κύκλος, με πολλούς «αγνώστους», ενώ δεν αποκλείονται και τα απρόβλεπτα, και που το κλείσιμο του «κύκλου» αυτού μπορεί να είναι κατ΄αρχάς οι επικείμενες εκλογές, αλλά πιθανότατα να παίρνει ...παράταση και στις μετεκλογικές εξελίξεις, που με τα μέχρι τώρα δεδομένα μόνο προβλέψιμες δεν είναι. Οψόμεθα!

« Οι φοροελαφρύνσεις και οι παρεμβάσεις που ανακοινώθηκαν έχουν σαφώς προεκλογική στόχευση και μπορούν να θεωρηθούν και κατά κάποιο τρόπο ότι έχουν και «μεταρρυθμιστική λογική» λόγω του γεγονότος ότι και λελογισμένες είναι και έχουν μόνιμο χαρακτήρα, που πολύ δύσκολα μπορούν να απορριφθούν ή στη χειρότερη περίπτωση να ακυρωθούν από την αντιπολίτευση, όποτε αυτή έρθει στην εξουσία. Συνεπώς με αυτές τις παρεμβάσεις ενδεχομένως η κυβέρνηση, έχοντας μπει στο δεύτερο μισό της θητείας της επιχειρεί μια επανεκκίνηση, που αναμένεται να μετρηθεί στις επικείμενες δημοσκοπήσεις, όπου θα φανεί αν υπάρχει βελτίωση στην εικόνα της και αν μπορούν να δημιουργηθούν προσδοκίες για μια νέα δυναμική που θα αποτυπώνεται και με ανοδικές τάσεις, σε ότι αφορά την πρόθεση ψήφου.»