Δεν είναι ασφαλώς η πρώτη φορά που το προεκλογικό τοπίο στην αυτοδιοίκηση είναι «θολό», κάνοντας δύσκολες τις εκτιμήσεις περί του τι μέλλει γενέσθαι την επόμενη ημέρα των αυτοδιοικητικών αρχών. Θυμίζουμε μόνο πως ο προτελευταίος δήμαρχος, ο Δημήτρης Βουνάτσος εμφανίστηκε σχεδόν την τελευταία στιγμή στα δημοτικά πράγματα (το 2010) για να ξεκινήσει ως… τρίτο φαβορί και να κερδίσει τελικά την πρώτη δημαρχία της Λέσβου κόντρα στις προβλέψεις. Πάντοτε όμως, το τελευταίο οκτάμηνο της θητείας της εκάστοτε περιφερειακής ή δημοτικής αρχής, υπήρχε τουλάχιστον μία «σταθερά», η οποία διευκόλυνε τις προϋποθέσεις να διαμορφωθεί γύρω της μία πολιτική κατάσταση και να δώσει περιθώρια για «κινήσεις», ζυμώσεις και διεργασίες αλλά και για εκτιμήσεις. Και αυτή η «σταθερά» ήταν, είτε ο εν ενεργεία δήμαρχος ή περιφερειάρχης (και νομάρχης) που συνήθως διεκδικούσε εκ νέου την εκλογή του, είτε η «έτοιμη» λύση της ΝΔ (κυρίως) και του πιο «πλουραλιστικού» στις υποθέσεις απόδοσης «χρίσματος», ΠΑΣΟΚ, δευτερευόντως. Οι εκλογές λοιπόν που έρχονται τον Μάη του 2019, θυμίζουν πολύ τη «θολούρα» του 2010, όπου διεξήχθησαν στο εντελώς νέο τοπίο που διαμόρφωνε ο «Καλλικράτης», καταργώντας τις νομαρχίες και τους 13 δήμους. Όμως, αν θυμηθεί κανείς ξανά πιο προσεκτικά τις τότε συνθήκες, θα διαπιστώσει πως ακόμα και τότε που έτρεχε μία νέα αυτοδιοικητική μεταρρύθμιση σαν και τη σημερινή του «Κλεισθένη» υπήρχαν τουλάχιστον κάποια πρόσωπα που κουβαλούσαν ήδη πίσω τους διαμορφωμένες σε μεγάλο βαθμό παρατάξεις (σ.σ. Νάσος Γιακαλής, Παύλος Βογιατζής, Άρης Χατζηκομνηνός), δημιουργώντας κάποια συγκεκριμένα δεδομένα ενόψει της εκλογικής μάχης. Σε αντίθεση με το σήμερα, όπου επί του παρόντος δεν υπάρχουν ούτε καν διαμορφωμένοι δήμοι να διεκδικηθούν, δεν είναι καθόλου σίγουρη η (εκ νέου) υποψηφιότητα του δημάρχου και της περιφερειάρχη και δεν διαφαίνεται ξεκάθαρη στόχευση της ΝΔ για το πώς θα κινηθεί στις αυτοδιοικητικές εκλογές. Κάνοντας την επόμενη ημέρα που είναι ασφαλώς ιδιαίτερα κρίσιμη για τη Λέσβο, πολύ δύσκολη, προκαλώντας παράλληλα καταφανές άγχος σε πολλούς δημοτικούς και περιφερειακούς συμβούλους που ψάχνουν είτε «στρατόπεδο», είτε… επικεφαλής και μάλιστα σε ένα νέο, άγνωστο πλαίσιο, σαν κι αυτό που δίνει η απλή αναλογική…

Το 2010, η αντίστοιχη «θολούρα» του «Καλλικράτη» στην πραγματικότητα δεν ήταν τόσο μεγάλη, όσο είναι η σημερινή του «Κλεισθένη». Γιατί -ακόμα κι αν το ΠΑΣΟΚ τότε άργησε σχετικά να δώσει το άλλοτε εξαιρετικά αβανταδόρικο «χρίσμα» του- ήταν γνωστή η πρόθεση του Νάσου Γιακαλή ως εν ενεργεία δημάρχου Μυτιλήνης να διεκδικήσει σε κάθε περίπτωση την Περιφέρεια Β. Αιγαίου, κόντρα στον εν ενεργεία Νομάρχη Λέσβου, Παύλο Βογιατζή. Κατά αντιστοιχία, στον δήμο Λέσβου, η υποψηφιότητα του επικεφαλής της αντιπολίτευσης Άρη Χατζηκομνηνού κόντρα στον Παντελή Πατερέλλη, δεν προσέφερε στην πραγματικότητα μια αναμέτρηση αγνώστων δυνάμεων, όσο και αν ουσιαστικά διεξάγονται σε έναν «αχαρτογράφητο» νέο δήμο Λέσβου. Αφού σε έναν μεγάλο βαθμό επρόκειτο για μία αυτοδιοικητική αναμέτρηση του ΠΑΣΟΚ με τη ΝΔ.

Ούτε ο Γαληνός με την Καλογήρου δεν είναι «σίγουροι»

Σήμερα λοιπόν το μόνο που μπορεί να θυμίζει τις εκλογές του 2010 είναι η υπό εφαρμογή νέα αυτοδιοικητική μεταρρύθμιση και τίποτε άλλο. Η οποία βέβαια, οκτώ μήνες πριν, δεν έχει ολοκληρωθεί κιόλας, για να δίνει ξεκάθαρη εικόνα ως προς το ποιοι δήμοι θα φιλοξενήσουν εκλογές. Συν τοις άλλοις, ο Σπύρος Γαληνός ως εν ενεργεία δήμαρχος, δεν είναι καθόλου σίγουρο ότι θα κατέλθει ξανά υποψήφιος, για να αποτελέσει το δεδομένο «αντίπαλον δέος» στον οποιοδήποτε θα επιχειρήσει να στηθεί απέναντί του, όπως δεν είναι σίγουρη και η περιφερειάρχης Βορείου Αιγαίου Χριστιάνα Καλογήρου. Η οποία αφενός δεν έχει εκφραστεί δημόσια και επίσημα, ως προς τις προθέσεις της, αφετέρου βρίσκεται και στην αμήχανη θέση να ακούει καθημερινά (βάσιμα ή όχι ουδείς γνωρίζει με ασφάλεια) σενάρια που φέρνουν τη ΝΔ να εξετάζει και άλλες υποψηφιότητες από τον «χώρο της». Είτε αυτός είναι ο Κώστας Μουτζούρης, είτε εσχάτως, ο Χιώτης πρώην βουλευτής της ΝΔ, Κωνσταντίνος Μουσουρούλης. Με τα μοναδικά κομμάτια του παζλ που (φαίνεται) να έχουν μπει ήδη στη μεγάλη εικόνα των επερχόμενων εκλογών, να είναι για λογαριασμό του δήμου ο Στρατής Κύτελης ως υποψήφιος δήμαρχος (Λέσβου ή και Μυτιλήνης) και ο Παναγιώτης Ζαφειρίου. Και ο Σταμάτης Μαλέλης ως υποψήφιος Περιφερειάρχης με στόχευση την Κεντροαριστερά με τον Στρατή Ζαφείρη με στόχευση την Αριστερά. Χωρίς όμως κανείς εκ των τεσσάρων να είναι σε θέση να παρουσιάσει ως σήμερα έναν έστω στοιχειώδη «κορμό» της παράταξής τους, αφού οι πιθανοί υποψήφιοι περιφερειακοί ή δημοτικοί σύμβουλοι που θα κληθούν να «κλείσουν» σε κάποιο ψηφοδέλτιο, καταφανώς… περιμένουν. Να δουν κινήσεις, άλλους «επικεφαλής» και κυρίως το νέο αυτοδιοικητικό χάρτη.

Η ΝΔ… παρακολουθεί

Μέσα σε αυτή την περίεργη κατάσταση, η ΝΔ που αποτελεί το μοναδικό κόμμα που μπορεί ακόμα να μετατρέψει σε καθαρά κομματική υπόθεση μία αυτοδιοικητική εκλογική αναμέτρηση, σε τοπικό τουλάχιστον επίπεδο, δεν έχει ανοίξει καθόλου τα χαρτιά της. Όπως και δεν έχει επιχειρήσει ακόμα να επιδιώξει την επιστράτευση των πιο δυνατών της ενδεχομένως «χαρτιών» της για να τα ρίξει στη μάχη είτε της Περιφέρειας, είτε του δήμου (ή των δήμων). Καταφέρνοντας έτσι αντί να συσπειρώνει δυνάμεις, να προκαλεί μάλλον το αντίθετο. Με αρκετά στελέχη της να εκφράζουν τη δυσαρέσκειά τους μάλιστα για την φαινομενική «κωλυσιεργία» στο θέμα της εκπόνησης μίας στρατηγικής ενόψει αυτοδιοικητικών εκλογών και να ασκούν κριτική. Το αν η τοπική ΝΔ βέβαια κωλυσιεργεί πράγματι ή σκοπίμως κρατά κλειστά τα χαρτιά της, θα φανεί πολύ σύντομα. Γιατί έτσι κι αλλιώς ο Σεπτέμβρης θεωρείται από πολλούς «κομβικός» για να δρομολογήσει εξελίξεις σε όλα τα επίπεδα.