Μια αναμενόμενη εν πολλοίς εξέλιξη για το έργο της ανάπλασης της προκυμαίας και της ευρύτερης περιοχής της, διαδραματίστηκε αυτές τις μέρες κατά τη συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου και με την απόφασή του να βάλει τέλος στην υφιστάμενη εργολαβία, θεωρώντας ότι έτσι όπως έχουν εξελιχθεί τα πράγματα αυτή είναι η πλέον ενδεδειγμένη λύση για τη ολοκλήρωση αυτού του σημαντικού για την αναβάθμιση της «βιτρίνας» της πόλης έργου, που δυστυχώς το μέχρι τώρα αποτέλεσμα είναι πολύ κατώτερο των προσδοκιών που δημιούργησε όταν ξεκινούσε η υλοποίησή του. Πέρα από την ακατανόητη καθυστέρηση για την υλοποίηση του ήδη εκτελεσμένου έργου -που δεν δικαιολογείται από τις όποιες αστοχίες ή παραλείψεις της μελέτης, όπως ισχυρίστηκε κατά την τοποθέτησή του στο δημ. συμβούλιο ο πρόεδρος της αναδόχου εταιρείας για να δικαιολογηθεί για την δεδομένη καθυστέρηση- αλλά κυρίως γιατί η τελευταία δεν ήταν σε θέση να το ...τρέξει με το προσωπικό που διέθετε όλο αυτό το διάστημα και για το γεγονός ότι βρίθει κακοτεχνιών που απαξιώνουν το ίδιο το έργο, και επί της ουσίας δικαιολογούν την ενέργεια της δημοτικής αρχής να τον κηρύξει έκπτωτο και να επιμείνει σε αυτή και μετά τη δικαίωσή του στο Τεχνικό Συμβούλιο, προχωρώντας με την πρόσφατη απόφαση του Δημ. συμβουλίου σε διάλυση της εργολαβίας και σε διακοπή της υπάρχουσας σύμβασης. Ετσι κλείνει, με τον χειρότερο τρόπο δυστυχώς ένα ...κεφάλαιο, που στόχευε στην αναβάθμιση του ιστορικού κέντρου της Μυτιλήνης και της πέριξ του λιμανιού της περιοχή, που αλλιώς σχεδιάστηκε και αλλιώς εξελίχθηκε και που κινδυνεύει να «ακυρωθεί» αν ο Δήμος Μυτιλήνης και η δημοτική αρχή δεν φροντίσουν να επισπεύσουν τις προβλεπόμενες διαδικασίες και ενέργειες ώστε αυτό το έργο ανάπλασης που ξεκίνησε πριν από μερικά χρόνια, από την προηγούμενη δημοτική αρχή, να ολοκληρωθεί με τον καλύτερο τρόπο από τη σημερινή, αναβαθμίζοντας αισθητικά και λειτουργικά την εικόνα της περιοχής παρέμβασης. Γιατί εδώ που έχουν φθάσει τα πράγματα αυτό είναι το μείζον, το έργο να μη μείνει ημιτελές, αλλά να ολοκληρωθεί αφήνοντας καλό «αποτύπωμα» στην προς ανάπλαση περιοχή, έχοντας εξασφαλισμένη τη χρηματοδότηση για να επαναδημοπρατηθεί και να επανεκκινήσουν οι εργασίες και για το υπόλοιπο τμήμα του έργου, που είναι και το μεγάλο ζητούμενο μετά από όσα περιπετειώδη έχουν συμβεί. Αυτό όμως για να συμβεί, χωρίς περαιτέρω καθυστερήσεις, θα πρέπει η δημοτική αρχή να το ιεραρχήσει στις προτεραιότητές της, γιατί δεν πρόκειται για ένα οποιοδήποτε έργο που μπορεί να ...περιμένει, μεταξύ άλλων πότε θα δεήσουν οι εμπλεκόμενες υπηρεσίες για να το ...τρέξουν, αφού πρόκειται για το κατ΄εξοχήν έργο ανάπλασης της πόλης που με την ολοκλήρωσή του θα αλλάξει προς το καλύτερο την εικόνα της.

Τα επισημαίνουμε όλα αυτά γιατί αν και ήταν αναμενόμενη εδώ και πολύ καιρό πριν, η σημερινή κατάληξη με το συγκεκριμένο έργο, αφού υπήρχαν σαφείς ενδείξεις, ότι μάλλον «κόρη θα είναι το μωρό» και δεν θα είχε καλή εξέλιξη η όλη υπόθεση, με το ...στανιό και με τα τελεσίγραφα μέσω δικαστικών επιμελητών, η δημοτική αρχή έδειξε να «πελαγοδρομεί», με τις παλινωδίες της και πριν και μετά την έκπτωση του εργολάβου. Υποτίμησε το θέμα, με αποτέλεσμα και να χάσει κατά την εκδίκαση της ένστασης του εργολάβου στο Τεχνικό Συμβούλιο, παρά τα ...δίκια της και τώρα για να απαλλαγεί από την παρουσία της αναδόχου εταιρείας καλείται να την αποζημιώσει, με όχι ευκαταφρόνητο ποσό από ίδιους πόρους του δήμου, γεγονός που παραπέμπει ότι κάτι δεν έγινε σωστά και με επαρκή τεκμηρίωση, για να βρίσκεται ο εργολάβος από εκεί που μας ...χρωστούσε να μας γυρεύει και το ...βόδι! Ηταν περισσότερο από εμφανές, ότι από τη στιγμή που η ανάδοχος εταιρεία με κάθε τρόπο έδειχνε την ανεπάρκειά της να ολοκληρώσει μέσα στον συμβατικό χρόνο το έργο και μάλιστα με το προσδοκόμενο αποτέλεσμα για μια τέτοια παρέμβαση η δημοτική αρχή όφειλε να πάρει όλα τα αναγκαία μέτρα ώστε και να κλείσει την υπόθεση αυτή προ πολλού, αλλά και να μην αφήσει κανένα περιθώριο στον εργολάβο να βγει και από... πάνω, όπως τελικά συνέβη. Και εδώ οι ευθύνες είναι συγκεκριμένες και έχουν ονοματεπώνυμο! Το γεγονός ότι η δημοτική αρχή αιφνιδιάστηκε από τη «δικαίωση» του εργολάβου, δείχνει ότι προσέγγισε την υπόθεση αυτή με προχειρότητα, αφήνοντας αθωράκιστη την επιχειρηματολογία του δήμου, σε μια διαδικασία που κρίνεται ο «τύπος» των επιχειρημάτων και όχι η «ουσία», αν δηλαδή το έργο καθυστερεί και έχει κακοτεχνίες. Και όπως συμβαίνει πάντοτε και παντού οι «προχειρότητες» πληρώνονται και εν προκειμένω θα πληρωθούν από πόρους του δήμου, γιατί δεν μπορεί να γίνει διαφορετικά. Αυτή η εξέλιξη όσο και αν είναι δυσάρεστη για το δήμο της Μυτιλήνης και κατ΄επέκταση και για τους δημότες του, κατά τη γνώμη μας είναι «μονόδρομος» μετά την τροπή που πήρε η υπόθεση, αφού μόνο έτσι θα απαλλαγόταν ο δήμος από τον εν λόγω εργολάβο για το συγκεκριμένο έργο, διαφορετικά θα έπρεπε να συνεχιστεί το έργο με τον ίδιο παρά τα «δείγματα γραφής» που είχε επιδείξει μέχρι τώρα με το εκτελεσμένο έργο και με το ...ρίσκο να επαναληφθεί η ίδια κατάσταση, με ό,τι αυτό σήμαινε για την ανάπλαση της περιοχής. Η επαναδημοπράτηση του έργου είναι, υπό τις παρούσες συνθήκες, η μόνη ρεαλιστική λύση για να μπει στη σωστή βάση το έργο της ανάπλασης που υπολείπεται, ενδεχομένως με τις όποιες διορθωτικές παρεμβάσεις επί της μελέτης, αρκεί βέβαια το όλο εγχείρημα να μην αφεθεί στην τύχη και στον «αυτόματο πιλότο» για να το διεκπεραιώσει. Και αυτό δεν είναι «σχήμα λόγου», αλλά ένα πιθανό ενδεχόμενο, αν οι εμπλεκόμενες υπηρεσίες του δήμου δεν σπεύσουν να «κλείσουν» την υφιστάμενη εργολαβία το ταχύτερο δυνατόν, προκειμένου να πάρει σειρά η δημοπράτηση του νέου έργου και ό,τι ακολουθεί σε σχέση με τις προβλεπόμενες διαδικασίες και αδειοδοτήσεις, ώστε να μπορέσει να συμβασιοποιηθεί με τον νέο ανάδοχο που θα προκύψει , με την ευχή να έχει την αναγκαία τεχνική και οικονομική επάρκεια, για να το υλοποιήσει μέσα στα χρονικά περιθώρια που θα καθοριστούν.

Οι ενστάσεις και οι επιφυλάξεις που εύλογα διατυπώνονται από διάφορους , ειδικούς ή μη με τα δημόσια έργα, ότι η επαναδημοπράτηση ενός έργου προεξοφλεί μεγάλες καθυστερήσεις στην υλοποίησή του, αφού σημαίνει ...«φτου και από την αρχή» των διαδικασιών, κάτι που προφανώς ισχύει, ναι μεν είναι για προβληματισμό, αλλά στην περίπτωση που οι εναλλακτικές προτάσεις ενέχουν τεράστιο ρίσκο για το ίδιο το έργο, καλό είναι να ...παρακάπτονται, αν αυτό είναι προς όφελος του καλώς νοούμενου δημόσιου συμφέροντος. Και η περίπτωση του έργου της ανάπλασης της προκυμαίας και της ευρύτερης περιοχής της, είναι σε αυτήν την κατηγορία, που η επαναδημοπράτησή του και η επανεκκίνηση των εργασιών σε αυτό γίνεται για το καλό της πόλης και των κατοίκων της, που δικαιούνται να αποκτήσουν ένα έργο που αναβαθμίζει αισθητικά και λειτουργικά το πιο κεντρικό τμήμα της Μυτιλήνης. Αρα το στοίχημα που καλείται να διαχειριστεί η δημοτική αρχή Χριστόφα, είναι να κάνει ό,τι περνά από το χέρι της ώστε ο χρόνος που θα χρειαστεί μέχρι να επανεκκινήσουν οι εργασίες για το έργο της ανάπλασης να μην είναι ...μακρύς και απροσδιόριστος! Γιατί καλώς εχόντων των πραγμάτων, αν δεν ασχοληθεί επισταμένα κάποιος για να τρέξει όλες τις διαδικασίες που απαιτούνται, για να κλείσει η υφιστάμενη εργολαβία , να δημοπρατηθεί το νέο έργο και να περάσει όλη τη ...γραφειοκρατία, έχοντας υπόψη ότι ενέχει και το ενδεχόμενο ενστάσεων και προσφυγών , όπως συνέβη άλλωστε με το εν λόγω έργο κατά την προηγούμενη δημοπράτησή του, το πιθανότερο σενάριο είναι το νέο εργοτάξιο να εγκατασταθεί κατά το δεύτερο εξάμηνο του 2026! Και αυτό αν ο δήμος, ως φορέας του έργου, λειτουργήσει επισπεύδοντας τις διαδικασίες, διαφορετικά η επανεκκίνηση του έργου θα πάει πίσω, με ό,τι μπορεί να σημαίνει αυτό για το ίδιο το έργο. Σε τελική ανάλυση από τη διαχείριση και αυτού του έργου θα κριθεί η επάρκεια και η αποτελεσματικότητα της δημοτικής αρχής, να υλοποιήσει έργα και παρεμβάσεις που αλλάζουν την εικόνα της πόλης και του Δήμου συνολικά, κατά τη διάρκεια της θητείας της. Το γεγονός ότι το έργο αυτό το παρέλαβε η σημερινή δημοτική αρχή με προβλήματα από την προηγούμενη, ναι μεν είναι ένα στοιχείο που κανείς δεν παραβλέπει, αλλά δεν αποτελεί πλέον επαρκής δικαιολογία, όντας στο δεύτερο χρόνο της θητείας της. Είχε όλα τα δεδομένα και τον επαρκή χρόνο για να εκτιμήσει την κατάσταση και να κινηθεί εγκαίρως και αποφασιαστικά για την «επόμενη μέρα» του έργου , που ήταν κάτι περισσότερο από εμφανές ότι θα προέκυπτε. Το γεγονός ότι έδρασε εκ των υστέρων, με πολλές παλινωδίες και με λανθασμένες , εκ του αποτελέσματος όπως προέκυψε, αφού αντί να «πληρώσει» το τίμημα ο «κακός» εργολάβος, τελικά ο Δήμος βγαίνει ...ζημιωμένος, που καλείται να αποζημιώσει τον εργολάβο, παρά τις καθυστερήσεις και τις κραυγαλέες κακοτεχνίες του. Ε, αυτό δεν το λες επιτυχημένη διαχείριση, παρά το γεγονός ότι έτσι όπως εξελίχθηκαν τα πράγματα ήταν η ενδεδειγμένη λύση. Λύση με κόστος όμως, που καλώς την επέλεξε, αρκεί το συντομότερο δυνατόν να ανοίξει ο νέος κύκλος για το πολύπαθο αυτό έργο που επιτέλους θα πρέπει να ολοκληρωθεί, αναβαθμίζοντας την εικόνα της πόλης που τόσο αναγκαία είναι. Ιδωμεν!