Δε σταματά η διεκδίκηση απ’ την αυτοδιοίκηση του κτηρίου της Γενικής Γραμματείας Αιγαίου και Νησιωτικής Πολιτικής, αφού σε συνέχεια της δικαστικής απόφασης που το χαρακτηρίζει ως περιουσία του Δημοσίου, ο Δήμος Λέσβου θα ασκήσει έφεση. Αυτήν τη φορά χρησιμοποιώντας και τα ντοκουμέντα που έφερε στο φως το «Ε», λίγο μετά την εκδίκαση της αγωγής. Μάλιστα, ο δήμαρχος υποστηρίζει ότι με τους οψιφανείς αυτούς ισχυρισμούς, αλλάζουν άρδην τα δεδομένα υπέρ της διεκδίκησης του Δήμου.

Στις 4 Μαΐου 2011 εκδικάστηκε στο Πολυμελές Πρωτοδικείο Μυτιλήνης η αγωγή του νομικού προσώπου των Παιδικών Σταθμών του πρώην Δήμου Μυτιλήνης κατά του Ελληνικού Δημοσίου, με την οποία διεκδικούσε το κτήριο που στεγάζει τη Γενική Γραμματεία Αιγαίου και Νησιωτικής Πολιτικής. Το Δήμο εκπροσώπησε, απόντος του Γιάννη Πετρέλλη στον οποίο είχε ανατεθεί η υπόθεση, ο Βαγγέλης Ζωγράφος, που ενημερώθηκε τώρα, 11 μήνες μετά, πως απορρίφθηκε η αγωγή γιατί το κτήριο ανήκει στο Δημόσιο.

Ο κ. Ζωγράφος ενημέρωσε σχετικά τον τότε δήμαρχο Νάσο Γιακαλή, αλλά και το νυν δήμαρχο Λέσβου, που σθεναρά στηρίζει την προσπάθεια διεκδίκησης του ακινήτου για λογαριασμό του Δήμου.

Νέα προσπάθεια

«Χάσαμε γιατί δεν είχαμε στη διάθεσή μας κρίσιμα αποδεικτικά στοιχεία, τα οποία αφορούν στο ιδιοκτησιακό καθεστώς του ακινήτου. Για αυτό και θα ασκηθεί έφεση, που θα υποστηρίζουμε με μια σειρά εγγράφων που μας ήταν άγνωστα έως πρότινος», υπογράμμισε ο κ. Βουνάτσος, που συμπλήρωσε ότι αναφέρεται στα ντοκουμέντα που αποκάλυψε το «Ε» λίγο μετά την εκδίκαση της υπόθεσης.

Θυμίζουμε πως στις 29 Ιουλίου 2011, με τίτλο «Τίνος είναι, βρε γυναίκα… το κτήριο;», το «Ε» παρουσίασε μια σειρά εγγράφων απ’ το προσωπικό αρχείο του αρχισυντάκτη της εφημερίδας, Στρατή Μπαλάσκα, βάσει των οποίων το ιστορικό κτήριο της Μυτιλήνης, το κτήριο της οδού Μικράς Ασίας, ανήκει στο λαό της Μυτιλήνης, στο Δήμο Λέσβου. Όπως σημειώναμε τότε, ούτε το Υπουργείο Οικονομικών, ούτε το Υπουργείο Ανάπτυξης, Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας στο οποίο ανήκει η Γενική Γραμματεία Αιγαίου και Νησιωτικής Πολιτικής, είναι ιδιοκτήτες του όμορφου αυτού ακινήτου, που στις 9 Μαΐου τού 1920 πέρασε ως «δωρεά εν ζωή επί δραχμών 10.000» από τη μουσουλμανική κοινότητα Μυτιλήνης, στην ιδιοκτησία τού «εν Λέσβω Ασύλου Παιδός».

Η άσκηση της έφεσης θα γίνει τις επόμενες μέρες, αφού καθαρογραφεί και δοθεί στο Δήμο η απόφαση του Πρωτοδικείου Μυτιλήνης, που ήδη έχει γίνει γνωστή.