Επιτέλους! Η ελληνική κοινή γνώμη δείχνει να ξυπνά απ’ το λήθαργο δεκαετιών. Σοκαρισμένοι από τον κίνδυνο της χρεωκοπίας, τις σαρωτικές καταστροφικές αλλαγές που συντελούνται στη χώρα από την κυβέρνηση και τον ασφυκτικό έλεγχο των τροϊκανών, αρχίσαμε να αναρωτιόμαστε για το πώς φθάσαμε ως εδώ! Στην παρούσα φάση με τα κινήματα των... όψιμων «αγανακτισμένων», ξεχειλίζει στις πλατείες η τυφλή οργή εναντίον όλων ανεξαιρέτως των πολιτευτών. Άσχετα αν εμείς ψηφίζουμε κάθε λίγο τους ίδιους και τους ίδιους εκπροσώπους της αστικής τάξης και του δικομματισμού, χρησιμοποιούμε σήμερα συνθήματα του τύπου: «φέρτε πίσω τα κλεμμένα». Όπως και να το κάνουμε, είναι οφθαλμοφανές, ότι... ξυπνήσαμε...
Την ώρα που στην κεντρική πολιτική σκηνή ασκείται «πίεση» για διαφάνεια, στη Μυτιλήνη συνεχίζουμε να τελούμε εν υπνώσει... Παρακολουθώντας κανείς τα τοπικά Μ.Μ.Ε., νομίζει ότι βρίσκεται σε άλλο κράτος! Ούτε ένα δημοσίευμα που να επισημαίνει - έστω και θεωρητικά - την αναγκαιότητα διαφάνειας στον τοπικό δημόσιο βίο. Τα τοπικά Μ.Μ.Ε. προτιμούν να περιορίζονται σε... περιορισμένου βεληνεκούς «σκάνδαλα», που σχετίζονται ίσως με αγροτικές επιδοτήσεις, «λάθη» γιατρών τού ΕΣΥ, σκάνδαλο οξυγόνου στο Βοστάνειο, τα «θαύματα» και το κιμέρι της αγίας Ειρήνης Κλειδαρά, ή τις λοβιτούρες στο «Lesvos shop» κ.λπ....
Φαίνεται ότι στη Μυτιλήνη έχουμε το προνόμιο να αποτελούμε μια αδιάφθορη κοινωνία! Φαίνεται ότι εδώ ουδέποτε υπήρξε διασπάθιση δημοσίου χρήματος από κρατικούς υπαλλήλους, αιρετούς ή διορισμένους αξιωματούχους, ούτε βέβαια υπήρξαν άνθρωποι που, όλως τυχαίως... πολλαπλασίασαν την περιουσία τους κατά τη διάρκεια της θητείας τους σε δημόσια αξιώματα... Φαίνεται ότι εμείς δεν είχαμε «χρυσοκάνθαρους» που διορίζονταν και διορίζονται από τις κομματικές ηγεσίες στις τοπικές διοικήσεις υπηρεσιών και χρέωναν στις υπηρεσίες τους μέχρι και τα... ρούχα που φορούσαν, συγχέοντας το... δημόσιο ταμείο με την πιστωτική τους κάρτα... Φαίνεται ότι η Πολεοδομία στο νησί μας λειτουργεί υποδειγματικά και με πλήρη διαφάνεια όλα αυτά τα χρόνια, γι’ αυτό και όλως συμπτωματικά χτίζει ο καθένας στη Λέσβο «όπου και όπως του γουστάρει»! Φαίνεται, τέλος, ότι οι δικές μας ΔΟΥ ευτύχησαν να μη διαθέτουν επίορκους υπαλλήλους, αφού ουδέποτε υπήρξε οποιαδήποτε σχετική αποκάλυψη...
Συζητώντας με ακέραιους ανθρώπους που θήτευσαν ή θητεύουν στον τοπικό δημόσιο βίο με πραγματική διάθεση προσφοράς, ανθρώπους που εργάστηκαν και εργάζονται έντιμα στον ευρύτερο δημόσιο τομέα, εισπράττει κανείς ένα παράπονο. Είναι άδικο, λένε, να κρίνονται συλλήβδην σα διεφθαρμένοι όλοι οι πολιτικοί κι όλοι οι δημόσιοι λειτουργοί ή υπάλληλοι. Έχουν απόλυτο δίκιο, ανεξαρτήτως τού ότι και οι ίδιοι - με τη σιωπή τους στα όσα βλέπουν να συμβαίνουν γύρω τους επί τόσα χρόνια - ενδέχεται να φέρουν μερίδιο ευθύνης για τις ανεξέλεγκτες διαστάσεις που έχει λάβει η διαφθορά. Γι’ αυτό και η κοινωνία οφείλει, έστω και με δραματική καθυστέρηση, να τους προστατεύσει. Αφού κάνουν έντιμα τη δουλειά τους, σ’ αυτούς ίσως μπορούμε να βασιστούμε για ένα νέο ξεκίνημα του δημόσιου βίου. Μοναδικός τρόπος λοιπόν για να ξεχωρίσει η «ήρα από το στάρι», είναι να ελεγχθούν όλοι όσοι τα τελευταία χρόνια κατείχαν θέσεις εξουσίας στην τοπική δημόσια ζωή! Στα πλαίσια της αστικής δημοκρατίας, επιβάλλεται εξονυχιστικός έλεγχος της περιουσιακής κατάστασης και του... «πόθεν έσχες» όλων των γκαουλάιτερ, όσοι από τη μεταπολίτευση και μετά διετέλεσαν βουλευτές, νομάρχες, αντινομάρχες, δήμαρχοι, αντιδήμαρχοι, διευθυντές, προϊστάμενοι, οποιασδήποτε υπηρεσίας του στενού και ευρύτερου δημόσιου τομέα. Σε όσες περιπτώσεις προκύπτουν «αποχρώσες ενδείξεις» τέλεσης αδικημάτων, να αποδοθούν κατηγορίες και να δικαστούν οι υπαίτιοι, όχι με εκδικητική διάθεση, αλλά με πλήρη σεβασμό του δικαιώματός τους για δίκαιη δίκη, όπως συμβαίνει (;) σε όλες τις πολιτισμένες αστικές κοινωνίες... Αλλιώς, θα δούμε την αγανάκτηση και την εξαθλίωση του κόσμου να δημιουργεί μια νέα Ο.Π.Λ.Α....
Στις αποκαλούμενες «δημοκρατικές κοινωνίες», οι ηγεσίες αποτελούν αντανάκλαση των πολιτών που τις επιλέγουν. Ταιριάζει η ρήση «κάθε λαός έχει τους ηγέτες που του αξίζουν». Η αποκάλυψη όσων πλούτισαν καταχρώμενοι την εξουσία που τους προσέφερε η εμπλοκή τους στα κοινά ή η ιδιότητα τους σα δημοσίων λειτουργών, θα αποτρέψει τουλάχιστον την αμνήστευση εκείνων που λεηλάτησαν το δημόσιο πλούτο, θα λειτουργήσει αποτρεπτικά για όσους σκεφθούν να επαναλάβουν τα ίδια στο μέλλον και θα αποτελέσει το έναυσμα για την εμπέδωση ενός στοιχειώδους αισθήματος εμπιστοσύνης προς τους αστικούς δημοκρατικούς θεσμούς... Μέσα από τον αδιάφθορο λεσβιακό λάκκο των λεόντων,

... ο Δανιήλ.