Καρφιά από την… πίσω γραμμή

01/07/2012 - 05:56
Δεν ξέρω πόσο γοητευτική είναι για την ευρύτερη κοινωνία η εικόνα μιας πολιτικής παράταξης, που όταν ο πολύς κόσμος αναζητά δροσιά στις παραλίες, αυτή αναλώνεται καλοκαιριάτικο σε κομματικές διαδικασίες που αν μη τι άλλο εκπέμπουν αδυναμία συνεννόησης και κλίμα «εκτάκτων συνθηκών».
Δεν ξέρω πόσο γοητευτική είναι για την ευρύτερη κοινωνία η εικόνα μιας πολιτικής παράταξης, που όταν ο πολύς κόσμος αναζητά δροσιά στις παραλίες, αυτή αναλώνεται καλοκαιριάτικο σε κομματικές διαδικασίες που αν μη τι άλλο εκπέμπουν αδυναμία συνεννόησης και κλίμα «εκτάκτων συνθηκών». Μιλάμε για το ΣΥΡΙΖΑ, όπου πέρα από υπαρκτούς προβληματισμούς και γόνιμες διαφωνίες, δε λείπουν οι ηγεσίες κάποιων γκρουπούσκουλων που δείχνουν ότι δε θα ησυχάσουν, αν δεν καταντήσουν και την κεντρική συνιστώσα, το ΣΥΝ, σε γκρουπούσκουλο επίσης.

Για να εξηγούμαστε προκαταβολικά. Η στήλη θεωρεί ότι πέρα από λάθη χειρισμών, η απόφαση να γίνει μια τόσο σημαντική συναυλία στη Μυτιλήνη όπως αυτή των «Scorpions», και μάλιστα να συνδυαστεί με προσπάθεια τουριστικής προβολής του νησιού, ήταν κατ’ αρχήν θετική.

Πιστεύει, όμως, η νομαρχία, ότι την τιμά ιδιαιτέρως η αργοπορία στην ανακοίνωση ενός στοιχειώδους οικονομικού απολογισμού για την όλη διοργάνωση; Δύο πράγματα μπορεί να υποθέσει κανείς. Το ένα ότι έγινε από κάποιους μεγάλο φαγοπότι, οπότε τι να λέμε τώρα. Και το δεύτερο ότι… χάθηκε ο λογαριασμός. Ποια εκδοχή προτιμάτε, κύριε νομάρχα;

Πάντως, με την ευκαιρία, το σύνηθες φαινόμενο του συνωστισμού διαφόρων θεσμικών και εξωθεσμικών λαμόγιων γύρω από τη νομαρχία (και ένα νομάρχη που φημίζεται ότι δυσκολεύεται να πει «όχι» στον οποιονδήποτε), με αφορμή το πρωτόγνωρο μέγεθος, για τα τοπικά δεδομένα, της διοργάνωσης της συγκεκριμένης συναυλίας, πήρε τεράστιες διαστάσεις.

Το τι ακούσαμε (και επιβεβαιώσαμε) δε λέγεται. Ένας ήθελε να πουλήσει διαφημιστικά σποτ των δύο ευρώ προς έξι, κάνα δυο άλλοι ζητούσαν κυριολεκτικά ό,τι ήθελαν ως «αυθεντικοί» αντιπρόσωποι του συγκροτήματος, ένα τρίτος ήθελε αντί για Μυτιληνιούς να φέρει για την εισαγωγή της συναυλίας ένα συγκρότημα από την… Εύβοια (προφανώς εμφανίζοντας την κερδοσκοπική ανακάλυψή του ως κάποιους εκκολαπτόμενους νέους «Rolling Stones») και πολλά, πολλά άλλα, που είναι να γελάς και να κλαις.

Και όλοι στραβοκοιτούσαν ο ένας τον άλλο και τον αποκαλούσαν ψιθυριστά λαμόγιο. Και μάλιστα, οι πιο πολλοί τα είχαν με το μοναδικό που είχε εμπλακεί στην όλη οργάνωση επαγγελματικά (όχι για την ψυχή της μάνας του κι αυτός προφανώς, αλλά τουλάχιστον αυτός είχε γραφείο, ήταν η δουλειά του, είχε Α.Φ.Μ. και έκοβε αποδείξεις). Μέχρι που μια μέρα ακούσαμε με τα αυτιά μας να τον αποκαλεί λαμόγιο και να μιλά για λαμόγια, ένα…  πτυχιούχο λαμόγιο ,με δεκάδες «δικαστικά διπλώματα» που προσφάτως επανέκαμψε από το εξωτερικό, αφού βαρέθηκαν να τον κυνηγούν επί πολλά χρόνια οι πιστωτές του!

Για όσους θεωρούν ότι ζουν στη χώρα που «λίγο καιρό ξαποσταίνει, και ξανά προς τη δόξα τραβά», το ειδησάριο δείχνει ότι τα χειρότερα έπονται. Οι μόνες χώρες από τα κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης που διαθέτουν λιγότερα (σε σχέση με την Ελλάδα) χρήματα κατά κεφαλή για την τριτοβάθμια εκπαίδευση, είναι αυτές του τέως ανατολικού μπλοκ που μπήκαν και τελευταίες στην Ένωση. Στην Ευρώπη των «15» ερχόμαστε τελευταίοι, ξοδεύοντας (σε ισοδύναμο αγοραστικής δύναμης) μόλις 4.000 ευρώ κατ’ έτος. Σχετικά κοντά μας είναι μια μικρή ομάδα κρατών (Βέλγιο, Πορτογαλία, Λουξεμβούργο) με περίπου 5.000, και μετά το… χάος! Γαλλία, Ιταλία, Ισπανία 7.000 - 8.000, Δανία 11, και κατά τα λοιπά, ζήτω η δωρεάν παιδεία μας.

Για να μη σπεύσουν όμως οι διάφοροι «πατέρες» της παιδείας να... δικαιωθούν - να τα, εμείς τα λέμε χρόνια, χρειάζονται λεφτά για την παιδεία -, να πούμε ότι προφανώς και χρειάζονται λεφτά, μόνο που σε όσες χώρες διατίθενται λεφτά, παράλληλα υπάρχει θεσμοθετημένο αυστηρό σύστημα εσωτερικής και εξωτερικής αξιολόγησης σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης.
 

Γενική Ροή Ειδήσεων

PROUDLY POWERED BY CJ web | Copyright © 2017 {emprosnet.gr}
Made with love and a lot of coffee by CJ web, Creative web Journey