Βασίλης Ψαριανός
Άρθρα 1995 - 2010
Επιμέλεια: Σοφία Αδαμαντίδου
Εκδόσεις Νοών
Αθήνα 2010, σελ. 217

Ο Βασίλης Ψαριανός, συνταξιούχος εκπαιδευτικός, πρόεδρος του Πολιτιστικού Συλλόγου Βρισαγωτών Αθήνας και συνεργάτης της εφημερίδας μας, συγκέντρωσε σε έναν τόμο μια σειρά από άρθρα που είχαν δημοσιευτεί την περίοδο 1995 - 2010 στο περιοδικό «Αντίλαλος της Βρίσας» και στον τοπικό Τύπο και αφορούν στην οικονομική ανάπτυξη, την κοινωνική και πολιτιστική πρόοδο της γενέτειράς του Βρίσας.
«Οι ιδέες και οι προτάσεις που προβάλλονται μέσα από αυτά τα άρθρα, δε βασίστηκαν σε επιστημονικές μελέτες ειδικών, αλλά είναι προσωπικές σκέψεις ή ιδέες φίλων μας. Ζώντας μακριά από το γενέθλιο τόπο μας και παρατηρώντας με ποιο τρόπο λύθηκαν σε άλλες περιοχές της χώρας μας ή και της Ευρώπης προβλήματα παρόμοια με αυτά που αντιμετωπίζει ο τόπος μας και με ποιον τρόπο αξιοποιήθηκαν τα φυσικά και πολιτισμικά πλεονεκτήματα που διέθεταν αυτές οι περιοχές, θελήσαμε, μη έχοντας άλλο τρόπο να βοηθήσουμε την περιοχή της γενέτειράς μας για να βγει από τον οικονομικό και κοινωνικό μαρασμό που άρχισε από τη δεκαετία τού 1950 και συνεχίζεται έως σήμερα, να καταθέσουμε όσα διδαχθήκαμε από τη δημιουργική δράση των άλλων ανθρώπων.
Ίσως, βέβαια, κάποιος αντέλεγε πως εκείνο που λείπει από τον τόπο μας δεν είναι οι ιδέες, αλλά οι άνθρωποι που θα αναλάβουν πρωτοβουλίες, θα μπουν επικεφαλής στην προσπάθεια και θα προχωρήσουν με γνώση, με φαντασία και με τόλμη, με συστηματική δουλειά και μεράκι στην αξιοποίηση των ιδιαίτερων φυσικών και πολιτιστικών πλεονεκτημάτων της περιοχής μας. Δε θα διαφωνήσουμε με την παραπάνω παρατήρηση. Και εμείς αυτούς τους ανθρώπους ψάχνουμε να βρούμε. “Πες, πες, γεννήθηκε τ’ αυτί”, έλεγε ο Ν. Καζαντζάκης. Ίσως, λοιπόν, κι ο δικός μας ο λόγος καταφέρει να κρούσει τις ευαίσθητες χορδές της ψυχής κάποιων νέων ανθρώπων που δε θέλουν να ξεριζωθούν από τον τόπο τους, ούτε αυτοί ούτε τα παιδιά τους, όπως δυστυχώς έγινε με πολλούς από εμάς στη μεταπολεμική περίοδο, και να τους ενθαρρύνει στην απόφασή τους να γυρίσουν τον τροχό της μοίρας τους με τον προσωπικό τους αγώνα, απορρίπτοντας τη μοιρολατρία, την “ιδεολογία” του καφενέ και τη μιζέρια της μικροπολιτικής.»
Στα 80 περίπου άρθρα, ο Βασίλης Ψαριανός, με λόγο μεστό, τεκμηριωμένο και μαχητικό, θίγει μια σειρά από θέματα που σχετίζονται με την ανάπτυξη της Βρίσας και των Βατερών, αλλά και ευρύτερα με όλο το νησί. Να μερικοί τίτλοι ενδεικτικοί και της θεματολογίας: «Είμαστε όλοι Βρισαγώτες», «Ανάπτυξη ή ερήμωση;», «Προοπτικές για το μέλλον», «Επιστήμη και αγροτική οικονομία», «Συνεταιριστική οργάνωση και ανάπτυξη», «Οικολογικός και θηρευτικός τουρισμός», «Τα παλαιοντολογικά ευρήματα και οι ευθύνες μας», «Να προστατευτούν οι αρχαιότητες της περιοχής», «Τα Βατερά που ονειρευόμαστε», «Η αξιοποίηση της γεωθερμίας», «Να προστατέψουμε τα δάση μας», «Για τον οδικό άξονα του νότου» κ.ά..