Ευγενία Φακίνου
Μυθιστόρημα
Εκδόσεις Καστανιώτης
Αθήνα 2008, σελ. 249
(Πρόταση του βιβλιοπωλείου Παπασωτηρίου Μυτιλήνης)

Μετά τη «Μέθοδο της Ορλεάνης» (Βραβείο Αναγνωστών 2005) και τη συλλογή διηγημάτων «Φιλοδοξίες κήπου» (2007), η Ευγενία Φακίνου κυκλοφόρησε πριν λίγο καιρό ένα νέο μυθιστόρημα με τον τίτλο «Για να δει τη θάλασσα». Πρόκειται για μια αυτοβιογραφική μυθοπλασία, όπου το πραγματικό συγχέεται με το φανταστικό, το «εγώ» γίνεται «αυτή», ενώ οι μικρές καθημερινές χαρές οδηγούν στην ελπίδα και τη λύτρωση. Διαβάζουμε στο οπισθόφυλλο:
«Δε θυμάται ποια είναι ούτε πώς τη λένε. Θυμάται όμως να μαγειρεύει. Στην κουζίνα ενός ταβερνείου του Κολωνού, ανάμεσα σε μυρωδιές μπαχαρικών και συνταγές ξεχασμένων φαγητών, θα προσπαθήσει να πυροδοτήσει τις αναμνήσεις της και να ξαναβρεί τη βιωματική της μνήμη. Η γεύση της μνήμης ή η μνήμη της γεύσης; Μάστορες και τσιράκια, η θεία Αχτίτσα και ο Μαρτσέλο Μαστρογιάνι, ο ζωγράφος Θεόφιλος, ο αγωνιστής του Πολυτεχνείου και ο “Χριστός ξανασταυρώνεται”, ο μυστηριώδης Μιχαήλ και ο φύλακας άγγελος Ρούλα, όλοι, ο καθένας με το δικό του τρόπο, θα της “χαρίσουν” αναμνήσεις και θα τη βοηθήσουν να ξαναβρεί ή να εφεύρει εκ νέου τη μνήμη της.»