1965, Ιούλιος: Σ’ ένα απομονωμένο νησί του Αιγαίου, που παλιότερα χρησίμευε ως τόπος εξορίας πολιτικών κρατουμένων, καταφθάνει η αισθαντική Φλώρα ζητώντας να ξεφύγει από την εμπλοκή της με πολιτικά πρόσωπα της ταραγμένης προδικτατορικής περιόδου.
Άρης Μαραγκόπουλος
Πολιτικό μυθιστόρημα
Εκδόσεις Τόπος
Αθήνα 2009, σελ. 352
1965, Ιούλιος: Σ’ ένα απομονωμένο νησί του Αιγαίου, που παλιότερα χρησίμευε ως τόπος εξορίας πολιτικών κρατουμένων, καταφθάνει η αισθαντική Φλώρα ζητώντας να ξεφύγει από την εμπλοκή της με πολιτικά πρόσωπα της ταραγμένης προδικτατορικής περιόδου. Πρόκειται για τη γυναίκα που ενέπνευσε την ομώνυμη ηρωίδα στη «Χαμένη Άνοιξη» του Στρατή Τσίρκα.
2000, Αύγουστος: Μια παρέα τεσσάρων Αθηναίων έρχεται στο ίδιο νησί για διακοπές. Διαπιστώνουν ότι οι κάτοικοι ζουν κάπως παράξενα: ο ρυθμός της καθημερινότητας είναι απελπιστικά αργός, τα καταστήματα ανοίγουν τα μεσάνυχτα, και τα τοπικά προβλήματα συζητώνται εν θερμώ σ’ ένα γυναικείο συνεταιρισμό που, εκ πρώτης όψεως, θυμίζει… σοβιέτ. Μια γυναίκα (με λίγους συντρόφους της) φαίνεται να ελέγχει όλο αυτό το σύστημα: η 60χρονη Φλώρα. Ανάμεσα στα μέλη της παρέας και στα πιο δραστήρια μέλη του ντόπιου πληθυσμού αναπτύσσονται σύντομα ποικίλες σχέσεις: φιλικές, ερωτικές και, το πιο περίεργο, πολιτικές - με την έννοια ότι οι Αθηναίοι φίλοι εμπλέκονται άθελά τους στις έντονες πολιτικές αντιπαραθέσεις των κατοίκων: εκείνων που απαιτούν «δυναμικές λύσεις» και άλλων που επιμένουν σε μια ηπιότερη πολιτική διεκδικήσεων.
Κεντρικό θέμα στη «Μανία με την Άνοιξη» είναι ο εμφύλιος θυμός που απορρέει από ένα συλλογικό αίσθημα απογοήτευσης ως προς την εθνική/πολιτική χειραφέτηση και που απαιτεί εκδίκηση. Το μυθιστόρημα ανιχνεύει τις κοινωνικές διαδικασίες, που επέτρεψαν, σε μια δημοκρατική χώρα της Ευρώπης την ανοχή (ακόμα και με τη μορφή σιωπηρής «εξουσιοδότησης») σε μια τρομοκρατία του τύπου της 17ης Νοέμβρη και, εν πολλοίς, αναδεικνύει τις γενεσιουργές αιτίες του «θυμού» που κατέκλυσε τη χώρα το Δεκέμβρη του 2008.
Η «Μανία με την Άνοιξη» εκδόθηκε σε μια πρώτη μορφή το Νοέμβριο του 2006 (εκδ. «Ελληνικά Γράμματα»). Η παρούσα έκδοση είναι αναθεωρημένη από το συγγραφέα και διορθωμένη από την αρχή. Ο κριτικός Δημοσθένης Κούρτοβικ το έχει χαρακτηρίσει «το πιο ώριμο μυθιστόρημα για την ελληνική τρομοκρατία».
Ο συγγραφέας έχει στο ενεργητικό του περισσότερα από δέκα βιβλία πεζογραφίας και κριτικής και ισάριθμες μεταφράσεις από τα γαλλικά και τα αγγλικά.