Οι εθνικές επέτειοι είναι ιδιαίτερα δημοφιλείς στη χώρα μας. Μπορεί πολλοί να μη γνωρίζουν τι ακριβώς γιορτάζουμε εκείνες τις ημέρες, αλλά όλοι θυμούνται αν ο εορτασμός τους εξασφαλίζει τριήμερο αργίας ή πέφτει μεσοβδόμαδα και χαλάει μία καλή ευκαιρία για ξεκούραση. Προσωπικά, ποτέ δε με συγκίνησαν οι σχολικές γιορτές, οι καταθέσεις στεφάνων και οι παρελάσεις. Το να θυμάσαι και να τιμάς κάτι μία μέρα το χρόνο ξεχνώντας το τι συνέβη τότε τις υπόλοιπες 364 μέρες και με αυτόν τον υποκριτικό πολλές φορές ρόλο, δεν έχει κανένα νόημα για μένα. Σα να φοράς τα καλά σου ρούχα μία φορά το χρόνο, μετά να τα βγάζεις, να μην τα ξαναφοράς μέχρι του χρόνου και μάλιστα να μη θυμάσαι σε ποιο συρτάρι τα έβαλες.
Αυτό που κανείς, όμως, δεν μπορεί να αμφισβητήσει είναι ο σεβασμός που πρέπει να δείχνει ο οποιοσδήποτε σε αυτές τις επετείους απέναντι στους ανθρώπους που πολέμησαν ή αντιστάθηκαν τότε. Ακόμα και αν δε συμφωνεί κάποιος με τον τρόπο εορτασμού και ενθύμησης των περιστατικών, κανείς δεν μπορεί να αρνηθεί το ότι οι άνθρωποι που αγωνίστηκαν τότε, συνέβαλαν σε μικρό ή μεγάλο βαθμό στην απόκτηση όλων αυτών που εμείς απολαμβάνουμε σήμερα.
Ίσως για αυτό να ξεσήκωσε τόσο πολλές αντιδράσεις η κίνηση των σπουδαστών της Σχολής Ευελπίδων να τραγουδήσουν τον ύμνο της 21ης Απριλίου ανήμερα της επετείου της εξέγερσης του Πολυτεχνείου. Αίσθηση, μάλιστα, προκαλεί το γεγονός ότι ελάχιστοι από τους σπουδαστές αποχώρησαν μόλις αντιλήφθηκαν την πρωτοβουλία του αρχηγού των Ευελπίδων, η οποία μάλιστα έγινε πράξη αφού πρώτα ζητήθηκε από τους Κύπριους και αλλοδαπούς σπουδαστές να αποχωρήσουν! Η κίνηση αυτή σίγουρα προσβάλλει όλους όσοι συμμετείχαν στα γεγονότα του Πολυτεχνείου, αλλά και προκαλεί θυμό σε όσους το μαθαίνουν, καθώς βλέπουν πως ένα κομμάτι νέων ανθρώπων έχει υποστεί πλύση εγκεφάλου και θεωρεί μία από τις πιο μαύρες σελίδες στην ιστορία της σύγχρονης Ελλάδας ως μία λαμπρή στιγμή. Αρκετοί, μάλιστα, μιλάνε ανοιχτά πια για έλλειμμα δημοκρατίας σε μια σχολή σαν αυτή των Ευελπίδων.


Και οι Τούρκοι ανησυχούν για την… ακροδεξιά διείσδυση στις Ένοπλες Δυνάμεις! Το λέει και το πρωτοσέλιδο της καθεστωτικής «Μιλιέτ»

Πράγματι, η κίνηση των νεαρών Ευελπίδων προκαλεί μία σειρά από αρνητικά αισθήματα σε πάρα πολύ κόσμο, αλλά και θυμό. Και αγανάκτηση. Αποτελεί προσβολή και έλλειψη σεβασμού σε όσους συμμετείχαν στην εξέγερση του Πολυτεχνείου, ενώ είναι σαφές ότι οι σπουδαστές εξέφρασαν με αυτό τον τρόπο τα όχι και τόσο δημοκρατικά τους αισθήματα.
Γιατί όμως προκαλεί τόση αντίδραση αυτό το γεγονός; Προσβολή απέναντι στους νεκρούς του έπους της Αλβανίας και της Αντίστασης αποτέλεσαν και όλα όσα εκτυλίχθηκαν στις παρελάσεις της 28ης Οκτωβρίου φέτος, ενώ ο τρόπος που αντιμετώπισαν οι διαμαρτυρόμενοι όσους ήταν αντίθετοι με αυτήν τους την κίνηση, μόνο δημοκρατικός δεν μπορεί να χαρακτηριστεί. Παρά τούτα, κανείς δε σχολίασε τίποτα από αυτά με παρόμοιο τρόπο, ούτε έδειξε την οργή του.
Το πρόβλημα βρίσκεται λοιπόν αλλού, και δεν εκφράζει μόνο μία συγκεκριμένη μερίδα. Η έλλειψη σεβασμού και δημοκρατικής αντίληψης σε τέτοιες περιστάσεις, αλλά και γενικότερα, φαίνεται ότι δεν αποτελεί ίδιον ακροδεξιών στοιχείων στο στρατό ή της ακροδεξιάς γενικότερα. Δυστυχώς είναι φαινόμενο που ζει και κάθε μέρα αναπτύσσεται κι άλλο, και σε χώρους που θέλουν να αυτοχαρακτηρίζονται προοδευτικοί.