Με το τέλος του Α΄ εξαμήνου όπως είθισται, όλες οι τράπεζες ανακοινώνουν το ύψος των κερδών τους. Σύνολο τραπεζικών κερδών Α΄ εξαμήνου γύρω στα 1,5 δισ. ευρώ. Ζούμε την εποχή της παγκοσμιοποίησης, την εποχή της βασιλείας των χρηματοοικονομικών εταιρειών (τέτοιες είναι και οι τράπεζες) και θα ήταν παράδοξο να μην ανακοίνωναν τέτοια μεγέθη κερδών. Αυτό που εξοργίζει δεν είναι μόνο το ύψος των κερδών τους, αλλά ότι για να ανεβάσουν την κερδοφορία τους, εκμεταλλεύονται τα προβλήματα που οι ίδιες δημιούργησαν. Η πρώτη πρόκληση ήταν ότι τσέπωσαν τα 28 δισ. ευρώ σαν κρατική ενίσχυση, για να ξεπεράσουν την υποτιθέμενη κρίση τους. Δηλαδή χρήματα των Ελλήνων φορολογουμένων που η κυβέρνηση αλλά και η Ευρωπαϊκή Ένωση με τις Αλμούνιες οδηγίες της, τους έχουν ρίξει στη λιτότητα.
Δηλαδή με άλλα λόγια, το ελληνικό κράτος ενισχύει τις πιο κερδοφόρες ελληνικές επιχειρήσεις, τις τράπεζες, για να εξακολουθήσουν να είναι κερδοφόρες, χωρίς καμμία απαίτηση στη διανομή των κερδών τους, στριμώχνοντας οικονομικά τους ίδιους τους πολίτες του. Και αναρωτιέται κανείς: Γιατί παρά την ενίσχυσή τους για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα πάγωσαν την πιστωτική τους λειτουργία και αποφάσισαν να παίξουν το ρόλο του κουμπαρά; Πόσο απαραίτητη ήταν αυτή η ενίσχυση των 28 δισ. ευρώ σε ένα κλάδο που αποδεδειγμένα μόνο κρίση δεν περνά; Η δεύτερη πρόκληση είναι η διαφορά μεταξύ επιτοκίου που δανείζονται από την Ευρωπαϊκή Τράπεζα (1%) και του επιτοκίου που δανείζουν, που πολλές φορές φτάνει και το 15%, ξεπερνώντας και αυτό των πιστωτικών καρτών. Αγοράζουν χρήμα πάμφθηνα και το πουλάν πανάκριβα σε βάρος των πελατών τους, που δεν είναι πάντα οι μεγάλες επιχειρήσεις αλλά και απλοί Έλληνες φορολογούμενοι πολίτες, που αναγκάζονται να πέσουν στο δανεισμό για διάφορους λόγους. Ας μην ξεχάσουμε το μοντέλο κατανάλωσης με δανεικά που οι ίδιες οι τράπεζες επέβαλαν τα προηγούμενα χρόνια (εορτοδάνεια, διακοποδάνεια, καταναλωτικά δάνεια κ.λπ.), που με την υποχώρηση του βιοτικού επιπέδου δεν τολμούν πια να προτείνουν. Και το πιο προκλητικό από όλα είναι ότι εκμεταλλεύονται τα ομόλογα που εξέδωσε το καταχρεωμένο Ελληνικό Δημόσιο (ναι, αυτό που τους ενίσχυσε με τα 28 δισ. ευρώ) για να καλύψει το έλλειμμα του προϋπολογισμού με επιτόκιο έως και 6%, που τα διαπραγματεύονται στη διατραπεζική αγορά μέχρι και 10% υψηλότερα από την ονομαστική τους αξία. Και επειδή τρώγοντας έρχεται η όρεξη, κάνουν και μία αύξηση κεφαλαίου να μαζέψουν ό,τι χρήμα έχει απομείνει και βρίσκεται έξω από τα τραπεζικά ταμεία. Όλα αυτά με την ανοχή των λεγόμενων εποπτικών αρχών, που σφυρίζουν δήθεν αδιάφορα.
Ο κ. Προβόπουλος, διοικητής της Τραπέζης της Ελλάδος, στην ετήσια έκθεσή του μίλησε για αγορές που «ανησυχούν». Δεν ξέρω ποιες είναι οι αγορές που ανησυχούν, σίγουρα όχι η τραπεζική που μέσα στην καλή χαρά απολαμβάνει τα υπερκέρδη της, γεμίζοντας με λεφτά τις τσέπες των τραπεζιτών και των μετόχων της. Όσοι έχουν πάρει δάνειο από τις τράπεζες και λόγω κρίσης (εδώ είναι η κρίση) έχουν χάσει τις δουλειές τους ή έχουν μείωση του εισοδήματός τους, βρίσκονται κολλημένοι με την πλάτη στον τοίχο του σπιτιού τους, που οι τράπεζες απειλούν με κατάσχεση. Βλέποντας λοιπόν πώς κινούνται τα τραπεζικά δρώμενα και μέσα από τη δική μας, τη μικρή αδύνατη οικονομία σε εποχή κρίσης, έρχονται στο νου τα λόγια του Ν. Τσόμσκι, που από την πρώτη στιγμή της εμφάνισής της και στο άκουσμα των πρώτων μέτρων για την αντιμετώπισή της, έλεγε να μην αμφιβάλουμε καθόλου ότι «τα σχέδια διάσωσης σχεδιάστηκαν από τους χρηματοοικονομικούς οργανισμούς για τους χρηματοοικονομικούς οργανισμούς». Με αφορμή την προεκλογική περίοδο που ήδη έχει αρχίσει, να πούμε ότι ζητήματα οικονομικής και κοινωνικής κρίσης θα κληθεί να διαχειριστεί η κυβέρνηση που θα προκύψει από αυτές τις εκλογές. Το πώς τα διαχειρίστηκε η Ν.Δ. είναι γνωστό, το ζήσαμε και το ζούμε. Το πώς θα τα διαχειριστεί το ΠΑΣΟΚ, μάλλον μας είναι γνωστό, αφού η Σοσιαλδημοκρατία (μηδέ εξαιρουμένου και του ΠΑΣΟΚ) διοίκησε για μια μεγάλη περίοδο τον ευρωπαϊκό καπιταλισμό και χρεώνεται σε ένα μεγάλο βαθμό τις επιλογές που οδήγησαν το σύστημα σε κρίση.
Υ.Γ. Οικονομικό απολογισμό για τη συναυλία των «Scorpions» στη Μυτιλήνη, όπως υποσχέθηκε και δεσμεύτηκε η νομαρχιακή αρχή, θα έχουμε; Ή θα κινηθεί και αυτή στους γνωστούς ρυθμούς α λα Lesvoshop;