Ο Σύλλογος Ελλήνων Αρχαιολόγων και ο Σπύρος Πιπεράς, σχετικά με την έκθεση στο Νέο Αρχαιολογικό Μουσείο Μυτιλήνης

Σχετικά με τα ρεπορτάζ μας για την καταστροφή της εγκεκριμένης μουσειολογικής παρουσίασης σε τρεις αίθουσες του Νέου Αρχαιολογικού Μουσείου Μυτιλήνης, πήραμε και δημοσιεύουμε παρακάτω επιστολές από το Σύλλογο Ελλήνων Αρχαιολόγων και από τον κ. Σπύρο Πιπερά.

Η επιστολή του Συλλόγου Ελλήνων Αρχαιολόγων
«Μετά από τα συνεχιζόμενα δημοσιεύματα από το δημοσιογράφο κ. Ε. Μπαλάσκα σχετικά με το Μουσείο Μυτιλήνης και προσωπικά τη διευθύντρια της Κ΄ ΕΠΚΑ, συνάδελφο Όλγα Φιλανιώτου, σας επισημαίνουμε ότι το συνημμένο κείμενο που υπογράφεται από το σύνολο των συναδέλφων τής Κ΄ ΕΠΚΑ περιγράφει τα πραγματικά περιστατικά σχετικά με την υπόθεση.
Είναι απορίας άξιον το γεγονός ότι συνεχίζονται δημοσιεύματα που έχουν το χαρακτήρα της αήθους προσωπικής επίθεσης σε μέλη του Συλλόγου μας, χωρίς καν να έχει προηγηθεί η δέουσα δημοσιογραφική έρευνα για να αποδειχθούν οι δημοσιογραφικοί ισχυρισμοί. Οι προσωπικές επιθέσεις, οι εκκλήσεις για πειθαρχικά, η γενικόλογη επίθεση στη “συντεχνία”, αποδεικνύουν την έλλειψη επιχειρημάτων όποιου τα χρησιμοποιεί και αμαυρώνουν την εγκυρότητα της εφημερίδας σας. Σε μια συγκυρία που η Αρχαιολογική Υπηρεσία απειλείται με συρρίκνωση από την “εφεδρεία” και τη “διαθεσιμότητα”, με προφανή κίνδυνο για την προστασία και την προβολή της πολιτιστικής κληρονομιάς, και την ώρα που οι αρχαιολόγοι σε όλη την Ελλάδα βρίσκονται εν μέσω κινητοποιήσεων, μας προξενεί κατάπληξη ο τρόπος ιεράρχησης των θεμάτων, που κάθε άλλο παρά μοιάζει να υπαγορεύεται από τη δημοσιογραφική δεοντολογία.
Ο Σύλλογος Ελλήνων Αρχαιολόγων επιδιώκει τη δημόσια κριτική στο έργο των εφορειών Αρχαιοτήτων και όποιου ασκεί δημόσια εξουσία, όχι μόνο από τους λειτουργούς του Τύπου αλλά και από το σύνολο της κοινωνίας, και υπερασπίζεται με πάθος την ελευθερία του Τύπου. Υπερασπίζεται, όμως, και το έργο όλων των συναδέλφων αρχαιολόγων απέναντι σε ανυπόστατες και εμπαθείς επιθέσεις, από όπου κι αν προέρχονται.

Για το διοικητικό συμβούλιο του Συλλόγου Ελλήνων Αρχαιολόγων
Η πρόεδρος
Δέσποινα Κουτσούμπα

Ο γενικός γραμματέας
Γεώργιος Ρήγινος


Και η επιστολή του Σπύρου Πιπερά
«Αγαπητό “Εμπρός”,
Με ανοιχτό το στόμα έμεινα διαβάζοντας στο φύλλο τής 4/10/2011 το ρεπορτάζ τού (κατά τα άλλα αγαπητού) Στρατή Μπαλάσκα, πως δηλαδή “μόλις 12 χρόνια μετά τα εγκαίνιά της, η ακριβοπληρωμένη έκθεση αρχαιοτήτων στο Νέο Αρχαιολογικό Μουσείο Μυτιλήνης καταστράφηκε επειδή… δεν άρεσε στη σημερινή προϊσταμένη της Κ΄ Εφορείας Προϊστορικών και Κλασσικών Αρχαιοτήτων”.
Διάβασα τρεις φορές το κείμενο προσπαθώντας να προσμετρήσω - τρέμοντας σύγκορμος από “ιεράν αγανάκτησιν” κατά της νεοέρουλου - την καταστροφή με ύψος “αρκετών εκατοντάδων εκατομμυρίων δραχμών και μάλιστα ζεστού κοινοτικού χρήματος”. όπως με πληροφορεί σε δυο μάλιστα σημεία το ρεπορτάζ. Το μόνο που κατάφερα να καταλάβω είναι πως ο συντάκτης έχει διαφορετικές χρωματικές προτιμήσεις από την κ. Φιλανιώτου. Μπλε-σαξ ο συντάκτης, μπεζ η κ. Φιλανιώτου. Διερωτώμαι, όμως, προς τι τόση αμετροέπεια: Εάν θέλαμε να αποκαταστήσουμε την αρχική κατάσταση της έκθεσης της εν λόγω αρχαιολογικής συλλογής, εφαρμόζοντας τις αρχικές μπλε-σαξ χρωματικές προτιμήσεις του αρχικού μελετητή και του συντάκτη, άντε να χρειάζονταν κάποιες εκατοντάδες ευρώ ή έστω κάποιες χιλιάδες ευρώ, μετρούμενες στα δάκτυλα του ενός χεριού… Για το ξανακλείσιμο των παραθύρων ίσως και να μη χρειαζόταν να δαπανηθεί ούτε ένα ευρώ.

Οπότε από πού προκύπτουν οι πιο πάνω πομπώδεις χαρακτηρισμοί της αλλαγής χρώματος ως “καταστροφής”; Και ας πούμε πως το γνωστό φλογερό ταμπεραμέντο του Συντάκτη δικαιολογεί τέτοιες υπερβολές, αφού η αρχαιοφιλία του είναι αναμφισβήτητη. Αλλά ακριβώς λόγω αυτής της αρχαιοφιλίας του: Για την επαναλειτουργία του Μουσείου της Ερεσού, ύστερα από υπερδεκαετές κλείσιμο, δεν μπορούσε να βρει να πει μια καλή κουβέντα για ένα στέλεχος του Δημοσίου, την κ. Όλγα Φιλανιώτου, που δουλεύοντας με αυταπάρνηση - και Σαββατοκύριακα χωρίς αμοιβή - κατάφερε όσα δεν κατάφεραν οι πολιτικάντηδες που μας κορόιδευαν τόσα χρόνια;!
Το δυστύχημα είναι πως η θύελλα της εφεδρείας και της πρόωρης συνταξιοδότησης θα παρασύρει όλα τα διευθυντικά στελέχη του Υπουργείου Πολιτισμού. Ίσως τότε να μπορούμε πιο εύκολα να βάλουμε σε μια ζυγαριά εάν είναι σημαντικότερο να ξανανοίγει μετά 11 χρόνια ένα ιδρυμένο στην Τουρκοκρατία Μουσείο στην Ερεσό - που πήγαινε σήμερα για οριστικό κλείσιμο και που εκθέματά του σκίτσαρε ένας Κόλντεβάη - ή είναι σημαντικότερο που ξαναβάφτηκαν δυο αίθουσες έκθεσης αρχαιοτήτων στο Νέο Αρχαιολογικό Μουσείο Μυτιλήνης με (άκ’σι συ!) μπεζ χρώμα αντί… μπλε-σαξ (sic). Και για να τελειώνω, όποιος θελήσει να επισκεφθεί το Μουσείο της Ακρόπολης, ακόμα και διαδικτυακά (www.theacropolismuseum.gr) θα διαπιστώσει πως τα γλυπτά του Παρθενώνα είναι μέσα στο φως της ημέρας (από τις τζαμαρίες), όπως και επί 2.500 χρόνια, ενώ πολλά απ’ αυτά έχουν - εκτός από γαλάζιο - λευκό ή και μπεζ φόντο (και βάση).

Με εκτίμηση
Σπύρος Β. Πιπεράς»


Προς αρχαιολόγους μια τελευταία απάντηση
Όσον αφορά στην επιστολή του Συλλόγου Ελλήνων Αρχαιολόγων, δυο κουβέντες. Ευχαριστούμε για τα μαθήματα δημοσιογραφικής και προπάντων… συντεχνιακής δεοντολογίας! Ιδιαίτερα τα πρώτα τούς τα επιστρέφουμε μαζί με τη γνωστή ρήση περί της αλήθειας και της αλήθειας μας. Πραγματικά με την επιστολή τους ένα κορυφαίο επιστημονικό σωματείο μάς λέει πως, εφόσον διαφωνούν με την αλήθεια, τόσο το χειρότερο για την αλήθεια. Και η αλήθεια είναι ότι η μουσειολογική παρουσίαση του Νέου Αρχαιολογικού Μουσείου στις αίθουσες με τα μαρμάρινα καταστράφηκε και συγκεκριμένα μπογιατίστηκε, χωρίς την παραμικρή από τις απαιτούμενες άδειες που διέπουν τη λειτουργία ενός δημόσιου μουσείου. Και αυτό δεν αλλάζει, όχι 14, αλλά και 114 αρχαιολόγοι να υπογράψουν απαντήσεις που ως μη όφειλαν στέλνουν. Η υπηρεσία, κυρίες και κύριοι, οφείλει να απαντήσει αν τα όσα αναφέρουμε είναι έτσι και όχι αλλιώς. Δηλαδή η «θιγόμενη» κ. Φιλανιώτου, προϊσταμένη τής Κ΄ ΕΠΚΑ, και οι άλλοι αρμόδιοι πολιτικοί και υπηρεσιακοί παράγοντες του Υπουργείου Πολιτισμού. Όλα τα άλλα περί προσωπικών, αηθών και άλλων τινών επιθέσεων είναι αυτό που στη Μυτιλήνη λέμε… «σάλια μπάλια». Και επειδή η πρόκληση-πρόσκληση προς τους 14 παραμένει και περιμένει, ας μας πούνε για το ότι ΨΕΥΔΩΣ και με αποκλειστικά ΣΥΚΟΦΑΝΤΙΚΟ ΣΚΟΠΟ αναφέρουν στην επιστολή τους πως «ο κ. Μπαλάσκας επανειλημμένα έχει αναφερθεί στην αρχαιολογική υπηρεσία με κακόβουλα και ανυπόστατα δημοσιεύματα, που ως μόνο στόχο είχαν και έχουν να δημιουργήσουν ψευδείς εντυπώσεις εναντίον προσώπων». Πέντε μέρες τώρα σιωπούν, εις απόδειξη ότι «τα κακόβουλα και ανυπόστατα δημοσιεύματα» δεν υπάρχουν.
Αν έχει μείνει, το λοιπόν, δείγμα κράτους σε ετούτο τον τόπο, ας ασχοληθεί με το Μουσείο της Μυτιλήνης, το Παλιό, το Νέο, και κάθε άλλο του αρχαιολογικό χώρο που κατάντησε έτσι που κατάντησε. Αν όχι, ας τα βάψουν όλα οι 14, η κ. Φιλανιώτου και η Διοίκηση του Συλλόγου Ελλήνων Αρχαιολόγων με ό,τι χρώμα θέλουν…
Αυτά και τέλος. Ο ρόλος του δημοσιογράφου τελειώνει εδώ. Ο ρόλος της κοινωνίας που τα ανέχεται και τα καταπίνει και τα χωνεύει όλα, ούτε ξέρω αλλά ούτε και σε τελική ανάλυση με νοιάζει. Αυτή ας πληρώνει μόνο, αφού έτσι έχει μάθει να κάνει κι ας ανέχεται τους διάφορους κατά τα άλλα λειτουργούς της και τα καμώματά τους.
Στρατής Μπαλάσκας


Και μια απάντηση της διεύθυνσης στο Σπύρο Β. Πιπερά
Σεβαστές οι απόψεις που διατυπώνει ο επιστολογράφος και η κρίση του για το εν λόγω ρεπορτάζ, και καλώς τη διατυπώνει. Αυτό, όμως, που προκαλεί εύλογα ερωτηματικά είναι η σύνδεση της έκθεσης του Αρχαιολογικού Μουσείου, που σχολιάζει το σχετικό ρεπορτάζ - για το οποίο κανείς μπορεί να διαφωνεί ή όχι -, με τη λειτουργία του Μουσείου της Ερεσού. Δηλαδή, τι υπονοεί ο επιστολογράφος, ότι επειδή η κ. Φιλανιώτου δούλεψε με αυταπάρνηση - και δεν έχουμε λόγο να το αντικρούσουμε αυτό - για τη λειτουργία του Μουσείου Ερεσού, δε δικαιούται κριτικής για λάθη ή παραλείψεις αλλού;
Αυτό ως αντίληψη, αν τελικά υπονοεί ο επιστολογράφος, είναι και λανθασμένη και ισοπεδωτική. Γιατί το «Ε» κάθε άλλο μέχρι τώρα απαξίωσε το έργο της κ. Φιλανιώτου. Αλλά αυτό δε σημαίνει ότι δεν μπορεί να ασκεί κριτική για λάθη ή παραλείψεις που εκτιμά ότι συμβαίνουν και για τα οποία ασφαλώς και κρίνεται από την κοινή γνώμη. Άλλωστε, αυτός είναι ο ρόλος του Τύπου και αυτόν το ρόλο δεν προτιθέμεθα να απεμπολήσουμε.