Παλαιότερα, τότε που ήταν αλλιώς τα πράγματα, πιο αγνά, πιο όμορφα, είχαμε καθιερώσει, ο πατέρας μου κυρίως, την ώρα της γλυκιάς αναμονής. Της γλυκιάς προσμονής.
Τέτοια εποχή, λίγες μέρες πριν τα Χριστούγεννα, ξεκινούσε από τας Αθήνας και με προορισμό τα Γιάννινα ένα αυτοκίνητο γεμάτο χριστουγεννιάτικες «λιχουδιές» της ψυχής. Ένα αυτοκίνητο γεμάτο με γιούς και κόρες και αδέρφια, γαμπρούς και νύφες, εγγόνια και ανίψια…
Εκείνα λοιπόν τα χρόνια (μόλις δυο - τρεις δεκαετίες πίσω), με την έλλειψη της σημερινής τεχνολογίας, η πρώτη ενημέρωση ήταν και η τελευταία. Ένα τηλεφώνημα προς ενημέρωση για την ώρα της αναχώρησης και μετά σιγή ιχθύος.
Δεν ξέρω το γιατί, μάλλον για σιγουριά, αλλά πάντα μετρούσαμε με τα δάχτυλα το επτάωρο (τόση ώρα μας χώριζε από την Πρωτεύουσα), για να υπολογίσουμε την πιθανή ώρα της άφιξής τους. Αν δεν είχε κίνηση στην Κακιά Σκάλα, αν στο Ρίο είχανε την τύχη με το μέρος τους…
Μια-δυο ώρες πριν την προβλεπόμενη ώρα αφίξεως, άρχιζε ο πατέρας μου τα πάνω-κάτω και τα μέσα-έξω. Τάχα να πάει λίγο για γάλα στο μπακάλικο της γειτονιάς, το «Ιδανικόν», τάχα να δει ένα γείτονα να τελειώσουν μια κουβέντα. Και δώσ’ του τσιγάρα και ανησυχία…

Λίγο αργότερα κατέβαινα και γω ως το παράθυρο του ημιώροφου, για να καπνίζω στα πονηρά. Με το πέρασμα του χρόνου, καπνίζαμε παρέα, κάναμε βόλτες και περιμέναμε…
Ξαφνικά, ένα αυτοκίνητο παίρνει με χαμηλή ταχύτητα τη στροφή και έρχεται προς το μέρος μας. Είναι ή δεν είναι αυτοί;
Μόλις μας έκαναν το γνωστό σήμα με τα φώτα, άρχιζε το πανηγύρι. Αγκαλιές και φιλιά και γέλια. Πειράγματα για τα περιττά κιλά, για τα άσπρα μαλλιά ή και για τα μαλλιά που το σκάσανε…
Μόνο μια φορά υπήρξε ένα πρόβλημα. Το αυτοκίνητο έφτασε λειψό, χωρίς πινακίδες. Και όταν ρώτησα να μάθω τι έγινε, μου απάντησε ξερά ο αδερφός μου: «“Κύριε, ξεπεράσατε κατά πολύ τα εξωφρενικά ανώτατα όρια υπερβολικής ταχύτητας”, είπε ο τροχονόμος»!!!
Κρατώ τη φράση του δύσμοιρου τροχονόμου, που παραλίγο να του καεί το ραντάρ στα χέρια και αφού Σαββατοκύριακο είναι, χαλαροί είμαστε, την επαναλαμβάνω ελαφρώς παραλλαγμένη.
Κύριοι, ξεπεράσατε κατά πολύ τα εξωφρενικά ανώτατα όρια υπερβολικής μαλακίας!!!

Ο Τόμσεν μάς είπε «συγγνώμη, λάθος» ή μου φάνηκε; Και θα διορθώσουν το λάθος με άλλο λάθος; Είμαστε σίγουροι πως είναι στέλεχος του Δ.Ν.Τ. ή μήπως είναι διαιτητής της ελληνικής Super League;
Βρε λεβέντες τού ΠΑΣΟΚ, όργανα δεν έχετε; Τραβάτε σε συνέδριο και κόψτε το λαιμό σας, που θα γίνετε και πρώτο θέμα στις ειδήσεις…
Εκεί στην Αριστερά θα αναλάβουν πρωτοβουλίες ή θα περιμένουν να κερδίσουν από τη χασούρα των άλλων; Προφανώς η συμμετοχή στην «κυβέρνηση της κάθαρσης» ήταν σημαντικότερη από τη συμμετοχή στην «κυβέρνηση Εθνικής Σωτηρίας».
Μια κυβέρνηση για την οποία όλοι λένε πως απλώς… υπογράφει!!! Θα μπορούσαμε δε, κάθε μήνα να αλλάζουμε τη σύνθεση και να αναλαμβάνουν τον άχαρο ρόλο του διεκπεραιωτή απλοί Έλληνες!!! Εισπράττοντας το μηνιάτικο, θα πάρουν ανάσα αρκετοί Έλληνες και θα φανεί η κυβέρνηση χρήσιμη σε κάτι!!!
Απλή εξίσωση: Κάνανε ΟΛΑ όσα είπανε πως δε θα κάνουν και βγήκαν λάθος. Άρα, το σωστό είναι το ακριβώς αντίθετο από αυτό που απαιτείται να κάνουμε…