Με μεγάλη ευκολία και καθαρή τη συνείδηση λέμε πολλές φορές πως είμαστε φιλόζωοι, ενώ τελικά το μόνο που κάνουμε για τα ζώα και κυρίως τα αδέσποτα είναι να μεταθέτουμε ευθύνες και να κρίνουμε εκ του ασφαλούς.
Όποτε βλέπω ένα αδέσποτο ζώο ξέρω πως είναι πρωταγωνιστής μιας ιστορίας εγκατάλειψης και ανευθυνότητας. Κάποιος, κάποιοι δε φροντίσανε να στειρωθεί η μαμά του και το αφήσανε στο δρόμο. Όταν διαπιστώνω ότι το ζώο είναι φιλικό, στειρωμένο και όχι πεινασμένο, ξέρω πως κάποιοι φροντίζουν για τη ζωή του αλλά και τη συμβίωσή του με τους ανθρώπους και τα υπόλοιπα ζώα. Το πιθανότερο είναι ότι το ίδιο σκέφτεστε οι περισσότεροι. Ποιοι είναι, όμως, οι μεν και οι δε; Εδώ αρχίζει η μεγάλη παρεξήγηση.
Οι περισσότεροι θεωρούν ότι για την ύπαρξη των αδέσποτων ζώων ευθύνεται η έλλειψη ή η ανεπάρκεια των φιλοζωικών σωματείων και κατά προέκταση η μη ενασχόληση των αρμοδίων με το ζήτημα. Ε, λοιπόν, δεν είναι έτσι.
Οι άνθρωποι που ανήκουν στα δύο φιλοζωικά σωματεία της πόλης μας, όπως και στα υπόλοιπα που έχουν έδρα σε άλλα σημεία της Λέσβου, θα πρέπει όλοι μας να καταλάβουμε ότι είναι εθελοντές. Αφιερώνουν τον ελεύθερο χρόνο τους, δίνουν μεγάλο μέρος από την προσωπική τους ζωή και το συνήθως μικρό τους πορτοφόλι, για την καλυτέρευση μιας κατάστασης για την οποία δεν είναι αυτοί υπεύθυνοι.
Δεν έχουμε κανένα δικαίωμα να κατηγορούμε τους ανθρώπους των φιλοζωικών σωματείων για την ύπαρξη μιας κατάστασης για την οποία φταίμε όλοι.
Δεν έχουμε κανένα δικαίωμα να καταφερόμαστε εναντίον τους ότι «δεν μαζεύουν τα αδέσποτα κι έχει γεμίσει ο κόσμος».
Δεν είναι δυνατόν να καλούμε στα τηλέφωνα τους συλλόγους λέγοντας «εδώ υπάρχουν κάτι ζωάκια, ελάτε να τα πάρετε» και η ευθύνη μας να σταματά εκεί.
Στη χώρα μας δε γίνεται περισυλλογή των αδέσποτων ζώων και οπωσδήποτε είναι ηλίθιο να νομίζουμε ότι τα μέλη των φιλοζωικών θα πρέπει να έχουν στα σπίτια τους και στις αυλές τους όλα τα ζώα που κυκλοφορούν στο δρόμο. Αν είναι δυνατόν!

Ένα βήμα παραπέρα
Αν λοιπόν θέλετε να βοηθήσετε πραγματικά ένα ζώο χωρίς να μεταθέσετε ευθύνες, σκεφτείτε τα εξής:
- Είδατε παρατημένα κουταβάκια και γατάκια σε κάποιο σημείο: μην πάρετε τους συλλόγους τηλέφωνο να έρθουν να τα μαζέψουν αν δεν έχετε αποφασίσει ότι θα αναλάβετε τα έξοδα περίθαλψής τους, ότι θα διαθέσετε τον απαιτούμενο χρόνο να ασχοληθείτε με τη μελλοντική υιοθεσία τους και την παραπέρα τύχη τους. Κάποιος άφησε τα ζώα εκεί για να πεθάνουν. Φροντίστε πρώτα να βρείτε αυτόν!
- Είδατε άρρωστο ή χτυπημένο ζώο: Μην καλέσετε τους φιλοζωικούς αν δε σκοπεύετε να πάτε εσείς το ζώο στους γιατρούς και να φροντίσετε να επιστρέψει στον τόπο του θεραπευμένο. «Μα να το αφήσουμε να πεθάνει; Πρέπει να πάμε στη δουλειά μας, να μην ειδοποιήσουμε τουλάχιστον το σύλλογο;», θα μου πείτε. Ε, λοιπόν όχι. Και οι άνθρωποι των συλλόγων έχουν δουλειές, αυτοί όμως θα τις παρατήσουν, θα ζητήσουν άδεια και θα τρέξουν. Ή ολοκληρώστε τη δουλειά ή αφήστε το καλύτερα. Κάποιος υπεύθυνος πολίτης θα βρεθεί να ασχοληθεί με το ζήτημα.
- Εντοπίσατε πεινασμένο, καχεκτικό, ταλαιπωρημένο ζώο: φροντίστε για το φαγητό του οι ίδιοι και ειδοποιήστε το σύλλογο μόνο για την καταγραφή του και για το σημείο που βρίσκεται, αν δεν μπορείτε στη συνέχεια να αναλάβετε τη φροντίδα του.
Οι άνθρωποι των φιλοζωικών σωματείων μπορούν να σας βοηθήσουν να βρείτε εκείνους που ίσως θα θέλανε να υιοθετήσουν το ζωάκι για το οποίο ενδιαφέρεστε. Θα το φωτογραφίσουν, θα βάλουν αγγελίες και θα ειδοποιήσουν όσους περισσότερους μπορούν, αφού δεν το κάνετε εσείς.
Τα μέλη των συλλόγων μπορούν να σας καθοδηγήσουν για το τι πρέπει να κάνετε για να περιθάλψετε κάποιο ζώο, ποιος κτηνίατρος μπορεί να σας εξυπηρετήσει, τι ενέργειες και τι έξοδα απαιτούνται, τι πρέπει να γίνει μετά. Αυτή πρέπει να είναι η δουλειά τους και όχι να κάνουν οι ίδιοι όλα αυτά για εσάς. Το κάνουν έτσι κι αλλιώς για πάρα πολλά ζώα και επιπρόσθετα έχουν να ψάχνουν για συγκέντρωση χρημάτων για τροφές, εμβόλια, στειρώσεις, χώρους περίθαλψης - μια που αυτό το ρημάδι το Κέντρο του δήμου δε λέει να δουλέψει σωστά.
Αν θέλετε να λέγεστε φιλόζωοι. Αλλιώς, αντί να είστε μέρος της λύσης, απλώς επιδεινώνετε το πρόβλημα.