Εδώ είναι του Ρασούλη!

01/07/2012 - 05:56
Κάπου εκεί στο τέλος της δεκαετίας τού ‘70, η καλλιτεχνική εμμονή με την πολιτική αρχίζει να κουράζει, ενώ δεν υπάρχει ακόμη το κατάλληλο ιδεολογικό αντιστάθμισμα.
(αφιερωμένο στην Αναστασία, που τον λατρεύει)

Κάπου εκεί στο τέλος της δεκαετίας τού ‘70, η καλλιτεχνική εμμονή με την πολιτική αρχίζει να κουράζει, ενώ δεν υπάρχει ακόμη το κατάλληλο ιδεολογικό αντιστάθμισμα. Την ίδια ώρα, καθώς το ποιοτικό τραγούδι, το περίφημο «έντεχνο», αγωνίζεται να διατηρήσει το ρόλο του ως κοινωνικού βαρόμετρου της εποχής, εμφανίζεται ένας άνθρωπος με έντονη πολιτική δράση, καλλιτεχνικές σπουδές, κρητική ρίζα και θητεία στην τότε πολιτιστική πρωτεύουσα, τη Θεσσαλονίκη. Τον λένε Μανώλη Ρασούλη και καταφέρνει γρήγορα να υποχρεώσει τους εστέτ της διανόησης να παραδεχτούν ότι ένας τραγουδοποιός σε ανοιχτή επικοινωνία με τη λαϊκή διάλεκτο και τους καημούς της εποχής του ήταν η αρχή απάντηση στο αίτημα για ανανέωση. Αυτή η λαϊκή ηθογραφία, παρούσα πάντα στο κατώφλι των τελευταίων δυο αιώνων της ελληνικής παράδοσης, σε όλους τους τομείς της διανόησης, ενισχυμένη στην αυγή της μεταπολίτευσης από τον Πετρόπουλο, κι ήδη από τον Τσαρούχη και το ρεμπέτικο, με μια μικρή τζούρα αυτόματης γραφής, βάζει τη σφραγίδα της συγγραφικής ταυτότητας του νέου τραγουδοποιού.
Πάρτε για παράδειγμα το εμβληματικό του δίστιχο: «Πότε Βούδας, πότε Κούδας, πότε Ιησούς κι Ιούδας, έχω καταλάβει ήδη της ζωής μου το παιχνίδι». Σε μια πρώτη ανάγνωση δε σημαίνει τίποτα. Ελάτε να θυμηθούμε μαζί τώρα τη μαγεία της ανατολίτικης μεταφυσικής, στην εκδοχή της νεοελληνικής απραξίας, προσθέστε το λαϊκό θεσσαλονικιό είδωλο του ποδοσφαίρου, που σε ναρκώνει (άρα τι σε κάνει; Βούδα!), βάλτε στη συνέχεια τη χριστιανική μας κουλτούρα, πάντα ολοζώντανη ειδικά στα λαϊκά στρώματα (Ιησούς) κι αυτό που πάντα μας πληγώνει, στην ιστορία, στην πολιτική, στον έρωτα, την προδοσία (δηλαδή τον Ιούδα).

Έχετε μπροστά σας την καθημερινή πραγματικότητα της νεογέννητης δημοκρατίας, σε ανατολίτικο μάλιστα μουσικό υπόβαθρο. Νομίζω έτσι ήταν η Ελλάδα τότε.
Κι ο Ρασούλης δεν τον ειρωνεύτηκε, τον σεβάστηκε, προσπάθησε να τον καταλάβει. Κι όταν ο Σαββόπουλος τον παρουσίασε το 1977 στους «Αχαρνής» του, μαζί με τα νέα ταλέντα της εποχής εκείνης, ένα έμπειρο καλλιτεχνικό μάτι μπορούσε ίσως να διακρίνει ένα μουτζουρωμένο καρβουνιάρη, γενειοφόρο, να πιάνει τρυφερά το χέρι του Αριστοφάνη και να μην το αφήνει σε όλη τη στιχουργική του πορεία. «Ακόμη κι αν γίνεις υπουργός, θα σ’ αγαπάω», «ο κύριος Εισαγγελέας με τη Τζένη την ωραία», «τα δήθεν», «οι κυβερνήσεις πέφτουνε μα η αγάπη μένει», «απαρτία πάντα στη δική τους αμαρτία», αμαρτωλός κι άγιος κι ο ίδιος, ιδιόρρυθμος και ρομαντικός, πληθωρικός κι απόμακρος… Αυθεντικός λαϊκός καλλιτέχνης που σήκωσε στους ώμους του το βάρος μιας επιβεβλημένης αισθητικής αφύπνισης, χωρίς να τρομάζει το μέσο Έλληνα με τη δική του πνευματική υπεροχή. Εκεί ήταν όλη του η επιτυχία.
Στους στίχους του η πολυθρύλητη ανδρική τρυφερότητα δεν είναι ένα πουκάμισο αδειανό, αλλά μετουσιώνεται σε στίχους κι εικόνες, μέσα από τις οποίες, χάρη στον Έρωτα βλέπει τη ζωή με αισιοδοξία. Να ψιθύρισε ποτέ άραγε σε μια γυναίκα; «Τη ζωή μου θύμισες και να ‘ταν μόνο ετούτο,/ μ’ έσυρες κι αρχίσαμε τους κύκλους του χορού / και το βαλς σαν βάλσαμο το νιώθω μεσ’ το αίμα / σαν κραυγή του θάνατου σαν γέλιο ενός μωρού.» Ένα βελούδινο τραγούδι, με τη φωνή του Ορφέα Περίδη, λίγο πριν την αυγή της νέας δεκαετίας. Εκείνος έγραψε «με φουρτουνιάζει ο Έρωτας» κι ο Μάνος Λοΐζος προσέθεσε τη μουσική: «γίνε βαρκούλα να σωθώ, νησάκι για ν’ ανέβω» ζητά από την αγαπημένη του.
Είχαμε πάντοτε διανοούμενους αξιόλογους, πανεπιστημιακούς, καλλιτέχνες, πνευματικούς ανθρώπους, ποτέ δε μας έλειπαν. Δεν ξέρω πόσο η πλειοψηφία τους κατάφερε να προσεγγίσει το λαϊκό συναίσθημα, πόσο καταδέχτηκε να το αφουγκραστεί, μέσα σε μια αποπνικτική ατμόσφαιρα ακαδημαϊσμού και σοβαροφάνειας, που απειλεί να μας πνίξει στο ζουμί μας. Ο Ρασούλης τόλμησε κι αυτοσαρκάστηκε… Κι έτσι έγινε το θαύμα!

Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

Γενική Ροή Ειδήσεων

PROUDLY POWERED BY CJ web | Copyright © 2017 {emprosnet.gr}
Made with love and a lot of coffee by CJ web, Creative web Journey