
Απαγορεύεται η αναπαραγωγή με οποιονδήποτε τρόπο.
Στο Δημοτικό Θέατρο Μυτιλήνης με την υποστήριξη της Γενικής Γραμματείας
Η παράσταση «Στη σκιά του Λούσια» της Ρηνιώ Κυριαζή θα παρουσιαστεί την Τετάρτη 21/05/2025, στις 20:30 στο Δημοτικό Θέατρο Μυτιλήνης.
Η εκδήλωση διοργανώνεται με επιχορήγηση της Γενικής Γραμματείας Αιγαίου και Νησιωτικής Πολιτικής για την διοργάνωση εκδηλώσεων με σκοπό την προώθηση της κοινωνικής ένταξης ευάλωτων ομάδων πληθυσμού, της ανάγκης ενίσχυσης της κοινωνικής αλληλεγγύης και της υποστήριξης ευπαθών ομάδων.
ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ
Δραματουργική επεξεργασία - Σκηνοθεσία: Ρηνιώ Κυριαζή
Εικαστική επιμέλεια: Σοφία Χουλιαρά
Σκηνογραφία: Σοφία Χουλιαρά – Ναταλία Μαντά
Μουσική σύνθεση: Νίκος Βελιώτης
Φωτισμοί: Στέβη Κουτσοθανάση
Παίχτης Θεάτρου Σκιών: Άθως Δανέλλης
Ηθοποιός: Ρηνιώ Κυριαζή
Συνεργάτης σκηνής: Δέσποινα Χαλκορόκα
Βοηθός σκηνοθέτη: Δέσποινα Χαλκορόκα
Φωτογραφίες: Αναστασία Γιαννάκη
Γραφιστική επιμέλεια: Παναγιώτης Ανδριανός
Κατασκευή σκηνικού: Χρήστος Παπαϊωάννου
Επικοινωνία: Χρύσα Ματσαγκάνη
Παραγωγή: Εταιρεία Θεάτρου Άλκη
Η είσοδος είναι ελεύθερη με προσκλήσεις που θα διατίθενται (ο/η καθένας/μια μπορεί να παραλάβει δύο προσκλήσεις ανά άτομο) :
Περισσότερα για την παράσταση
Το έργο του Νίκου Χουλιαρά είναι ένας κόσμος ολόκληρος. Ζωγράφος, συγγραφέας, ποιητής και μουσικός δημιουργεί ένα μαγικό, σκοτεινό, προσωπικό σύμπαν. Έναν τόπο που συνομιλεί με τη μνήμη, την ομορφιά, την πληγή. Η εικαστικός Σοφία Χουλιαρά (η κόρη του Νίκου) δημιουργεί μορφές, τοπία και περιβάλλοντα που ξεπηδούν από τα έργα του - φιγούρες και καλύβες ενός παράξενου θεάτρου σκιών. Ο Λούσιας καθρεφτίζεται σε ένα παράθυρο - μπερντέ, παίρνει μορφή από τη Ρηνιώ Κυριαζή που συνομιλεί με τη χάρτινη, δισδιάστατη μορφή του, που εμψυχώνει ο Άθως Δανέλλης. Η μουσική του Νίκου Βελιώτη διαστέλλει τον χρόνο και τον χώρο, ενώνει ή διασπά τα κομμάτια. Οι φωτισμοί της Στέβης Κουτσοθανάση μεγαλώνουν τις αντιθέσεις ανάμεσα στο φως και το σκοτάδι.
Ο ζωγράφος Χρήστος Σαμαράς σημειώνει: Ο Χουλιαράς αρέσκεται να βάζει κωμικές φιγούρες στη ζωγραφική του καθώς και τη δική του που τη σαρκάζει, τη γελοιοποιεί, τη συμπιέζει, την κάνει γκροτέσκα, της αφαιρεί την ύλη και εν τέλει την κάνει σκιά. Μια σκιά άλλοτε καθηλωμένη κάτω από το φως της σελήνης, άλλοτε να γλιστράει πάνω σε επικλινή εδάφη, σε τοίχους, σε ταβάνια, άλλοτε να τρέχει με προτεταμένα τα χέρια όπως κάνουν τα παιδάκια για να προφυλαχτούν όταν τα κυνηγούν μέσα στη νύχτα. Μαύρες φιγούρες που δεν διακρίνεις χαρακτηριστικά, σαν να είναι πίσω από μπερντέδες και να κρυφοκοιτάζουν ή κρυφομιλούν ή συνωμοτούν, ποιος ξέρει. Δεν γνωρίζεις αν είναι δυο σκιές ή δυο φιγούρες, είναι ένα και το αυτό και κάπου στην άκρη βάζει να προπορεύεται ένα ζώο ακαθόριστο. Να είναι άραγε το ζώο που περιέχουμε;
Λούσιας: Μπορεί να ’μαι κανένας άλλος και να μην το ξέρω…
Συνδιοργάνωση:
ΡΗΝΙΩ ΚΥΡΙΑΖΗ: Η καταξιωμένη σκηνοθέτης, θεατρική συγγραφέας, ηθοποιός και δασκάλα υποκριτικής*
Την γνωρίσαμε πρώτη φορά στη «Φεύγουσα κόρη», όπου η ερμηνεία της ήταν συγκλονιστική. Την είδαμε μετά στην ονειρική «Μεγάλη Άρκτο» με μια αέρινη σκηνική παρουσία. Στο εξαιρετικό «Δέρμα στις φλόγες» του Γκιλιέμ Κλούα είχε μια συνταρακτική ερμηνεία σε ένα δυνατό και εξαιρετικά πολιτικό έργο. Εξίσου δυνατή και περιεκτική ήταν η ερμηνεία της στο «Μικρό πόνι» του Πάκο Μπεθέρα σε σκηνοθεσία της Σοφία Καραγιάννη.
Μας απογείωσε ένα Αυγουστιάτικο βράδυ με την απίστευτη ερμηνεία της , φωνητική και σωματική, στην "Σαπφώ καταστερωμένη". Μας συγκλόνισε σαν συγγραφέας αλλά και με την ουσιαστική σκηνοθετική της ματιά στο "ΜΑ".
Είναι η Ρηνιώ Κυριαζή, ένας πολύτιμος άνθρωπος του θεάτρου με πολλαπλές ιδιότητες και ρόλους: ηθοποιός,, συγγραφέας, μεταφράστρια, σκηνοθέτης, δασκάλα υποκριτικής και φωνητικής.
Κόρη του αείμνηστου συμπατριώτη μας , καθηγητή φυσικής, συγγραφέα, ερευνητή, ιστοριοδίφη και λεσβογράφου,Αριστείδη Κυριαζή με καταγωγή από την Καλλονή και το Πλωμάρι.
Η Ρηνιώ Κυριαζή γεννήθηκε στα Γιάννενα. Είναι απόφοιτος της Ανωτέρας Σχολής Δραματικής Τέχνης του Εθνικού Θεάτρου και του Τμήματος Εκπαίδευσης και Αγωγής στην Προσχολική Ηλικία του Πανεπιστήμιου Αθηνών. Έχει σπουδάσει συστηματικά τη μέθοδο φωνής της Μίρκας Γεμεντζάκη, τη μέθοδο «freeing the natural voice» της Kristin Linklater στο Columbia University of New York και τη μέθοδο του Roy Hart με τον Jonathan Hart στο New York University και στο Roy Hart centre.
Διδάσκει στην Ανωτέρα Σχολή Δραματικής Τέχνης Αρχή της Νέλλης Καρρά από το 2008 και στη Δραματική Σχολή Αθηνών Γ. Θεοδοσιάδη από το 2014. Δίδαξε στο Τμήμα Θεάτρου της Σχολής Καλών Τεχνών του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης από το 2010 έως το 2013 και από το 2017.
Έχει πραγματοποιήσει τη φωνητική διδασκαλία στην παράσταση Πέρσες του Αισχύλου, σε σκηνοθεσία Dimiter Gotscheff με το Εθνικό Θέατρο (Επίδαυρος 2009), στην Ηλέκτρα του Σοφοκλή σε σκηνοθεσία Δημήτρη Ξανθόπουλου όπου δημιούργησε και τα ηχητικά-μουσικά τοπία, και σε σειρά παραστάσεων στο Απλό Θέατρο του Αντώνη Αντύπα και στο Θέατρο του Νέου Κόσμου.
Στη «Φεύγουσα κόρη» σε σκηνοθεσία Μίρκας Γεμεντζάκη, με τη συνοδεία του Μανούσου Πλουμίδη στο κλαρίνο και με οδηγό το διήγημα του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη «Μια ψυχή», η Ρηνιώ Κυριαζή ξετυλίγει παραδοσιακά παραμύθια, νανουρίσματα,μοιρολόγια της Ηπείρου και τραγούδια όπου με ελάχιστες κινήσεις και με ισχυρή εκφραστικότητα πλάθει σκηνικά την υπέροχη γλώσσα του Παπαδιαμάντη, παραδίδοντας μαθήματα πως ένας ηθοποιός μπορεί να "κατεβάσει" το κείμενο στο κοινό που τον παρακολουθεί.
Στην παράσταση «Σαπφώ καταστερωμένη» υπογράφει τη σκηνοθεσία, τη δραματουργική επεξεργασία και την ερμηνεία. Ποιήματα της Σαπφώς σε απόδοση του Παντελή Μπουκάλα και με συνοδεία τις μουσικές του Θοδωρή Οικονόμου. Μαγική φιγούρα η Ρηνιώ μας άφησε άφωνους σε μια καθηλωτική παράσταση που έδεσε περίτεχνα τον έναστρο ουρανό, τη λεσβιακή φύση, τις ποιητικές φόρμες της Σαπφώς και τη μαγεία της αστροφυσικής.
Στην μουσικοθεατρική παράσταση "Ανάμεσα στα ερείπια των Ελεύθερων Πολιορκημένων" που πρόκειται για δραματοποιημένη λογοτεχνία έχει κάνει την σκηνοθεσία και συμμετέχει και στην ηθοποιία , σε μια περιπλάνηση στο κείμενο του Διονυσίου Σολωμού, "ένα μουσικό έργο στο ανάμεσα του τραγουδιού και της κενής σιωπής".
Στην "Αντιγόνη, μετέωρη - μια ματιά στην Αντιγόνη του Σοφοκλή" σε μετάφραση του Μίνου Βολανάκη, η Αντιγόνη είναι " Μια ξένη - που δεν ανήκει ούτε στο φως ούτε στο χώμα. Το έργο μετέωρο, εκεί που χτίζεται διαλύεται, ένα γιαπί. Η πόλη μετέωρη, μετά από άγριο πόλεμο, παλεύει να σταθεί.......Τα υλικά μας εύθραυστα. Στοιχεία της τελετουργίας του θρήνου, διαβατήριων τελετών, ίχνη αρχέγονων χορών, μουσική άχρονη, συνθέτουν μια ιδιόμορφη παρτιτούρα, μετέωρη στο σύνορο. ........... Ο σκηνικός χώρος ένα νταμάρι να στεγάσει τους εξόριστους ".
Συμμετείχε ακόμα ( ενδεικτικά) στις παραστάσεις:
Έχει σκηνοθετήσει Τα μάγια της πεταλούδας του Φ.Γ.Λόρκα για το ΔΗΠΕΘΕ Ιωαννίνων και την παράσταση Μεταξύ Φαλήρου και Κορυδαλλού για το Δημοτικό Θέατρο Πειραιά.
Έχει γράψει το θεατρικό έργο " Η Μεγάλη Άρκτος " που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις το Ροδακιό. Έχει μεταφράσει από τα γαλλικά το έργο της Alexandra Badea " Ακραιόφιλο " που έχει παρουσιαστεί σε σκηνοθεσία Elizabeth Marie.
Φυσικά το σημείωμα δεν φιλοδοξεί να εξαντλήσει όλες τις θεατρικές δουλειές της Ρηνιώς Κυριαζή δεδομένου ότι κάτι τέτοιο θα απαιτούσε εμπεριστατωμένη μελέτη και πολύ χώρο. Η καταγραφή είναι ενδεικτική και παρουσιάζει απλά μέρος από τις θεατρικές ενασχολήσεις της προκριμένου να καταδείξει ένα άτομο που εργάζεται με σεμνότητα, σοβαρότητα και αξιοπρέπεια, χαμηλούς τόνους και παραγωγή με υψηλές προδιαγραφές.
Η τελευταία δουλειά της που άφησε εξαιρετικές εντυπώσεις αφορά στο έργο "ΜΑ" , όπου η Ρηνιώ είναι ο συγγραφέας αλλά και η εμπνευσμένη σκηνοθέτης της παράστασης. Πρόκειται για μια συγκλονιστική καταβύθιση στη ψυχή ένός αυτιστικού παιδιού δοσμένη με σεβασμό και ιδιαίτερη αγάπη, ενώ καταγράφει με αξιοθαύμαστη λεπτομέρεια την πραγματικότητα που ζουν οι άμεσοι συγγενείς του (μητέρα, πατέρας, αδελφή).
* Φίλοι Ιστορικής Μνήμης και Πολιτιστικής Δημιουργίας