Έχουμε ακούσει πολλά σχετικά με το πώς το internet μας έχει κάνει πιο οκνηρούς, επιφανειακούς στον τρόπο που αντιλαμβανόμαστε τα πράγματα - και τελικά πιο ηλίθιους. Αυτό όμως που δε συζητάμε αρκετά είναι το πώς μας εξωθεί στο να γίνουμε πιο αστείοι - και εμμέσως μάλλον πιο έξυπνοι.
Σκεφτείτε πόσο πιο συχνά ερχόμαστε σε επαφή με το χιούμορ μέσα από την επαφή μας με το internet - ως αναγνώστες (πιο συχνά) αλλά και ως συγγραφείς και αυτοσχέδιοι κωμωδιογράφοι (όχι τόσο συχνά, αλλά ολοένα και συχνότερα πρόσφατα).
Το χιούμορ σε κάθε μορφή του έχει πλημμυρίσει το διαδικτυακό περιβάλλον και όχι τυχαία. Το περιβάλλον αυτό είναι απίστευτα γόνιμο για την ανάπτυξη του χιούμορ. Ένα επιτυχημένο αστείο απαιτεί κάποιου είδους γνώση, καθώς αναφέρεται σε πρόσωπα ή γεγονότα - και η γνώση είναι το βασικό νόμισμα της οικονομίας της πληροφορίας. Οι ίδιες οι βασικές τεχνικές και τα εργαλεία της οικονομίας της γνώσης, όπως η απομνημόνευση, η παραπομπή, η αντιπαραβολή και η σύνθεση είναι και βασικά συστατικά του χιούμορ.
Το χιούμορ στην πιο εξελιγμένη του μορφή απαιτεί ειρωνικές συνδέσεις, απροσδόκητες αναφορές σε απίθανες θεματικές περιοχές και ανατρεπτική κατάλυση του προφανούς. Τα απλοϊκά, ακατέργαστα αστεία φυσικά δεν έχουν εξαφανιστεί, όπως και τα slapstick βίντεο. Αλλά όσο περνά ο καιρός, το χιούμορ γίνεται πιο σύνθετο και προϋποθέτει τη γνώση και την κατανόηση ενός ολοένα και πιο μεγάλου όγκου πληροφόρησης.
Και θέλοντας και μη, ακολουθούμε όλοι. Για να πιάσουμε το εξελισσόμενο, σουρεάλ χιούμορ του blogger που είναι το dish du jour. Για να καταλάβουμε τι έχουν πάθει όλοι με αυτό το μυστήριο video που μας έχουν στείλει 13 φίλοι - και δε μας κάνει κλικ με την πρώτη. Για να σκεφτούμε μία καλή, ψιλοειρωνική απάντηση σε εκείνο το σχόλιο στο προφίλ μας στο Facebook - και γρήγορα, πριν φάμε το δεύτερο σχόλιο που θα μας στείλει αδιάβαστους. Για να βρούμε έναν ελκυστικό (και σχεδόν εξ ορισμού αστείο) τίτλο σε ένα e-mail που θέλουμε να το προσέξουν.
Δεν έχουμε μεταμορφωθεί όλοι σε stand up comedians καριέρας σε ένα βράδυ. Αλλά έχουμε αναγκαστεί, συχνά χωρίς να το καταλάβουμε, να αναζητήσουμε, να συγκρίνουμε, να αξιολογήσουμε, να σκεφτούμε περισσότερο. Και έχουμε αναγκαστεί να το κάνουμε πιο γρήγορα και πιο αποτελεσματικά. Για να γίνουμε καλύτεροι καταναλωτές, αλλά και παραγωγοί χιούμορ, έχουμε εξωθηθεί να γίνουμε πιο έξυπνοι.