Με τη ματιά ενός Δανού

01/07/2012 - 05:56
Αν για ένα και μόνο λόγο δικαιολογούνταν η πραγματοποίηση της διημερίδας «Αρμενίζοντας στο χρόνο», που διοργανώθηκε από το πολιτιστικό σωματείο «Το Πόλιον» στο Πλωμάρι, στο τέλος της περασμένης εβδομάδας, αυτός ήταν η ομιλία με ταυτόχρονη εικαστική έκθεση του Μόγκενς Σταρκ, βοηθού καθηγητή της Αρχιτεκτονικής Σχολής της δανικής πόλης Άαρχους.
Αν για ένα και μόνο λόγο δικαιολογούνταν η πραγματοποίηση της διημερίδας «Αρμενίζοντας στο χρόνο», που διοργανώθηκε από το πολιτιστικό σωματείο «Το Πόλιον» στο Πλωμάρι, στο τέλος της περασμένης εβδομάδας, αυτός ήταν η ομιλία με ταυτόχρονη εικαστική έκθεση του Μόγκενς Σταρκ, βοηθού καθηγητή της Αρχιτεκτονικής Σχολής της δανικής πόλης Άαρχους.
Ο κ. Σταρκ, τακτικός επισκέπτης του Πλωμαρίου, σχεδόν μόνιμος κάτοικος θα μπορούσε να χαρακτηρισθεί, εδώ και 25 χρόνια μπορεί με καθαρή και αποστασιοποιημένη ματιά να διακρίνει, χωρίς προκαταλήψεις και συναισθηματισμούς, τα θετικά και τα αρνητικά του Πλωμαριού, μια και τα ζει, τα παρακολουθεί και τα απεικονίζει, απαθανατίζοντάς τα, σημειώνοντας κάθε φορά που έρχεται τις αλλαγές που συμβαίνουν, πάντοτε προς το χειρότερο όπως φαίνεται.
Αυτός λοιπόν ο λάτρης του Πλωμαριού, της αρχιτεκτονικής, της χωροταξίας του και της φύσης του, μιλώντας εκ βαθέων ανέπτυξε τους λόγους για τους οποίους πολλοί συμπατριώτες του και γενικότερα Σκανδιναβοί έχουν μοναδικό προορισμό για τις διακοπές τους το Πλωμάρι, αλλά και γιατί η Σχολή του έχει επιλέξει να φέρνει τους φοιτητές της, προπτυχιακούς ή μεταπτυχιακούς, κάθε δύο χρόνια, προκειμένου να μελετούν, να καταγράφουν, να σχεδιάζουν το Πλωμάρι, όπως κάθε φορά το βρίσκουν. Γι’ αυτό και υπάρχει μεγάλος αριθμός υδατογραφιών, όλων σχεδόν των χαρακτηριστικών αρχοντικών, απλών σπιτιών, δρόμων και γειτονιών του, που εκτέθηκαν στο Πολύκεντρο, ως παράλληλη εκδήλωση. Πολλά απ’ αυτά είχαν εκτεθεί τον Σεπτέμβριο του 2008, στην αίθουσα της Λέσχης Πλωμαρίου «Βενιαμίν ο Λέσβιος», υπάρχουν όμως και στη μόνιμη έκθεση του κλειστού δυστυχώς Λαογραφικού Μουσείου, χωρίς σχεδόν το σύνολο των Πλωμαριτών να τα έχει δει και αποτιμήσει.
Βλέποντας ο θεατής τις αποτυπώσεις αυτές, που δεν είναι ωραιοποιημένες, δεν είναι δημιουργίες της φαντασίας και του ταλέντου κάποιων ζωγράφων, αλλά καλλιτεχνικές πιστές αναπαραστάσεις των πρωτοτύπων, θαυμάζει έως και εκπλήττεται από την ομορφιά των κτηρίων, των τοπίων, των χώρων. Ομορφιά, απλότητα και καλλιέπεια που χαρακτηρίζει την νησιώτικη αρχιτεκτονική, όση ακόμη σώζεται.
Και σ’ αυτήν στηρίζεται κατά τον ομιλητή και εκθέτη η προτίμηση των Βορείων επισκεπτών του Πλωμαριού, αρκετοί από τους οποίους έχουν γίνει ιδιοκτήτες τέτοιων σπιτιών, που τα ανακαίνισαν και τα αναμόρφωσαν εσωτερικά, έχοντας γίνει περίπου μόνιμοι κάτοικοι. Κοντά σ’ αυτήν την υπέροχη, την μαγευτική αρχιτεκτονική, υπογράμμισε ο ομιλητής, ανακάλυψαν την εξαιρετική πλωμαρίτικη κουζίνα, την παραδοσιακή ελληνική μουσική, που συνδυάζεται με την σημαντικά φιλόξενη διάθεση των κατοίκων.
Ο συνδυασμός αυτών των πλεονεκτημάτων του Πλωμαριού θα μπορούσε να δημιουργήσει ένα σταθερό τουριστικό κύμα, που θα έδινε αξιόλογη οικονομική βοήθεια στους ασχολούμενους με τον τουρισμό.
Δεν μίλησε όμως μόνο για τα θετικά του αγαπημένου του Πλωμαριού ο Μόγκενς Σταρκ. Απαρίθμησε και τα αρνητικά, που δεν είναι λίγα.
Οι αυθαίρετες και χωρίς συγκεκριμένο σχέδιο αναδομήσεις ή ανακατασκευές των, παραδοσιακής αρχιτεκτονικής, νησιώτικων σπιτιών. Η χρησιμοποίηση βαφών και χρωμάτων έντονων και άσχετων προς το όλο τοπικό χρώμα. Οι κατασκευές τεράστιων οικοδομημάτων χωρίς μέτρο και χωρίς ένταξη στο υπάρχον δομημένο περιβάλλον. Οι θορυβώδεις και με ιλιγγιώδη ταχύτητα προελάσεις ή επελάσεις των πάσης φύσεως δικύκλων, οι εξαιρετικά δυνατές μουσικές, που δεν έχουν σχέση με τους θαυμάσιους νησιώτικους ήχους, η έλλειψη ενός χώρου στάθμευσης των οχημάτων με αποτέλεσμα να δημιουργείται σχεδόν καθημερινά, όλο το χρόνο, κυκλοφοριακό κομφούζιο στις δύο πλατείες του Πλωμαριού. Την παραλιακή και την εσωτερική.
Αυτές οι συνθήκες ζωής στο Πλωμάρι ακυρώνουν δυστυχώς τις αρχικά καλές προοπτικές και διώχνουν τους ξένους, που επιζητούν τις ήπιες μορφές τουρισμού, υπονομεύοντας την οικονομική ανάπτυξη της πόλης και της περιοχής.
Παρατηρώντας τις πράγματι εξαίσιες υδατογραφίες και παρακολουθώντας τις σκέψεις ενός ξένου μεν, αλλά λάτρη της μικρής μας πόλης, αναρωτιέσαι πως κανείς από τους αιρετούς ταγούς της δεν σκέφθηκε ποτέ να τον ρωτήσει, να τον συμβουλευθεί, να τον «εκμεταλλευθεί» τέλος πάντων, για να καταλάβει τι θέλγει και τι απωθεί τους επισκέπτες μας, από τους οποίους προσδοκούμε κάποιο όφελος. Ώστε να αντλήσουμε πληροφορίες και να προβούμε ενδεχομένως σε βελτιώσεις.
Η απάντηση φυσικά είναι «όχι». Πρώτον διότι οι διάφοροι Μόγκενς Σταρκ δεν ψηφίζουν. Δεύτερον διότι οι τυχόν γνώμες τους δεν θα λαμβάνουν υπόψη το περίφημο πολιτικό κόστος και τρίτον διότι θα απαγόρευαν, αν μπορούσαν, σε ολόκληρο το δημοτικό συμβούλιο, να στήνει κενοτάφια στα κεντρικότερα σημεία της επικράτειάς του. Για να εξασφαλισθούν δυο ή τρεις ψήφους, που έτσι κι αλλιώς τώρα θα τους είναι άχρηστοι.
 
12.4.2010
Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

Γενική Ροή Ειδήσεων

PROUDLY POWERED BY CJ web | Copyright © 2017 {emprosnet.gr}
Made with love and a lot of coffee by CJ web, Creative web Journey