Ανατολικά του Αγίου Ισίδωρου Πλωμαρίου, υπάρχει μια ρεματιά με χείμαρρο που δημιουργεί μία τριγωνική κοιλάδα, γεμάτη περιβόλια και σπιτάκια και μια ωραία παραλία, ανάμεσα στον ορεινό ελαιόφυτο περίγυρο. Το 2011, αναφέρθηκαν 13 κάτοικοι. Είναι η περιοχή Πάτος. Δρόμος που έρχεται από την Αγία Βαρβάρα, φθάνει εδώ. Τούτη η περιοχή, χαρακτηρίζεται από την ύπαρξη ενός νεότερου Μοναστηριού, της Ευαγγελίστριας. Ο Όρμος, φιλοξένησε και εγκατάσταση των Ρωμαϊκών χρόνων, με ευρήματα από κεραμίδες, τάφους και αμφορείς από την θαλάσσια περιοχή, ίσως σε σχέση με τον Ρωμαϊκό Οικισμό της Πλαγιάς. 

Στην είσοδο, στο βόρειο μέρος της Κοιλάδας, βρίσκονται τα κτίσματα της Μονής, το ανακαινισμένο, μικρό εκκλησάκι, μια σιδερένια πόρτα με σταυρό, ένα μαρμάρινο περιρραντήριο και μέσα τα ερειπωμένα κελιά και ένα διώροφο σπίτι. Μέσα στην αυλή, βρίσκεται το θεμέλιο με τοίχους 1 μέτρου, ενός μεγάλου ναού, ο οποίος έμεινε σ’ αυτό το στάδιο. 

Η ιστορία του Μοναστηριού είναι κάπως σκοτεινή. Σύμφωνα με τον Καβαρνό* ιδρύθηκε το 1919 από τον Τριγωνιάτη Ιερομόναχο Χρύσανθο Παπαγεωργαντή. Η Μονή διαλύθηκε μετά 10 χρόνια, αφού είχε 10 μοναχές. Ο λόγος της διάλυσης από την Μητρόπολη της Μονής, παραμένει στα «αζήτητα» της Εκκλησιαστικής Ιστορίας. Ακόμα και ο Γιάννης Μουτζούρης, είναι φειδωλός, με 7 μόνο σειρές, αναφέροντας τα λεγόμενα του Καβαρνού!** 

Θα πρέπει να ανατρέξουμε στην ιστορία της Μονής Λειμώνος, με τον Ιγνάτιο, να επεμβαίνει με αυστηρό τρόπο, στα γενόμενα του Γυναικείου Μοναστηριού της Μυρσινιώτισσας, αιώνες πριν. Το θέμα της Ηθικής στην εκκλησία, αντιμετωπίζεται στο εσωτερικό της και μόνο η ηχώ των πιθανών γεγονότων, εκλαϊκεύεται. Ότι συνέβη κυκλοφόρησε σαν φήμες, που πιθανόν είχαν σχέση με κάποια από τις μοναχές. Την υπόθεση ανέλαβε η νεοϊδρυθείσα τότε, το 1923, Μητρόπολη Πλωμαρίου, με μοναδικό Μητροπολίτη τον Κοιδάκη Κωνσταντίνο, για να αντιμετωπισθεί η ύπαρξη των προσφύγων του '22. Η μητρόπολη, με κτήριο δίπλα στον Άγιο Νικόλαο, μάλλον προχώρησε το 1929, σε διάλυση της μονής. Και η ίδια σταμάτησε να υφίσταται το 1934. Τότε μετατράπηκαν σε εκκλησίες και τα Τζαμιά, του Περάματος, της Μυχούς, του Μπαλτζικιού, του Σιγρίου και το Βίγλα Τζαμί, της Μυτιλήνης. 

*Καβαρνού Αθανάτου Ζωής 1961 

**Ιωαν.Μουτζούρης Ο Μοναχισμός της Λέσβου 1989.σελ.105 Για την Περιοχή Μάκη Αξιώτη Περπατώντας τη Λέσβο τομ. Β σελ 676 

με τα Ρωμαϊκά κατάλοιπα 

Η Μονή Ευαγγελίστριας 

με το θεμέλιο του ατέλειωτου ναού 

το εκκλησάκι 

την πόρτα 

και τα ερείπια της μονής 

σπίτι στην παραλία