Διαδρομή 37
Γύρω από την Αγία Παρασκευή 19

Δυτικά της Νάπης υψώνεται η Τρουλωτή (θέση 36). Ένας ομαλός λόφος, με αραιές βελανιδιές που ανήκει στην κτηνοτροφία (μάντρες και πρόβατα), αν και τα ωραία αλώνια δείχνουν την πάλαι ποτέ καλλιέργεια των σιτηρών. Στο μεγάλο πλάτωμα της κορυφής, στα 1998 βρήκα «αραιές ενδείξεις» της πρώιμης χαλκοκρατίας (χειροποίητη κεραμική, εργαλεία πολύχρωμου πυριτόλιθου και ένα μυλόλιθο).
Ο λόφος έχει στα δυτικά του το μεγάλο πέρασμα του Τσικνιά, αλλά κυρίως ορίζει από τα ΒΔ ένα επίπεδο χώρο γεμάτο νερά, ο οποίος καλλιεργείται, είναι γεμάτος από πυκνόφυλλες δρύες, διαρρέεται από δύο παραπόταμους του Τσικνιά (Κουκουβιάς) και παρουσιάζει βραχώδεις εξάρσεις των γύρω λόφων. Ένα τμήμα του, μάλιστα, ονομάζεται «Χάλακας». Όλη αυτή η περιοχή με τα διάσπαρτα θεμέλια, τους λαξευμένους λίθους και την κεραμική, που είναι πυκνότερη από τις πέτρες, δείχνει την ύπαρξη μεγάλου οικισμού. Τα όστρακα των αγγείων αρχίζουν από την προϊστορική εποχή και φθάνουν στον Μεσαίωνα, με υπερίσχυση αυτά των ιστορικών χρόνων (τεφρά, μελαμβαφή). Όπως είχα γράψει και παλιά, τούτη η περιοχή ταιριάζει περισσότερο στην «ανοικτή Κώμη Νάπη, τον δρυμώδη τόπο» των αρχαίων συγγραφέων (αν υπήρξε αυτή). Στον τόπο αυτό υπάρχουν αρκετά εξωκκλήσια που διατηρούν κομμάτια της αρχαιότητας επάνω τους και γύρω τους. Δίπλα στους κατάφυτους από δρύες πρόποδες του λόφου, συναντάμε αρχικά τον Άγιο Ζαχαρία (θέση 31). Ένα θωράκιο παλαιοχριστιανικό και σφόνδυλοι από τον αρχαίο ναό της Κλοπεδής βρίσκονται εδώ. Μια πανάρχαια κτιστή πηγή, έχει ακόμα νερό. Τον «αρχαίο τόπο» σηματοδοτεί και μια συκομουριά. Στο εξωκκλήσι οδηγεί μονοπάτι από την Νάπη.


... επάνω από το πέρασμα του Τσικνιά (αριστερά) ... και την προϊστορική θέση (δεξιά)


Ο Άγιος Ζαχαρίας (αριστερά) ...και η πηγή (δεξιά)


...το θωράκιο