Πριν στραφούμε στο εσωτερικό του μεγάλου οροπεδίου, όπου υπάρχουν περιοχές γεμάτες ξεχασμένες σελίδες της Ιστορίας, όπως και «έθιμα» που μπλέκουν το θρύλο, τα παγανιστικά κατάλοιπα, τη δοξασία με τη φολκλορική σημερινή επιβίωση, θα ακολουθήσουμε για λίγο τον αμαξιτό προς τα βόρεια.

 ... ρυάκια σε ελιές

Ένα άνοιγμα καταλήγει σε μια αγκάλη, έναν όρμο με αμμουδιά, που απλώνεται έως τα υψώματα με ένα μικρό κάμπο. Ελιές, θερμοκήπια και περιβόλια απλώνονται στα Ξαμπέλια, ίσως από τα παλιά «Έξω Αμπέλια». Στη νότια άκρη είναι το παλιό ξενοδοχείο «Ξαμπέλια», ενώ στη βορεινή έχουν κτιστεί ενοικιαζόμενα δωμάτια και κοντά στην παραλία υπάρχει το εξοχικό κέντρο.

 ... ζώα παντού

Βράχια περισσεύουν από τα υπέροχα νερά στα ανοιχτά, κατακερματισμένη η γεωλογική ιστορία του δεσμού με τη Μικρά Ασία. Τώρα αυτά τα θερμοκήπια εξακολουθούν να προμηθεύουν ζαρζαβατικά τους περαστικούς, κατά πλειονότητα προσκυνητές στον Ταξιάρχη του Μανταμάδου.

... πολύχρωμα βράχια

Ανηφορίζοντας στη βορεινή άκρη συναντάμε μια έκταση επίπεδη, γεμάτη φρύγανα, θάμνους που έχουν πάρει το σχήμα που ορίζει ο βοριάς. Εδώ έχει κτιστεί ο Άγιος Φανούριος, από τη μιστεγνιώτικη (και ντόπια) κόκκινη πέτρα.

... γύρω από τα Ξαμπέλια

Τώρα έχουν κτιστεί γύρω του αμέτρητα προσκτίσματα και έχουν φυτευτεί δένδρα. Αποτελεί μια στάση. Εδώ όμως έχουν εντοιχιστεί πέντε μαρμάρινες στήλες από το Παλιό Οθωμανικό Νεκροταφείο του Μπαλτζικιού, όλες σχεδόν του 18ου αι..

... με τον Άγιο Φανούριο

Αυτό με βρίσκει αντίθετο και το έχω εκφράσει πολλές φορές, γιατί το θεωρώ παρόμοιο με το να εντοίχιζαν σταυρούς από χριστιανικό νεκροταφείο σε τζαμί. Ο κάθε σταυρός και η κάθε στήλη ανήκει σε ένα νεκρό, ασχέτως θρησκείας, και πρέπει να γίνεται σεβαστός.

 ... και τις στήλες