Ο Γιώργος Καμπούρης, ο νέος Εκτελεστικός Γραμματέας της Περιφέρειας Β. Αιγαίου, μιλά στο «Ε»

Επί τριάντα έξι συναπτά χρόνια υπηρέτησε τον ελληνικό στρατό. Όπως εξομολογείται, αντί να σπουδάσει βιολογία στο Πανεπιστήμιο που είχε περάσει στις πανελλαδικές, προτίμησε να ντυθεί με το χακί. Ο στρατός γι’ αυτόν ήταν τρόπος ζωής.

Θα μπορούσε ενδεχομένως να προσφέρει κι άλλο και σε θέσεις κλειδιά. Ο στρατός όμως έχει τη δική του λογική κι έτσι βρέθηκε πριν από δύο χρόνια απόστρατος.

Δε δηλώνει πολιτικός, αλλά ασχολείται με τα κοινά. Έχοντας λοιπόν και την εμπειρία, αποφάσισε να υπηρετήσει την αυτοδιοίκηση, αναλαμβάνοντας μόλις πρόσφατα Εκτελεστικός Γραμματέας της Περιφέρειας Β. Αιγαίου. Θα του βγει σε καλό; Θα βρει το μπελά του από μια τέτοια θέση; Ποιος ξέρει. Ένα είναι το σίγουρο, όπως ο ίδιος επισημαίνει, ότι θα παλέψει όπως πάλεψε όλα αυτά τα χρόνια στον ελληνικό στρατό.

Νέο λοιπόν πρόσωπο όχι μόνο στην αυτοδιοίκηση αλλά και για την τοπική επικαιρότητα. Οπότε είναι δεδομένο το ενδιαφέρον για μια πρώτη γνωριμία. Συναντηθήκαμε στο γραφείο του κουβεντιάζοντας ένα σωρό θέματα, αλλά βέβαια λόγω της στρατιωτικής του καριέρας αλλά και του μεγάλου ενδιαφέροντος του για το Θουκυδίδη, κυριάρχησε η συζήτηση για τις γεωπολιτικές εξελίξεις της περιοχής μας. Ιδού ένα μικρό μέρος από τη συζήτηση:

Τι σας παρακίνησε μετά την αποστράτευσή σας να μπείτε σε νέες περιπέτειες ως εκτελεστικός γραμματέας της Περιφέρειας Β. Αιγαίου;

«Δεν είμαι πολιτικός, αποφάσισα όμως ν’ ασχοληθώ με την τοπική αυτοδιοίκηση, γιατί πιστεύω ότι σήμερα κανείς δε δικαιούται ν’ απέχει από τα κοινά. Πιστεύω στην τοπική αυτοδιοίκηση, γιατί μπορεί να επηρεάσεις άμεσα και αποτελεσματικά την καθημερινότητα όλων μας.

Οι αρμοδιότητες της συγκεκριμένης θέσης καθορίζονται σύμφωνα με τα οριζόμενα στο πρόγραμμα “Καλλικράτης”. Ενδεικτικά, ο Εκτελεστικός Γραμματέας έχει κυρίως συντονιστικές και συμβουλευτικές αρμοδιότητες, λειτουργεί υποστηρικτικά τόσο για την προαγωγή των λειτουργιών της Περιφέρειας όσο και για τη συνεχή βελτίωση της αποτελεσματικής δράσης των υπηρεσιών της, ώστε να καλύπτονται οι ανάγκες των τοπικών κοινωνιών και να αξιοποιείται πλήρως το στελεχιακό δυναμικό αλλά και τα τεχνικά μέσα.

Επιλέχθηκα να υπηρετήσω ως αρχηγός του όπλου μου (Πυροβολικού), το οποίο αποτέλεσε για μένα την ύψιστη ηθική επιβράβευση και επαγγελματική καταξίωση. Έχοντας λοιπόν επιτυχώς τερματίσει τη στρατιωτική καριέρα μου, ικανοποίησα τις προσωπικές μου φιλοδοξίες και, κατόπιν παρότρυνσης της περιφερειάρχη κας Καλογήρου, αποφάσισα να παράσχω τις υπηρεσίες μου με θέληση για προσφορά, οργάνωση και κυρίως δουλειά».
 
Γεωπολιτική πρόκληση

Πώς σχολιάζετε τις μεγάλες γεωπολιτικές εξελίξεις στην περιοχή μας;
«Σήμερα η Ευρώπη, με αφορμή τις εξελίξεις στη Συρία, στην Ουκρανία, στο προσφυγικό, αντιμετωπίζει τη μεγαλύτερη γεωπολιτική πρόκληση μετά το τέλος του Ψυχρού Πολέμου. Μολονότι κανείς, ούτε τα πιο σκληρά «γεράκια» στις ΗΠΑ, μιλάει για πόλεμο, αλλά για οικονομικές κυρώσεις, η κλιμάκωση της κρίσης μπορεί να έχει απρόβλεπτες συνέπειες.

Η Ρωσία δεν επιθυμεί αναβίωση του Ψυχρού Πολέμου, όμως δεν είναι διατεθειμένη να αφήσει τη Συρία και την Ουκρανία να περάσουν στη δυτική σφαίρα επιρροής, ενώ η Δύση δε θέλει να αφήσει τον Πούτιν δίχως αντίμετρα, γιατί αυτό θα ενθαρρύνει τη ρωσική επιθετικότητα. Ζυγίζει όμως και τους κινδύνους.
Διεθνείς αναλυτές εκτιμούν πως ύστερα από έντονη διαμάχη θα υπάρξει κάποιος συμβιβασμός, που θα προβλέπει την αναγνώριση ειδικού καθεστώτος στην Κριμαία, ενώ η Ουκρανία θα έχει το δικαίωμα να κινηθεί προς τη Δύση, τηρώντας παράλληλα καλές σχέσεις με τη Ρωσία (ένα είδος «φινλανδοποίησης») ή να προχωρήσει σε κάποιας μορφής ομοσπονδία, δίχως να αναπτύξει σχέσεις με το ΝΑΤΟ.

Από τη συνέχιση της αντιπαράθεσης μακροπρόθεσμα θα βγουν όλοι χαμένοι. Τα μαθήματα της Ιστορίας είναι πολύ σκληρά για να αγνοηθούν».

Υπάρχει σήμερα θεσμοθετημένο όργανο στη χώρα μας για σχεδίαση και διαχείριση κρίσεων;
«Στο επίκεντρο του δυναμικά εξελισσόμενου και ιδιαίτερα ανταγωνιστικού γεωπολιτικού περιβάλλοντος της ανατολικής Μεσογείου, η Ελλάδα και η Κύπρος καλούνται να διαχειριστούν εσωτερικές και περιφερειακές κρίσεις και ταυτόχρονα να ισχυροποιήσουν τη θέση τους στο διαμορφούμενο ενεργειακό σκηνικό, εν μέσω κολοσσιαίων οικονομικοπολιτικών συμφερόντων, σκληρών ανταγωνισμών, προκλήσεων ασφαλείας, αλλά και ευκαιριών συνεργασίας, όπως της στρατηγικής συνεργασίας Ελλάδας - Κύπρου - Ισραήλ, Ελλάδας - Κύπρου - Αιγύπτου, Κύπρου - Ρωσίας κ.λπ.

Η ενεργειακή διάσταση των διεθνών σχέσεων εδώ είναι ιδιαίτερα κρίσιμη, αν αναλογιστεί κανείς ότι τεράστια κοιτάσματα υδρογονανθράκων ευρίσκονται στην περιοχή με τη μεγαλύτερη αστάθεια.
Βιώνουμε την έναρξη μιας ιστορικής περιόδου με νέες παραμέτρους, όπου ο στρατηγικός σχεδιασμός και οι πολιτικές αποφάσεις τού σήμερα θα καθορίσουν τη θετική ή αρνητική πορεία της πατρίδας μας στις επόμενες δεκαετίες.

Για το σκοπό αυτό επιβάλλεται η δημιουργία ενός νέου, σύγχρονου και μόνιμου συντονιστικού επιτελικού οργάνου για την έγκαιρη και συστηματική σχεδίαση, προετοιμασία, υλοποίηση και αξιολόγηση της Στρατηγικής Εθνικής Ασφάλειας.

Το προτεινόμενο όργανο -που λειτουργεί επιτυχώς σε πολλές δυτικές και όχι μόνο κυβερνήσεις- θα είναι υποστηρικτικού χαρακτήρα προς τον πρωθυπουργό, το υπουργικό συμβούλιο αλλά και προς το ΚΥΣΕΑ, το οποίο μέχρι σήμερα χαρακτηρίζεται από έλλειψη υποστηρικτικών μηχανισμών με θεσμική υπόσταση, αδυνατώντας να επεξεργαστεί εκ των προτέρων τα δεδομένα, κατά το χρόνο δηλαδή που προηγείται μιας κρίσης».
 
Βρισκόμαστε σε στρατηγική θέση

Η Ελλάδα της οικονομικής κρίσης μπορεί να επηρεάσει καταστάσεις;
«Η κρίση χρέους στην Ελλάδα αποτελεί μόνο τη μία πλευρά του νομίσματος, η άλλη πλευρά του ίδιου νομίσματος βρίσκεται στη στρατηγική θέση της Ελλάδας, που της δίνει ένα εργαλείο πίεσης στην προσπάθειά της ώστε οι δανειστές από την Ε.Ε. να χαλαρώσουν τα μέτρα λιτότητας, παρέχοντας στην Αθήνα περαιτέρω χρόνο για να αποπληρώσει το “βουνό” χρέους, αν μπορέσει ποτέ να το κάνει.

Εάν ο πιο αδύναμος κρίκος σπάσει, αξιωματούχοι της Ε.Ε. υποστηρίζουν ότι οι αγορές αμέσως θα εστιάσουν στο ποια χώρα θα είναι η επόμενη που θα ακολουθήσει την Ελλάδα εκτός ευρώ. Μετά την ένταξη της Ελλάδας στην Ε.Ε το 1981, η χώρα λάμβανε κάθε χρόνο ενισχύσεις αντίστοιχες του 4% του ΑΕΠ από τον κοινοτικό προϋπολογισμό για τη στήριξη της οικονομικής της ανάπτυξης έως ότου το 2001 έγινε μέλος της Ευρωζώνης.

Με στόχο η Ευρωζώνη να παραμείνει ενωμένη, παρασχέθηκαν στην Ελλάδα δύο προγράμματα διάσωσης της τάξεως των 240 δισ. ευρώ, το 2010 και το 2012, με αντίτιμο σκληρές περικοπές δημόσιων δαπανών, αυξήσεις φόρων, ιδιωτικοποιήσεις και δομικές μεταρρυθμίσεις, οι οποίες εν μέρει εφαρμόστηκαν.

Σήμερα τα γεωπολιτικά επιχειρήματα υπέρ της στήριξης της Ελλάδας ίσως είναι πιο ισχυρά από ποτέ, καθώς η Δύση έχει εγκλωβιστεί σε μια διαμάχη με τη Ρωσία αναφορικά με το ουκρανικό ζήτημα και τη Συρία.

Οι ευρωσκεπτικιστές από την άκρα αριστερά έως και την άκρα δεξιά κερδίζουν έδαφος σε πολλές χώρες της Ε.Ε.».

Για μένα ο στρατός ήταν τρόπος ζωής

Ο στρατός ήταν μια επιλογή ή σας έτυχε;
«Σαφέστατα ήταν επιλογή μου, αφού είχα επιτύχει και στο Τμήμα Βιολογίας του Παν. Πατρών. Η συγκεκριμένη όμως επιλογή αφορά όχι μόνο το επάγγελμα αλλά και τον τρόπο ζωής. Αποτελεί δέσμευση και υιοθέτηση των αρχών της φιλοπατρίας, της ανδρείας, της πειθαρχίας, του υψηλού φρονήματος για ελευθερία και δημοκρατία καθώς και της αφοσίωσης στο καθήκον.

Η φοίτηση στη Σχολή Ευελπίδων διαμορφώνει στελέχη με στρατιωτική συνείδηση, παρέχει μόρφωση ανωτάτου επιπέδου στους τομείς τόσο των θεωρητικών όσο και των θετικών και εφαρμοσμένων επιστημών, καθιστώντας τα ικανούς ηγέτες».

Στην ηλεκτρονική μας εποχή τι αξία μπορεί να έχει το πεζικό;
«Μπορεί να είμαστε στην εποχή της πληροφορικής και των τεχνολογικών επιτευγμάτων της, πλην όμως ο άνθρωπος ήταν και θα παραμείνει κυρίαρχος παράγοντας σ’ ένα μελλοντικό Θέατρο Επιχειρήσεων. Στο ανθρώπινο δυναμικό θα πρέπει να αποδίδουμε τη μεγαλύτερη σημασία, καθώς οποιαδήποτε τεχνολογική πρόοδος και αν επιτευχθεί, τα μέσα άνθρωποι πάλι θα τα χειρίζονται».

ΣΤΑΘΜΟΙ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΤΟΥ

1959 Γεννιέται στη Μυτιλήνη.
1982 Αποφοιτά από τη Σχολή Ευελπίδων.
1989 Παντρεύεται την εκπαιδευτικό Μαρία Βασιλείου.
1990 Γεννιέται η πρώτη του κόρη Έρρικα, γιατρός σήμερα.
1992 Τιμάται με τον Ταξιάρχη του Τάγματος της Τιμής.    
1992 Γεννιέται η δεύτερη κόρη του Σταυρούλα, πτυχιούχος μηχανικός περιβάλλοντος του Πολυτεχνείου.
2010 Τιμάται από τον πρόεδρο της Δημοκρατίας με τον Ταξιάρχη του Τάγματος του Φοίνικος.
2014 Αποστρατεύεται με το βαθμό του Αντιστράτηγου.
2016 Διορίζεται Εκτελεστικός Γραμματέας της Περιφέρειας Β. Αιγαίου.

Η ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ
«Θα τα πούμε στο γραφείο κι, αν έχεις δύσκολες ερωτήσεις, θα σου απαντήσω γραπτώς» μου ξεκαθάρισε από την αρχή. Συναντηθήκαμε λοιπόν στο γραφείο του και κουβεντιάσαμε, διακοπτόμενοι βέβαια από τις υπηρεσιακές επισκέψεις υπαλλήλων της Περιφέρειας. Γεμάτος εμπειρίες από τη στρατιωτική του καριέρα με μεγάλη αγάπη για το Θουκυδίδη παρασύρεσαι σε αναλύσεις γεωπολιτικών εξελίξεων.