Ο συνεχώς αυξανόμενος αριθμός των διαζυγίων, με τις καταστροφικές συνέπειες στον ψυχισμό των παιδιών, στις κοινωνικές δομές και των ιδίων των εμπλεκόμενων συζύγων, σηματοδοτεί την κορύφωση της κρίσης στο θεσμό του γάμου.

Τα αίτια της κρίσης στο γάμο μπορεί να συνοψισθούν: α) στην ψυχοπνευματική ασυμβατότητα του ζευγαριού, β) στη σεξουαλική τους ασυμφωνία, αυτό που υπεραπλουστεύεται σαν «αταίριαστη χημεία», γ) στην έκπτωση των κλασσικών παραδοσιακών θεσμών στην οικογένεια και την κοινωνία, δ) σαν αποτέλεσμα της σύγχυσης ρόλων στην οικογένεια και στην κοινωνικοοικονομική «φεμινιστική» στροφή της εποχής μας, ε) σαν προϊόν της μεγιστοποίησης του ναρκισσισμού και του εγωισμού του ατόμου και της άρσης των αναστολών της ηθικής και της μείωσης του συναισθήματος ευθύνης, στ) σα σύγκρουση βασικής νοοτροπίας για τη ζωή, τον τρόπο ψυχαγωγίας, την οικονομική αντίληψη που αφορά το σπάταλο ή το οικονομιστικό πνεύμα των συντρόφων, ζ) στην παρέμβαση άλλων ατόμων, όπως τα πεθερικά, φίλοι, κουμπάροι κ.τ.λ..

Η κρίση στο γάμο κορυφώνεται σε περιόδους που στατιστικά έχουν κάποιες ενδεικτικές χρονολογίες (επτά - οκτώ χρόνια, 12 χρόνια, 21 χρόνια γάμου περίπου). Οι συνέπειες της κρίσης συνήθως αφήνουν ένα βαθύ ρήγμα (ραγισμένο γυαλί) στη σχέση του ζευγαριού. Η επούλωση του ψυχοτραυματισμού που συνήθως συμβαίνει και στους δυο, εξαρτάται από το χειρισμό από το άτομο και τη βοήθεια που θα δεχθεί από επαγγελματίες ψυχικής υγείας, συμβούλους γάμων κ.τ.λ., το βαθμό ωριμότητας και ψυχικής αντοχής του ατόμου και το βαθμό επικοινωνίας που έχει με τη σύντροφό του. Συνήθως την κρίση αυτή ακολουθεί μια μακρά περίοδος σύγκρουσης, αμφισβήτησης, γκρίνιας, παραπόνων, σιωπής, απομάκρυνσης, σεξουαλικής απραξίας, τάσης για απιστία και εξωσυζυγικές σχέσεις. Αυτή ακριβώς η περίοδος που επωάζεται η κρίση, είναι η πλέον κατάλληλη για να ζητηθεί βοήθεια από τον ειδικό. Γιατί μέσα από το ζευγάρι θα εγκαταστήσει έναν τρόπο επικοινωνίας, συνεννόησης, αλληλοκατανόησης και θα αναλύσει τα αίτια της σύγκρουσης.

Τα ζευγάρια που συγκρούονται, δεν μπορούν να συζητήσουν, «μπουκώνουν» από επιθετικότητα και οργή ή από παράπονο και θλίψη και κάθε απόπειρα κουβέντας γίνεται αιτία παρεξηγήσεων, ψύχρανσης και απομάκρυνσης. Ο ειδικός θα δράσει πυροσβεστικά στα προηγούμενα συναισθήματα και θα βοηθήσει αν μη τι άλλο στην πολιτισμένη λύση του γάμου, με τις λιγότερες δυνατές συνέπειες στα παιδιά και στους ιδίους. Αν η κρίση ξεπεραστεί με επιτυχία χωρίς να αφήσει απωθημένα συναισθήματα ματαίωσης, παύει να είναι καταστροφή. Γίνεται ευκαιρία για ωρίμανση της σχέσης, αποδοχή συμβιβασμού, που όμως δεν είναι νέκρωση της σχέσης και της επικοινωνίας. Το ζευγάρι παύει να είναι κάτω από την επήρεια τυφλών ασυνείδητων δυνάμεων, εκλογικεύει τη σχέση και πετυχαίνει τη μετριοπάθεια που απαιτεί η συμβίωση. Η διαχείριση της ζωής και των παιδιών περιέχει συμβιβασμό, ελπίδα και αγώνα για να κρατηθεί μία σχέση ζωντανή και εξελισσόμενη.