Γιατί πανηγυρίζουν; Μόνοι τους ψήφισαν και την ξαναψήφισαν, πριν από λίγους μήνες, την περικοπή των συντάξεων και τώρα θα την ξεψηφίσουν!

Πανηγυρίζουν, ακόμα, και για το υπερπλεόνασμα και τα κοινωνικά επιδόματα, που θα μοιράσουν σ’ αυτούς που τους αποτέλειωσαν με το Γ΄, αχρείαστο Μνημόνιό τους. Ενώ όλοι γνωρίζουν, και οι Ευρωπαίοι -οι πρώην « τοκογλύφοι», όπως παλιότερα τους αποκαλούσαν, οι οποίοι, τώρα, τους πλέκουν το εγκώμιο και τους «σέρνουν από τη μύτη»- ότι αυτά τα υπερπλεονάσματα δεν βγαίνουν από καμιά ανάπτυξη, από καμιά αύξηση του ΑΕΠ, αλλά από την αφαίμαξη όσων παραμένουν, ακόμα, ζωντανοί. Έτσι μοιράζουν προεκλογικά… «γλειφιτζούρια» γνωρίζοντας ότι τα υπερπλεονάσματα στερούν το αναγκαίο οξυγόνο από την οικονομία, για να ανασάνει.

Ποιος, όμως, πιστεύει ότι ενδιαφέρονται για την ανάπτυξη της οικονομίας; Εφάρμοσαν ποτέ ένα αναπτυξιακό μέτρο; Έφεραν στη χώρα, στην τριετία που κυβερνάν, κάποια σοβαρή επένδυση; Και όσες επενδύσεις βρήκαν από τους προηγούμενους ή τις πολέμησαν ή τις κρατούν κλεισμένες στα υπουργικά συρτάρια τους, όπως συμβαίνει με την τεράστια επένδυση του «Ελληνικού».

Αλλά μήπως τους νοιάζει να βγει η χώρα στις αγορές; Αντίθετα κάνουν τα πάντα για να πείσουν τις αγορές ότι η Ελλάδα παραμένει μια αμετανόητη και αναξιόπιστη χώρα που επιστρέφει ξανά στον επικίνδυνο δρόμο της μικροπολιτικής και του πελατειακού κράτους, των προεκλογικών παροχών, των αθρόων ρουσφετολογικών διορισμών στο δημόσιο, του ξηλώματος των διαρθρωτικών μέτρων και της απόρριψης κάθε ιδέας για την ουσιαστική μεταρρύθμιση και τον εκσυγχρονισμό του κράτους και του εκπαιδευτικού συστήματος.

Μήπως τους ενδιαφέρει πραγματικά να περιορίσουν την διαφθορά και την «διαπλοκή»;

Χρησιμοποιούν κάθε μέσο και τρόπο- κιτρινόμαυρες φιλοκυβερνητικές φυλλάδες και κυβερνητικές-δήθεν «δικαστικές»- Αρχές, προκειμένου να πλήξουν το κύρος των πολιτικών τους αντιπάλων( ακόμα και του πρώην πρωθυπουργού Κ. Σημίτη), για να τους παραδώσουν, μέχρι να γίνουν οι εκλογές, στα «λαϊκά δικαστήρια» των περιπτέρων και των καφενείων, ενώ προκλητικά αθωώνουν οι ίδιοι, υποκαθιστώντας την Δικαιοσύνη, πάσαν διαφθοράν και διαπλοκήν, που αναφύεται και ευδοκιμεί στο περιβόλι του «ηθικού πλεονεκτήματος της Αριστεράς», ακόμα κι όταν, σύμφωνα με καταγγελία υπουργού της κυβέρνησης, και ο διαβόητος Σόρος «χρηματοδοτεί υπουργείο…» για «εξαγορά συνειδήσεων»!

Μήπως τους ενδιαφέρει πραγματικά η εθνική ενότητα και η αναθεώρηση του συντάγματος; Ούτε για αυτήν την κορυφαία δημοκρατική διαδικασία που προϋποθέτει την εθνική συναίνεση και την τελική σύγκλιση και σύνθεση των κατατιθέμενων προτάσεων δείχνουν στοιχειώδη, έστω, υπευθυνότητα και αξιοπιστία των προθέσεών τους, όταν προσπαθούν να επιβάλουν την δική τους μονοκομματική πρόταση και να αποκλείσουν κάθε άλλη θεώρηση για τον εκσυγχρονισμό του συντάγματος.

Μήπως τους ενδιαφέρει η παιδεία και το μέλλον της νέας γενιάς; Αν ενδιαφέρονταν για τα παιδιά των κατώτερων οικονομικά και κοινωνικά τάξεων που φοιτούν στα δημόσια σχολεία και στις πανεπιστημιακές σχολές, διότι δεν έχουν τη δυνατότητα -όπως τα παιδιά του πρωθυπουργού- να φοιτούν σε ιδιωτικά σχολεία και στη συνέχεια να σπουδάσουν στα πανεπιστήμια της Αγγλίας και της Αμερικής, δεν θα ξήλωναν την μόνη γενναία εκπαιδευτική μεταρρύθμιση «Διαμαντοπούλου», η οποία για πρώτη φορά στην Ιστορία της ελληνικής εκπαίδευσης είχε επιτύχει την εθνική συναίνεση και ψηφίστηκε από το σύνολο , σχεδόν, των πολιτικών κομμάτων, από 253 βουλευτές, του ελληνικού Κοινοβουλίου!

Εάν ενδιαφέρονταν, πραγματικά, για την Εθνική Παιδεία δεν θα εξευτέλιζαν την ιδέα του πανεπιστημιακού ασύλου ως χώρου ελεύθερης διακίνησης των ιδεών και δεν θα άφηναν να καταντήσουν οι πανεπιστημιακοί χώροι άντρα, καταφύγια και ορμητήρια αναρχικών, ναρκομανών και εμπόρων και δεν θα ανέχονταν οι πανεπιστημιακοί δάσκαλοι και σπουδαστές να διαβιούν σε καθεστώς ανασφάλειας και φόβου.

Πιστεύει, πλέον, κανείς ότι τους ενδιαφέρει πραγματικά η αποκατάσταση της κανονικότητας στη ζωή της χώρας, η κατίσχυση της νομιμότητας, της κοινωνικής ειρήνης και συνεργασίας, η αντιμετώπιση της αυξανόμενης βίας και της εγκληματικότητας, ο έλεγχος της ασύδοτης δράσης των καταληψιών, των κουκουλοφόρων, των «ταγμάτων εφόδου» και των κάθε είδους ανεγκέφαλων και ψυχοπαθών που εγκαταβιώνουν στο «άβατο» των Εξαρχείων, οι οποίοι παρεμποδίζουν την ομαλή λειτουργία των πανεπιστημίων και διαταράσσουν την κανονική ζωή των πόλεων; Με την απάθεια και την ανοχή που δείχνουν καθημερινά οι κυβερνώντες απέναντι στα παραπάνω φαινόμενα, επιβεβαιώνουν την άποψη της Αντιπολίτευσης ότι, ακόμα, διακατέχονται από τα «συντροφικά» αισθήματα προς τους παραπάνω «ψευτοεπαναστάτες» και ότι διατηρούν ακόμα ζωντανές τις παλιές ιδεολογικές τους «ρίζες»!

Συμπέρασμα: εκτός από την καρέκλα της εξουσίας που έγινε ένα με το σώμα και την ύπαρξή τους, η μόνη ιδεολογία και η μόνη φιλοδοξία της ζωής τους, τίποτα από όλα αυτά τα κρίσιμα ζητήματα που αντιμετωπίζει η χώρα δεν τους ενδιαφέρει!