Επιτέλους, τα κατάφερα!

23/05/2019 - 15:43

Όταν πληροφορήθηκα την υπουργοποίηση του κ. Θεοχαρόπουλου από τον κ. Τσίπρα προσπάθησα να φανταστώ την αντίδραση του πρώτου. Τον φαντάστηκα να επιστρέφει στο σπίτι του, να αφήνει ένα ξεφύσημα ανακούφισης και να μονολογεί λέγοντας «Επιτέλους, τα κατάφερα!». Γιατί είναι φανερό πως οι πιο πολλοί από αυτούς που ασχολούνται με την πολιτική νοιάζονται απλώς για την κατάκτηση της εξουσίας. Και αυτό το κατάφερε ο κ. Θεοχαρόπουλος. Είναι και αυτό κάποια επιτυχία που δείχνει και το πολιτικό ανάστημα του ανδρός. Είναι το τελευταίο, ίσως, «απόβλητο» που καταλήγει στον ΣΥΡΙΖΑ. Κι είναι απορίας άξιο πώς τα γνήσια μέλη του ΣΥΡΙΖΑ δέχονται τέτοιες «μεταγραφές» και δεν αντιδρά κανείς! Γιατί είναι γνωστό πως και ο Θεοχαρόπουλος, πριν δει το «φως το αληθινό», «πήδηξε πολλά παλούκια», κατά το κοινώς λεγόμενο, και έσυρε πολλά εναντίον του ΣΥΡΙΖΑ! Πού είναι το φιλότιμο; Πού είναι η αξιοπρέπεια; Εκεί που μας συμφέρει;

Κι άκουσα τον κ. Θεοχαρόπουλο να ορκίζεται «στην τιμή και τη συνείδησή του» αναλαμβάνοντας επίσημα το αξίωμά του. Είναι και αυτό ένα στοιχείο «προοδευτισμού» που τον διακρίνει: η απόρριψη του θρησκευτικού όρκου. Έτσι αισθάνονται οι περισσότεροι την προοδευτικότητα. Όταν υπηρετούσα στην Ευαγγελική Σχολή Σμύρνης, πριν πολλά χρόνια, είχε επισκεφθεί το σχολείο μας ένα ιταλικό σχολείο. Οι μαθητές του ήταν πολύ προχωρημένοι σε σχέση με τους δικούς μας. Πολλοί από αυτούς κάπνιζαν στο διάλειμμα μπροστά στους καθηγητές τους. Οι δικοί μου μαθητές σχολίασαν το φαινόμενο αυτό και μίλησαν για «πρόοδο» και «συντήρηση». Ήταν η εποχή που το μαθητικό κίνημα, στο οποίο βέβαια πρωτοστατούσε η νεολαία του ΣΥΡΙΖΑ και άλλων «προοδευτικών» δυνάμεων, διεκδικούσε τον καθορισμό ενός χώρου, μιας αίθουσας στα σχολεία στην οποία θα μπορούσαν ελεύθερα να καπνίζουν οι μαθητές. Έτσι έβλεπαν πολλοί την «πρόοδο» τότε και έτσι τη βλέπουν και τώρα: κάθε νέο και διαφορετικό είναι προοδευτικό! Βέβαια, δεν έχει σημασία που το κάπνισμα έχει καταδικαστεί και έχει απαγορευτεί με νόμο σε ολόκληρη την Ευρώπη και στη χώρα μας, αν και ο Υφυπουργός της Υγείας μας αρνείται με προκλητικό τρόπο να προσαρμόσει τη στάση του σύμφωνα με τον νόμο αυτό.

Είναι, λοιπόν, «προοδευτικό» να καταργείται ο θρησκευτικός όρκος των βουλευτών και να ορκίζονται οι βουλευτές «στην τιμή και τη συνείδησή τους». Βέβαια, ο θρησκευτικός όρκος είναι πολύ παλιός. Αυτός, σύμφωνα με την αρχαία ελληνική γραμματεία (π.χ. Ευριπίδη, Ιφιγένεια η εν Ταύροις, 735 κ. ε.) αναπτυσσόταν σε τρεις φάσεις. Αυτός που ορκιζόταν έλεγε τι θα κάνει και τι δεν θα κάνει, όριζε κάποιο θεό επιτηρητή του όρκου και, τέλος, όριζε και την τιμωρία του σε περίπτωση παραβίασης του όρκου. Οι έφηβοι στην αρχαία Αθήνα, όταν ενηλικιώνονταν και εγγράφονταν στο «ληξιαρχικό γραμματείο» ορκίζονταν σε επτά θεότητες (στον Δία, στην Αυξώ, τη Θαλλώ, την Ηγεμόνη κ.λπ.) ότι δεν θα προδώσουν την πατρίδα και δεν θα την παραδώσουν μικρότερη από όση την παραλάμβαναν από τους προηγούμενους. Όσοι, πάλι, έδιναν τον Όρκο του Ιπποκράτη ορκίζονταν στον θεό Απόλλωνα, τον «ιητρόν», τον Ασκληπιό, την Υγεία και την Πανάκεια και «θεούς πάντας τε και πάσας». Τα μέλη, τέλος, της Φιλικής Εταιρείας ορκίζονταν «οικειοθελώς» ενώπιον του αληθινού Θεού και μάλιστα εκτός των άλλων των σχετικών με την απελευθέρωση της πατρίδας ορκίζονταν ότι «θα προσέχουν πάντοτε εις την διαγωγήν τους, να είναι ενάρετοι, …να δίνουν πάντοτε το καλόν παράδειγμα» κ.λπ.

Βέβαια, μέχρι και πρόσφατα ίσχυε ο θρησκευτικός όρκος. Κανένας πρωθυπουργός από τη μεταπολίτευση και μετά δεν σκέφτηκε να καταργήσει τον θρησκευτικό όρκο. Οι εκπρόσωποι του ελληνικού λαού σύμφωνα με το άρθρο 58 του Συντάγματος ορκίζονταν «στο όνομα της Αγίας και Ομοουσίου και Αδιαιρέτου Τριάδος» ότι θα τηρούν πίστη στο Σύνταγμα και τους Νόμους κ.λπ. Αλλά μέσα στο πνεύμα του «προοδευτισμού» που διακρίνει τον ΣΥΡΙΖΑ και τους ακολούθους του περιορίστηκε αυτός και δόθηκε στον κάθε βουλευτή που επιθυμεί το δικαίωμα να ορκίζεται «στην τιμή και τη συνείδησή του». Είναι και αυτό μια αλλαγή μέσα στα πλαίσια της δημοκρατίας του «ό τι θέλει, όποτε θέλει, όπου θέλει και όπως θέλει ο καθένας», δηλαδή μιας δημοκρατίας που μετατρέπει «την ελευθερία» σε ασυδοσία και ακολασία. Και είναι θλιβερό να ακούμε τους Μουσουλμάνους βουλευτές να ορκίζονται «στο όνομα του παντοδύναμου θεού και του μόνου αυτού Προφήτη που είναι ο Μωάμεθ» και εμείς να καταργούμε «τα ιερά και τα όσια», γιατί έτσι το θέλουν μερικοί.

Όμως το πρόβλημα δεν είναι εκεί. Το πρόβλημα είναι αν ο κ. Θεοχαρόπουλος και οι όμοιοί του διαθέτουν «τιμή και συνείδηση». Γιατί η «τιμή» είναι μια υπέρτατη αξία στην οποία οι πρόγονοί μας θυσίαζαν και τη ζωή τους. Αυτή εκφραζόταν με το «αιρετώτερόν εστί θανείν καλώς ή ζην αισχρώς», δηλαδή ότι είναι «προτιμότερο να πεθάνει κανείς έντιμα παρά να ζει με ντροπή». Κι έτσι εξασφάλιζε την υστεροφημία. Θα πει κανείς ότι ο κ. Θεοχαρόπουλος δεν αισθάνεται καμιά ντροπή γι’ αυτό που έκανε, δηλαδή να πουλήσει την αξιοπρέπειά του για ένα πεντάμηνο υπουργιλίκι. Γιατί παρόλα όσα ισχυρίζεται τόσο οι οπαδοί που τον ψήφισαν όσο και οι σύντροφοι στο κόμμα που τον εγκατέλειψαν τον θεωρούν «προδότη» της ψήφου και των ιδεών τους.

Ο ίδιος, μάλιστα, φρόντισε να επιβεβαιώσει όσα ισχυρίζονται οι αντίπαλοί του «περί συνδιαλλαγής». Γιατί παρουσιάστηκε στη Βουλή δυο μέρες μετά την υπουργοποίησή του και ανέπτυξε ένα πρόγραμμα για την ανάπτυξη του τουρισμού! Κι όσοι τον άκουγαν απορούσαν πότε πρόλαβε «ο αθεόφοβος» να μελετήσει το θέμα, να καταστρώσει το σχέδιό του και να το αναπτύξει στη Βουλή! Δύο τινά, έλεγαν, μπορεί να συμβαίνουν: ή του έδωσαν έτοιμο το σχέδιο και του επέβαλαν να το υλοποιήσει ή, το πιθανότερο, η συμφωνία είχε κλείσει πριν αποχωρήσει από το ΚΙΝΑΛ. Και τα δύο δεν είναι καθόλου τιμητικά γι’ αυτόν. Με τέτοιους όμως πολιτικούς δεν υπάρχει περίπτωση να σωθεί η χώρα μας. Αντίθετα, ο λαός θα εξακολουθήσει να πληρώνει τα «σπασμένα» και οι πολιτικοί να (ακριβο)πληρώνονται στην «υγεία των κορόιδων»!

Γενική Ροή Ειδήσεων

PROUDLY POWERED BY CJ web | Copyright © 2017 {emprosnet.gr}
Made with love and a lot of coffee by CJ web, Creative web Journey