Στη χώρα μας, όλοι «οι δρόμοι προς τον σοσιαλισμό» αποδείχτηκαν κακόφημα σοκάκια, όπου εκπορνεύτηκαν μεγάλες ιδέες και οράματα. Προσπερνώ τη «Ζαχαριαδική» περίοδο του «Υπαρκτού Σοσιαλισμού» στην Ελλάδα, για να θυμίσω ιστορικά δεδομένα περισσότερο γνωστά και στους νεότερους, όπως ήταν ο «δρόμος προς το σοσιαλισμό» του Αντρέα, ο οποίος στην πρώτη οκταετία εκφράστηκε και πραγματώθηκε με το σύνθημα «Λαός-ΠΑΣΟΚ στην εξουσία», για να καταλήξει… «όλος ο Λαός του ΠΑΣΟΚ στο Δημόσιο», καθώς και στο εξόχως λαοφιλές «Τσοβόλα, δώστα όλα».

Ευτυχώς, αυτός ο «δρόμος» ανακόπηκε όταν ο Αντρέας αντιλήφθηκε (στην τελευταία κυβερνητική του θητεία) ότι το «χρέος απειλεί να καταστρέψει το έθνος» και ανέθεσε στον Γ. Γεννηματά να συμμαζέψει τα δημόσια οικονομικά. Και, ευτυχώς, η ίδια πολιτική συνεχίστηκε από τον Κ. Σημίτη, την οποία, όμως, -δυστυχώς- διαδέχτηκε ο ιδιότυπος «σοσιαλισμός» της Λαϊκής Δεξιάς, που άνοιξε διάπλατα τη… λεωφόρο της χρεοκοπίας για τη χώρα. Έτσι βρεθήκαμε από το «δρόμο προς το σοσιαλισμό» στον δρόμο με τα εφιαλτικά Μνημόνια.

Κι εκεί που προσπαθούσαμε να στρίψουμε το σαπιοκάραβο να μην πέσει στα βράχια και φουντάρουμε όλοι στα βαθιά, να ένας ακόμα «δρόμος προς το σοσιαλισμό», ο παιδικός δρόμος του Αλέξη και της παρέας του! Ήταν ο «δρόμος», όπως τον είχε οραματιστεί από την εποχή που έκανε τις σχολικές καταλήψεις ως πρόεδρος του «15μελούς» και ως επικεφαλής του φοιτητικού «Εγκέλαδου», που κατατρόπωνε στο Πολυτεχνείο όποιον διαφωνούσε με τις «επαναστατικές» του θεωρίες!

Λέγεται, μάλιστα, πως «Μέντοράς» του εκείνη την περίοδο που μέσα στο κεφάλι του «φούντωνε» η φαντασίωση να γίνει ο νέος Λένιν ή ο Τσε Γκεβάρα της Ελλάδας ήταν ο Μπάρμπα-Αλέκος Φλαμπουράρης [ο γνωστός πλέον ένοικος του Μαξίμου, στον οποίον, μεταξύ άλλων, ανήκει και η ιστορική φράση: «Θα ξεπληρώσουμε κι εμείς (το χρέος) με… αέρα»].

Ο Συριζαίικος «δρόμος προς το σοσιαλισμό» προέβλεπε την «επαναστατική μετάβαση» προς τον σοσιαλισμό, όχι όμως με την «ένοπλη βία πάνω στις εκμεταλλεύτριες δυνάμεις», όπως έλεγε ο Λένιν, αλλά με τον τρόπο του… Τσάβες: με τη χρησιμοποίηση της κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας ο ΣΥΡΙΖΑ θα προχωρούσε -στο εσωτερικό- στην ανατροπή του «μνημονιακού καθεστώτος» και -στο εξωτερικό- στην «ανατροπή του ευρωπαϊκού κατεστημένου»! Έτσι, μέσα σε μια «αριστερή Ευρώπη» και με την υποστήριξη των… μεγάλων συμμάχων τους, των Podemos της Ισπανίας και των Die Linke της Γερμανίας, θα μας ζητούσαν… συγγνώμη οι δανειστές μας, γιατί μας στενοχώρησαν και θα μας έδιναν στο εξής τα δανεικά… άνευ όρων!

Τα οδυνηρά αποτελέσματα της παιδικής αυταπάτης είναι γνωστά. Κατάλαβαν οι κατά φαντασίαν επαναστάτες ότι «ο δρόμος προς τον σοσιαλισμό» δεν είναι «υπόθεση καφετέριας»;

Αν λάβουμε υπόψη τα λεχθέντα από τον ειδικό σε θέματα μαρξιστικής φιλοσοφίας Α. Μπαλτά, ο… «παράδρομος προς τον σοσιαλισμό» του ΣΥΡΙΖΑ και η συμφωνία του για την εφαρμογή του επαχθέστερου Γ΄ Μνημονίου εντάσσεται στη λενιστική τακτική: «Ένα βήμα μπρος, δυο βήματα πίσω»! (η ακριβής φιλοσοφική θεμελίωση της «κωλοτούμπας» κατά Μπαλτά είναι πως «στο δρόμο προς τον σοσιαλισμό υπάρχουν ήττες και συμβιβασμοί»).

Πέρα, όμως, από τον τίτλο του βιβλίου του Λένιν «Ένα βήμα μπρος, δυο βήματα πίσω», εάν κάποιος θελήσει να προχωρήσει στο περιεχόμενό του, θα συναντήσει το… «πορτραίτο» του οπορτουνιστή (καιροσκόπου), που είναι σαν να έγινε με… μοντέλο τον σημερινό αρχηγό του ΣΥΡΙΖΑ και πρωθυπουργό της χώρας: «Ο οπορτουνιστής από την ίδια του τη φύση αποφεύγει πάντα να βάλει το ζήτημα συγκεκριμένα και κατηγορηματικά, ψάχνει να βρει τη συνισταμένη, στριφογυρίζει σαν το φίδι ανάμεσα σε δύο απόψεις που αλληλοαποκλείονται, προσπαθώντας να είναι σύμφωνος και με τις δυο…».

Δεν πρέπει, όμως, να τους αδικήσουμε, τους «σοσιαλεπαναστάτες» του ΣΥΡΙΖΑ: οι «σύντροφοι» κάνουν ό,τι μπορούν, για να εφαρμόσουν τη «λενιστική, επαναστατική συνταγή για το σταδιακό ξήλωμα των καπιταλιστικών λειτουργιών». Η «εργατική τάξη», με τους κατά χιλιάδες διορισμούς στο Δημόσιο των οπαδών του ΣΥΡΙΖΑ, «θα κατακτήσει την κρατική μηχανή». Ολόκληρος ο κρατικός μηχανισμός, τα Μ.Μ.Ε. η Εκπαίδευση, η Δικαιοσύνη, τα κινήματα και τα συνδικάτα, αργά αλλά σταθερά, θα τεθούν «στην υπηρεσία του λαού»!

Στην εφαρμογή του «σχεδίου Παππά» για την υποταγή των τηλεοπτικών σταθμών «χάθηκε μια μάχη, όμως ο πόλεμος συνεχίζεται», όπως δήλωσε ο «σύντροφος» Παππάς.

Ο «σύντροφος» Μαδούρο έδειξε το δρόμο κλείνοντας τέσσερις εφημερίδες, μέσα στο 2016, και, τελευταία, την αρχαιότερη εφημερίδα της Βενεζουέλας «EL IMPULSO» (διακόπτοντας την παροχή τυπογραφικού χαρτιού!), διότι επέκριναν τη «σοσιαλιστική» πολιτική του!

Στη «σοσιαλιστική», λοιπόν, Ελλάδα του Γ΄ Μνημονίου (και του επερχόμενου Δ΄) «τα κανάλια δεν μπορούν να είναι απέναντι στην κυβέρνηση», όπως δήλωσε ο « σύντροφος» Κουρουμπλής. «Η αυτονόμηση των Μ.Μ.Ε. είναι παθογένεια», όπως δήλωσε ο «σύντροφος» Βερναρδάκης.

«Οι αρθρογράφοι δεν μπορούν να γράφουν μυθεύματα» και, προπαντός, «δεν μπορούν να υβρίζουν τον Πρωθυπουργό της χώρας» (εννοεί τον Τσίπρα, γιατί, αν πρωθυπουργός είναι ο Σαμαράς, μπορούν «δεοντολογικότατα» να τον υβρίζουν «Γερμανοτσολιά»!), δήλωσε ο πρώην βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, μέχρι χθες διευθυντής της «ΑΥΓΗΣ» και νυν τοποτηρητής του ΣΥΡΙΖΑ στο Δημοσιογραφικό Οργανισμό Λαμπράκη (ΔΟΛ).

«Με ειλικρίνεια απευθυνόμαστε στον κόσμο, τη μόνη δύναμη του ΣΥΡΙΖΑ, και του ζητάμε να κλείνει τα αυτιά του στην παραπληροφόρηση και τη διαστρέβλωση…», γράφει ο «σύντροφος» πρωθυπουργός στο Φυλλάδιο «Γυρίζουμε Σελίδα», που κυκλοφόρησε στις 5 Ιουνίου 2016. Πώς, όμως, με «κλειστά αυτιά» θα πληροφορείται ο λαός τα… θαυμαστά «έργα και τις ημέρες» της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ/ΑΝΕΛ;

Τη λύση έδωσε και πάλι ο δαιμόνιος «κομισάριος» Ν. Παππάς, αφού εξασφάλισε τη συνεργασία του Αθηναϊκού Πρακτορείου Ειδήσεων με την εταιρεία «ΜΕΤΡΟ»: όσοι θα κυκλοφορείτε με το Μετρό μπορείτε να «ανοίγετε τα αυτιά» σας, για να ακούτε, από τα μεγάφωνα, αυτά που «έχει επιτελέσει» η κυβέρνηση!

Σε ομιλία του ο Ν. Παππάς, απευθυνόμενος προς τους εργαζομένους και τον πρόεδρο του Πρακτορείου, αποκάλυψε το ευφυές σχέδιό του «στο δρόμο προς τον σοσιαλισμό»: «χωρίς τη δική σας ασταμάτητη προσπάθεια, δεν μπορεί, όπως σήμερα, η πολιτική ηγεσία να έχει βήμα και να λέει ότι έχει επιτελέσει έργο»!!!

Στις 25 Ιανουαρίου2017, έκλεισαν δύο χρόνια κατά τα οποία ο ελληνικός λαός απόλαυσε τα… αγαθά του Συριζαίικου «δρόμου προς τον σοσιαλισμό». Ας εορτάσουμε -παλλαϊκά- την Επέτειο της «εθνικής μας άνοιας»!