Δευτέρα, 6 Ιουνίου, 11μ.μ περίπου. Στο ασφυκτικά γεμάτο (νέο) θέατρο του Φ.Ο.Μ, οι θεατές όρθιοι χειροκροτούν με αυθόρμητο ενθουσιασμό τους τρεις πρωταγωνιστές (Μαρία Γερούλια, Αχιλλέα Χατζηνικολάου, Ευγενία Πλέγκα) και τον σκηνοθέτη(Ανδρέα Σεφτελή), της ευφροσύνης κωμωδίας του Ντάνιελ Τζάκσον «Η ρομαντική μου ιστορία». Για περίπου δύο ώρες το θεατρικό κοινό είχε την δυνατότητα να απολαύσει μια παράσταση με ρυθμό, σπιρτάδα και ευρηματικότητα, ωραιότατες ερμηνείες, σκηνοθετικά ευρήματα, πηγαίο γέλιο.

Καθώς άδειαζε το θέατρο ο Ανδρέας Σεφτελής κάλεσε την πολυπληθή ομάδα των συντελεστών σε μία κοινή φωτογραφία, αναμνηστική της «Θεατρικής Άνοιξης 2022»

Πραγματικά αυτό που συνέβη στο (νέο) θέατρο του Φ.Ο.Μ ήταν ένα γεγονός πρωτόγνωρο για τα θεατρικά πράγματα του νησιού μας, ίσως και ολόκληρης της Ελλάδας, εάν αφαιρέσουμε δύο-τρεις μεγάλες πόλεις.

Από τις 30 Απριλίου 2022 έως τις 6 Ιουνίου 2022 παρουσιάστηκαν έξι παραστάσεις! Η αυλαία άνοιξε με τον «Κοινό Λόγο» της Έλλης Παπαδημητρίου και έκλεισε με την «Ρομαντική ιστορία». Ενδιάμεσα είδαμε το ποίημα του Ντύλαν Τόμας «Κάτω από το Γαλατόδασος», με πολλούς ηθοποιούς και θαυμάσιες ερμηνείες, σ’ ένα πολύ δύσκολο, παραστατικά κείμενο, τον «Συμβολαιογράφο» του Νίκου Βασιλειάδη με την εξαιρετική Ντέσυ Κομνηνού στο ρόλο της Ερασμίας, δύο σπουδαίους μονολόγους των Ντάριο Φο και Φράνκα Ράμε με την καθηλωτική Βάλια Τζανέτου και το «Ημερολόγιο ενός τρελού» του Νικολάι Γκόγκολ με τον Στρατή Καφαλούκο σε μία αξέχαστη ερμηνεία.

Ο Ανδρέας Σεφτελής δούλεψε εντατικά και πεισματικά με ερασιτέχνες ηθοποιούς από την δική του θεατρική ομάδα αλλά και από Αναγνωστήριο της Αγιάσου, τους «Πασπαρτού», τον ΕΘΟΚ Καλλονής, τους «Αστέγους» έμπειρους αλλά και πρωτοεμφανιζόμενους και με την αρμονική βοήθεια και των υπόλοιπων συντελεστών (φως, μουσική, σκηνικά, κουστούμια, κ.ά.) πρόσφεραν στους θεατές μία πολύχρωμη και ευωδιαστή ανοιξιάτικη θεατρική ανθοδέσμη χάρμα οφθαλμών. Τους αξίζουν πολλά και θερμά συγχαρητήρια, γιατί το συνολικό εγχείρημα ήταν ένας άθλος.

Μίλησα παραπάνω για το νέο θέατρο του Φ.Ο.Μ και νιώθω υποχρέωση να προσθέσω δύο λόγια. Μετά από πολλά χρόνια ο Φ.Ο.Μ “Ο Θεόφιλος”, έφυγε από το θεατράκι της οδού Σαμοθράκης, στο Κιόσκι, που με μεγάλη αγάπη και αφοσίωση έστησαν ο Περικλής Μαυρογιάννης και οι συνεργάτες του, προσφέροντας μία αίθουσα πολιτισμού στην πόλη της Μυτιλήνης, που για κάποια χρόνια, όταν ανακατασκευαζόταν το Δημοτικό Θέατρο Μυτιλήνης ήταν και η μοναδική.

Έφυγε από το Κιόσκι και ήρθε στην Επάνω Σκάλα, στην οδό Μίλτου Δικελή, δίπλα από το 6^ο Γυμνάσιο, στο οποίο έχω την τιμή να υπηρετώ ως Διευθυντής. Είδα λοιπόν από κοντά και από την πρώτη μέρα την αξιοθαύμαστη και αξιέπαινη προσπάθεια του Ανδρέα Σεφτελή και πολλών αφοσιωμένων ανθρώπων του Φ.Ο.Μ ( δεν αναφέρω ονόματα για να μην ξεχάσω κάποιον) να μετατρέπουν με εγκαταλελειμμένη αποθήκη σ’ έναν ωραιότατο χώρο με θεατρική σκηνή, φουαγιέ, βιβλιοθήκη. Για πολλούς μήνες με προσωπική εργασία αλλά και ένα σωρό έξοδα πάσχιζαν με κινητήρια δύναμη την αγάπη τους για το θέατρο και τον πολιτισμό. Χίλια μπράβο! Τέτοιου είδους προσπάθειες μας κάνουν συνολικότερα πιο αισιόδοξους.