Κατερίνα Γραγούδα - Γεωργή: Τα φυλαχτά μου, Εκδόσεις Πηγή, Αθήνα 2021, σελ, 600

Η Κατερίνα Γραγουδά-Γεωργή γεννήθηκε στη Βρίσα της Λέσβου το 1945. Πήγε σχολείο στο δηµοτικό της Βρίσας και έπειτα στο γυµνάσιο του διπλανού χωριού, του Πολιχνίτου. Από µικρή αγαπούσε το γράψιµο και το θέατρο, αλλά οι γονείς της ήθελαν να τη δουν γιατρό, επάγγελµα αξιοπρεπές για τα µέτρα τής τότε εποχής. Άφησε το νησί της για την πρωτεύουσα, για να τελειώσει την τελευταία τάξη του γυµνασίου στο Μαράσλειο, κάνοντας συγχρόνως φροντιστήριο, και στη συνέχεια πέρασε στην Οδοντιατρική. Σπούδασε, παντρεύτηκε τον χωριανό της Γιώργο Γεωργή -µε τον οποίο µοιράζεται κοινά βιώµατα-, έκανε δύο καταπληκτικές κόρες και εργάστηκε στο ιατρείο της στην Αθήνα για τριάντα δύο χρόνια. Μετά τη σύνταξη, ανακάλυψε ξανά την αγάπη της για το θέατρο και είναι ερασιτέχνης ηθοποιός στις θεατρικές οµάδες των Πολιχνιατών Αθήνας και του Μπάλου Πολιχνίτου.Ο σεισµός που γκρέµισε το χωριό της το 2017 ταρακούνησε όλη της την ψυχή. Δεν ήθελε να χαθούν αυτά που έζησε τόσα χρόνια µαζί µε τα χαλάσµατα του πατρικού της, δεν ήθελε να χαθεί ένας ολόκληρος κόσµος από αναµνήσεις που σηµάδεψαν τα παιδικά, νεανικά και ώριµά της χρόνια. Έτσι προέκυψε το παρόν βιβλίο  «Τα Φυλαχτά»  της, στηριγµένα σε βιωµατικές ιστορίες και άρρηκτα συνδεδεµένα µε ήθη και έθιµα του τόπου της που τείνουν να χαθούν.

Διαβάζουμε στο οπισθόφυλλο: "Μέρες πιο μπροστά ονειρευόταν τη μέρα του πανηγυριού. Κάθε χρόνο την περίμεναν με λαχτάρα όλα τα παιδιά, αλλά φέτος γι' αυτόν όλα ήταν αλλιώτικα. Για πρώτη φορά θα φορούσε καινούργιο μακρύ παντελόνι. Μέχρι τώρα πάντα ήταν με κοντό, και μόνο τον χειμώνα φορούσε πού και πού και κάνα γκολφ, όταν έκανε πολύ κρύο.
Και ξαφνικά θα έμπαινε στον κόσμο των αντρών, αντράκι και αυτός, με άσπρο πουκάμισο και μακρύ παντελόνι, και με το μαύρο αχνό χνούδι στα μάγουλα και στο πάνω χείλος του.
Τρεις πρόβες είχε κάνει στον ράφτη, και τώρα τον περίμενε στην ντουλάπα κρεμασμένο για να το φορέσει ανήμερα του Αγίου Κωνσταντίνου.
Τη μέρα που θα ερχόταν στο χωριό του η Ανθούλα..."
Ήθη και έθιμα πλεγμένα με νοσταλγικές, βιωματικές ιστορίες διανθισμένες με χιούμορ, από μια άλλη εποχή, μιας άλλης, ξεχασμένης από χρόνια Ελλάδας.
Ιστορίες που έχουν μείνει ανεξίτηλες στο μυαλό και στην καρδιά, από ένα παραδοσιακό χωριό που προϋπήρχε της εποχής των τρωικών πολέμων, το χωριό του Βρυσαγενούς Διονύσου και της Βρισηίδας του Αχιλλέα, τη Βρίσα στη Λέσβο.
Ιστορίες και αναμνήσεις που σιγά σιγά ξεθωριάζουν με τον χρόνο και χάνονται, όπως χάθηκαν εκκλησίες, σχολεία, καφενεία, πατρικά και ένα μεγάλο κομμάτι του χωριού από τον σεισμό, τον Ιούνη του 2017.
Αναμνήσεις πολύτιμες σαν φυλαχτά.
Αυτές που δεν πρέπει να τις αφήσουμε να χαθούν».

Τα κείμενα του βιβλίου ταξινομούνται στις παρακάτω ενότητες:   Οικογενειακές και άλλες ιστορίες από το χωριό, Παιδική ηλικία,  Γυμνασιακές εμπειρίες
Φοιτητικά χρόνια, Ευτράπελα και σοβαρά στην ενηλικίωση, Σεισμός,  Ποιήματα

ΝΕΕΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ

-    Αντώνης  Γκουγκουζέλλης - Βιόλατζης: Αιγαιοπελαγίτικες γεύσεις του Κόλπου Καλλονής Λέσβου, Μυτιλήνη 2021, σελ 162

-    Ανδρέας Μαζαράκης: οι νομισματικές κοπές της Λέσβου της Περαίας του 6^ου  και του 5^ου αιώνα π.Χ., Μυτιλήνη 2021, σελ 107

-    Αντώνης Γιαννακός: Ο φύλακας του αρχείου (μυθιστόρημα), Εκδόσεις Κέδρος, Αθήνα 2021, σελ 264

(Ο συγγραφέας είναι γιος του Λέσβιου λογοτέχνη Αλέκου Γιαννακού, ο οποίος υπήρξε στέλεχος της αντίστασης και του ΚΚΕ στη Μυτιλήνη. Δυο λόγια για την υπόθεση του μυθιστορήματος: Αθήνα, καλοκαίρι του 2014. Στην κορύφωση της οικονομικής κρίσης η Μαρί, ιστορικός από τη Γαλλία, προκειμένου να στηρίξει το διδακτορικό της, κάνει έρευνα στα Αρχεία Σύγχρονης Κοινωνικής Ιστορίας για την περίοδο του Εμφυλίου. Άθελά της παρακολουθεί την πορεία ενός ζευγαριού - μιας αντάρτισσας και ενός γιατρού - που χώρισαν τον Δεκέμβριο του 1936 και ξαναβρέθηκαν το 1948 στον Γράμμο και στο Βίτσι).

-   «Go back!» Ο Δεκέμβρης του 1944 στη Μυτιλήνη, Εκδόσεις Σύγχρονη Εποχή, Αθήνα 2021, σελ. 80

(Η παρούσα έκδοση δημιουργήθηκε με αφορμή το 30ό Αντιιμπεριαλιστικό Διήμερο της ΚΝΕ στη Λέσβο. Παρουσιάζεται μια «θρυλική» στιγμή της αγωνιστικής ιστορίας της Μυτιλήνης, τα γεγονότα του «Go back», που εξελίχτηκαν στο νησί τα Χριστούγεννα του 1944. Οι ιστορίες που περιέχονται στην έκδοση προέρχονται από το Ιστορικό Αρχείο της ΚΕ του ΚΚΕ και πιο συγκεκριμένα από την έκδοση «Μυτιλήνη, Χριστούγεννα 1944», που κυκλοφόρησε το Μάρτη του 1945).

-     Γιώργος Πλειός: Παραποιημένες ειδήσεις (Fake News). Ο μετασχηματισμός της προπαγάνδας στην κοινωνία της ενημέρωσης, Εκδόσεις Gutenberg, Αθήνα 2021, σελ 514

(Η συγκεκριμένη μελέτη  του Γεραγώτη  Πανεπιστημιακού καθηγητή Γιώργου Πλειού εξετάζει ένα σημαντικό πρόβλημα που απασχολεί σήμερα τον δημοσιογραφικό, πολιτικό και ακαδημαϊκό κόσμο, διεθνώς: τις παραποιημένες ειδήσεις (fake news), τις οποίες όμως διαχωρίζει από τις ψευδείς. Αν και τέτοιες ειδήσεις συναντάμε από τις απαρχές του Τύπου, στις μέρες μας αποτελούν πλέον ένα σύνθετο επικοινωνιακό, πολιτικό και οικονομικό φαινόμενο. Παρατηρείται στις «κοινωνίες της ενημέρωσης», στις οποίες κυριαρχούν τα (νέα) Μέσα και οι ειδήσεις, όταν πλέον δεν παρουσιάζονται τα γεγονότα υπό το πρίσμα κάποιων απόψεων, όπως ταιριάζει στη δημοσιογραφία, αλλά προβάλλονται απόψεις με τη μορφή γεγονότων, όπως ταιριάζει στην προπαγάνδα. Στις κοινωνίες αυτές η πολιτική προπαγάνδα, η διαφήμιση, ο προσηλυτισμός κ.ά. μορφές προπαγανδιστικού Λόγου ενδύονται το ένδυμα ίσως της πλέον δημοφιλούς μορφής πληροφορίας, προκειμένου να επικρατήσουν)

-    Ελπιδοφόρος Ιντζέμπελης (επιμέλεια): Θερινοί έρωτες, Εκδόσεις Καστανιώτης, Αθήνα 2021, σελ. 352

(Πώς αντιλαμβάνονται οι συγγραφείς τον έρωτα και το καλοκαίρι; Είναι μόνο αυτό που καταγράφεται, ή κάτι πέρα απ’ τις λέξεις, κάτι που οδηγεί στην ψυχή;

Ερωτευόμαστε τον άλλο ή κάτι φανταστικό; Αν το πλάσμα που ερωτευόμαστε είναι ένας καθρέφτης του εαυτού μας, τι συμβαίνει όταν οι αντανακλάσεις γίνονται κείμενο; Πώς καταγράφονται, αφού στη γραφή το αντικείμενο του πόθου δεν είναι πλάσμα υπαρκτό, σωματοποιημένο, αλλά μόνο λέξεις;

Στον συλλογικό αυτό τόμο σαράντα εννιά συγγραφείς αντιμετωπίζουν το διπλό θέμα ως εφαλτήριο για κείμενα ιστορικά, βιωματικά, σουρεαλιστικά, ψυχαναλυτικά, θεατρικά αλλά και πολιτικά, ο καθένας με τον δικό του μοναδικό τρόπο. Οι ιστορίες τους μοιάζουν με ορθάνοιχτα παράθυρα του ίδιου σπιτιού, όπου εμπεριέχεται ολόκληρη η ελληνική πραγματικότητα. Αποπνέουν τρυφερότητα, νοσταλγία, λαχτάρα, πίκρα, αγωνία, αθωότητα, πόνο, χαρά, μοναξιά, ελπίδα και αμέτρητα άλλα συναισθήματα. Αόρατο υφάδι συνδέει τις λέξεις χαρίζοντάς μας ένα εντυπωσιακό πανόραμα, όπου ο έρωτας και το καλοκαίρι ανασύρουν μνήμες που μας ελκύουν και μας λυτρώνουν).

-