( Στίχοι Γιάννη Ρίτσου στο εξώφυλλο του βιβλίου του Θεμιστοκλή Ευστρ. Καραβασίλη, «Παλαιόκηπος Σελίδες ιστορίας, θρύλων και παραδόσεων»
Την Πέμπτη στις 9 Μαρτίου έφυγε από τη ζωή ο Θεμιστοκλής Ευστρ. Καραβασίλης. Γεννήθηκε στον Ασώματο της Λέσβου το 1933. Διορισμένος το 1957 γραμματέας στο Αγρονομείο Γέρας, εγκαταστάθηκε μόνιμα στο χωριό Παλαιόκηπος, αφότου παντρεύτηκε την Παλαιοκηπιανή πολυαγαπημένη συντρόφισσα της ζωής του Μαρία Χατζηράλλη, που έχασε απροσδόκητα πριν τέσσερα χρόνια.
Ως αρχιφύλακας και αγρονομεύων Γέρας - Πλωμαρίου με πνεύμα δικαιοσύνης και ανθρωπιάς, κατάφερνε να συμφιλιώνει αντίδικους, να καταπαύει πάθη και παράλογες διεκδικήσεις. Γι αυτό, και επειδή ήταν στις καθημερινές του σχέσεις καλόκαρδος και φιλικός προς όλους, απολάμβανε την εκτίμηση και την αγάπη του κόσμου.
Για πολλά χρόνια υπήρξε δραστήριος πρόεδρος του Πολιτιστικού Συλλόγου Παλαιοκήπου. Έβγαλε για ένα διάστημα την εφημερίδα «Παλαιοκηπιανοί παλμοί», όπου φιλοξενούνταν θέματα της ζωής και της ιστορίας του Παλαιοκήπου. Συνέβαλε στη διοργάνωση ψυχαγωγικών εκδηλώσεων και εκδρομών για αναψυχή και επιμόρφωση. Προώθησε τη συμμετοχή του Πολιτιστικού συλλόγου Παλαιόκηπου σε λαμπρές Παγγεραγωτικές εκδηλώσεις. Με δική του πρωτοβουλία και προσπάθεια στήθηκε στον Παλαιόκηπο η προτομή του εκ Παλαιοκήπου καταγόμενου αγωνιστή του 21 Νικόλαου Κωνσταντινίδη.
Ανάμεσα στα ενδιαφέροντα του από τα εφηβικά του χρόνια ήταν η λαογραφία και η ιστορία. Λαογραφικού και ιστορικού ενδιαφέροντος άρθρα του δημοσιεύτηκαν στα περιοδικά «Χρονικά της Αγροφυλακής»,«Λεσβιακές εικόνες», «Αγιάσος»,«Ασωματιανοί Παλμοί» και στις εφημερίδες «Δημοκράτης» και «Παλαιοκηπιανοί Παλμοί». Συμμετείχε στον συλλογικό τόμο «Στρατής Παπανικόλας Θεατρικά». Καρπός των πιο συστηματικών λαογραφικών και ιστορικών του αναζητήσεων ήταν τα δυο βιβλία του : «Παλαιόκηπος Σελίδες ιστορίας, θρύλων και παραδόσεων» (1987) και «Ασώματος Πτυχές της ιστορίας του από θρύλους, παραδόσεις και γραπτές πηγές»( 1990). Με τα βιβλία αυτά φέρνει στο φως
« πράγματα παλιά λησμονημένα στην αχλή του χρόνου,
κτίσματα , γεγονότα , κειμήλια.
Δείκτες ιεροί και μαρτυρίες θαυμαστές για τους καημούς,
τα όνειρα, τα πάθη και τα τρόπαια των ανθρώπων».
(μότο στο εσώφυλλο του βιβλίου του Θεμ. Ευστρ. Καραβασίλη
« ΑσώματοςΠτυχές της ιστορίας του από θρύλους, παραδόσεις και γραπτές πηγές» ).
Ο Θεμιστοκλής Καραβασίλης με δυνατή θέληση, καρτερικότητα και σύνεση, με πολλαπλές στερήσεις από τα παιδικά του χρόνια που γνώρισε την ορφάνια, κατόρθωσε να ορθοποδήσει και να ευδοκιμήσει. Άνθρωπος του μέτρου σε όλες του τις εκδηλώσεις, επόπτευσε και οδήγησε σταθερά μαζί με την αείμνηστη, αφοσιωμένη σύζυγό του και τα δυο παιδιά του Δήμητρα και Στρατή την οικογενειακή τους ζωή στο δρόμο της προκοπής.
Δουλευτής γερός στις αγροτικές εργασίες, ανήσυχος και δημιουργικός στο χώρο του Πολιτισμού, έζησε μια ζωή γεμάτη, καρποφόρα. Όργωσε, έσπειρε και θέρισε καλούς καρπούς, προσφέροντας στα παιδιά του επαρκή εφόδια ζωής. Ήταν παράδειγμα νοικοκυροσύνης , εργατικότητας , τόλμης και προσφοράς.
Η δυναμική προσωπικότητα, το εξαιρετικό ήθος, η καλοσύνη και τα άξια έργα του μένουν ανεξίτηλα στη μνήμη μας.
Δημήτρης Πατίλας
Μνήμη Τάκη Συρέλλη (1953 - 2023)
«Η ποίηση του Τάκη Συρέλλη είναι ένα άσπρο μαντήλι που ανεμίζει πάνω στον λιμενοβραχίονα στέλνοντας καλό κατευόδιο για τόπους μαγικούς και ονειρεμένους».
Μ’ αυτά τα λόγια ο συμπατριώτης μας πανεπιστημιακός Γιώργος Θεοδωρίδης έκλεινε το κείμενο του με τον τίτλο «Ο Τάκης Συρέλλης, το TAKE FIVE, οι εκδόσεις και η ποίηση», που δημοσιεύτηκε στο βιβλίο του Παναγιώτη Σκορδά «Λεσβιακό Ημερολόγιο 2021. Γράμματα. Τέχνες. Πολιτισμός».
Ο Τάκης Συρέλλης στην «TAKE FIVE» (από το «Λεσβιακό Ημερολόγιο 2021» του Παναγιώτη Σκορδά)
Το όνομα του Τάκη Συρέλλη, που έφυγε από κοντά μας πριν λίγες μέρες είχε συνδεθεί με αυτές τις τρεις δραστηριότητες - ενασχολήσεις: τη δημιουργία του θρυλικού μπαρ της Μυτιλήνης «TAKE FIVE», την ίδρυση του εκδοτικού οίκου «Συνέχεια» και την παραγωγή δικού του ποιητικού λόγου. Κυκλοφόρησε τις παρακάτω ποιητικές συλλογές: «Ήχοι πλάγιοι» (1999), «Γοργόνα της πλώρης» (2005), «Το κοχύλι του κόσμου» (εκδόσεις Αιολίδα, 2010), «Επί 4» (2018). Πολλά ποιήματα μελοποιήθηκαν από γνωστές συνθέτες.
Ο Δημήτρης Λαμπρέλλης, καθηγητής στο Πάντειο Πανεπιστήμιο, δημοσίευσε στο «Λεσβιακό Ημερολόγιο 2016» του Παναγιώτη Σκορδά μελέτη με τίτλο «Το ταξίδι στην ποίηση του Τάκη Συρέλλη». Κατέληγε με τα παρακάτω: «Ερώτημα πρώτο:
<<Καράβια φεύγουν στο γιαλό/ξάρτια γερά δεμένα/με τα πανιά τους ανοιχτά/ που με οδηγούν εμένα;>>
Eρώτημα δεύτερο:
<<Τι να γυρεύει η ψυχή/ανάταση για να’ χει/στο έρεβος να μη χαθεί/σαν πλανηθεί μονάχη;>>
Κι ο ποιητής απαντά:
<<Δελφίνι να’ ναι του αφρού/να σκίζει τον αέρα/ να φέρνει την Ανατολή/σαν ξημερώνει η μέρα>>
Όμως, μέσα από όλα όσα δοκιμάσαμε να συζητήσουμε προηγουμένως στο κείμενο μας αυτό για το ταξίδι στην ποίηση του Τάκη Συρέλλη, προκύπτει το συμπέρασμα ότι τα δυο αυτά ερωτήματα είναι τα θεμελιώδη, τα κύρια, ερωτήματα απέναντι στα οποία ίσταται η ποίηση του. Όσο για την απάντηση που μόλις αναφέραμε ότι δίνει σε αυτά ο ποιητής, αυτή συνοψίζει την ποιητική της ύπαρξης την οποία διαπιστώσαμε ότι ο ίδιος συγκροτεί και η οποία έχει ως σημείο εφόρμησης της ακριβώς τα δύο αυτά ερωτήματα. Ένα πάντως είναι εξ ίσου βέβαιο τόσο τα προαναφερθέντα ποιήματα και η παρατεθείσα απάντηση τους, όσο και η εκδίπλωση τους μέσα σε όλο το εύρος της ποίησης του ποιητή, έχουν, ως προνομιούχο τρόπο έκφρασης τους, το ταξίδι, αυτήν την κυρία συνιστώσα της ποιητικής φωνής του Τάκη Συρέλλη».
Να προσθέσω ακόμη ότι στο ««Λεσβιακό Ημερολόγιο 2015» του Παναγιώτη Σκορδά δημοσιεύτηκε το ανέκδοτο ποίημα του Τάκη Συρέλλη με τον τίτλο «Εκδρομή».
