Ο Γιώργος Τυρίκος - Εργάς, ή αλλιώς… «Παππουλάνθρωπος», ακολουθεί τα λογοτεχνικά χνάρια του φανταστικού, γράφοντας από μικρός και σπουδάζοντας σε διάφορα πανεπιστήμια του κόσμου.

Κλασσική Φιλολογία και Φιλοσοφία στο Πανεπιστήμιο Κύπρου, Αιγυπτιακά Ιερογλυφικά (ΗΠΑ, Notre Dame), Ασσυριολογία (Σορβόννη Paris I) και Συγκριτική Γραμματολογία (Sorbonne Nouvelle - Paris III). Στη διδακτορική του διατριβή (Λαογραφία, Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων) ασχολείται με τη λαϊκή προφορική παράδοση γύρω από τα στοιχειά και τους στοιχειωμένους τόπους της ιδιαίτερής του πατρίδας.

Μέσα σε λίγες μέρες βραβεύτηκε για τα γραπτά του δύο φορές. Στον κατάλογο της Διεθνούς Νεανικής Βιβλιοθήκης του Μονάχου «White Ravens», ανάμεσα στα 200 κορυφαία βιβλία παιδικής και νεανικής λογοτεχνίας παγκοσμίως για το 2014, περιλήφθηκε το βιβλίο των Κώστα Ζαφειρίου και Γιώργου Τυρίκου - Εργά «Αυλητής και Παππουλάνθρωπος: Θρύλοι και Ξωτικά του Αιγαίου», των εκδόσεων «Αιολίδα».

Πρόκειται για μια δεύτερη διεθνή διάκριση για τους συγγραφείς, καθώς και το πρώτο βιβλίο της σειράς «Αυλητής και Παππουλάνθρωπος: Μαγεμένες Ιστορίες από τη Λέσβο και τη Λήμνο», είχε τύχει της ίδιας διάκρισης το 2011. Την Τετάρτη ενημερώθηκε για τη διάκρισή του στον 30ό Διαγωνισμό «Σικελιανά», ξαφνικά, μια και δε γνώριζε ότι η Κύπρια εκδότριά του είχε καταθέσει στο Διαγωνισμό αντίτυπο της νουβέλας του «Το Μονόευρο». Για όλα αυτά μιλά σήμερα στο «Ε».

Δις βραβευμένος σε μία βδομάδα! Πώς αισθάνεστε;

«Λιγάκι μπερδεμένος. Μερικά πράγματα δεν μπορούμε να τα διαχειριστούμε όταν πέφτουν μαζί, χρειάζεται καιρός. Από τη μια, η διάκριση σε διεθνές επίπεδο, από την άλλη, μια βράβευση από ελληνικό φορέα, εντάξει, σίγουρα νιώθω χαρούμενος. Είναι ένα είδος δικαίωσης όλα ετούτα. Από την άλλη, βάζει κανείς στον εαυτό του φρένο όταν σκέφτεται τι συμβαίνει τριγύρω.

Οι καιροί μας είναι “τρελοί”, πολύς κόσμος υποφέρει, δεν ξέρω τι θέση έχει η λογοτεχνία σε όλα ετούτα, ειλικρινά. Τα λογοτεχνικά βραβεία τα βλέπω προσωπικά ως έναν τρόπο να ασχοληθεί το ευρύ κοινό με ένα έργο συγκεκριμένα, να τραβήξει κανείς την προσοχή πάνω σε αυτό που κάνει. Η δουλειά μου πάντοτε είχε πολιτικό μήνυμα, πάντοτε είχε πολιτική θέση. Ελπίζω τελικά η φασαρία γύρω από τα κείμενά μου να βοηθήσει όσους ασχοληθούν με αυτά, να σκεφτούν πιο καθαρά πάνω σε σημαντικά ζητήματα όπως η δημοκρατία, οι διακρίσεις, το περιβάλλον».

Δις βραβευμένος και για τα παραμύθια. Τι είναι αυτό που σας εμπνέει να απευθύνεστε στα παιδιά;

«Πιστεύω πως δεν υπάρχει καλύτερος τρόπος να αποκαλυφθεί η αλήθεια παρά μέσα από το παραμύθι. Στο παραμύθι τα πράγματα μπορεί να μη λέγονται με το όνομά τους, αλλά συμβολίζονται στην ουσία τους. Αυτό που με εμπνέει, είναι οι εμπειρίες με τους λαϊκούς αφηγητές κοντά στους οποίους μεγάλωσα. Είχαν τον τρόπο να φτιάχνουν ένα ολόκληρο σύμπαν με μια χειρονομία, να αποκαλύπτουν όσα χρειάζεται και να σιωπούν όσα πρέπει. Δε θέλω να χαθεί αυτή η εμπειρία. Με εμπνέουν οι αντιδράσεις των παιδιών όταν αφηγούμαι, αλλά και έπειτα. Με εμπνέει η δίψα τους για ουσία και αλήθεια. Με εμπνέει η σχέση τελεστή και κοινού όταν το παραμύθι ξεδιπλώνεται!»

Για το «Μονόευρο»

Πείτε μας λίγα λόγια για το «Μονόευρο».

«Πρόκειται για μια νουβέλα με τίτλο “Το Μονόευρο'”. Αφηγείται την παράξενη ιστορία ενός δεκανέα που ανακαλύπτει πως ένα από τα παντελόνια της υπηρεσίας του, κάθε φορά που βάζει το χέρι του στην τσέπη, βγάζει με ανεξήγητο, μαγικό θα λέγαμε τρόπο, και από ένα κέρμα του ενός ευρώ, δίχως ποτέ να στερεύει. Η νουβέλα μιλάει για το πώς χειρίστηκε ο άνθρωπος αυτός το παράδοξο και αναπάντεχο γεγονός τού να είναι πλούσιος αλλά με έναν περιοριστικό όρο: να πρέπει να διαχειριστεί έναν πλούτο που αποτελείται αποκλειστικά από άπειρα κέρματα του ενός ευρώ. Όταν θέλει κανείς να κρύψει ένα τέτοιο μυστικό, γρήγορα ανακαλύπτει πως τα πράγματα δεν είναι τόσο εύκολα. Εύκολα μια τέτοια “ευλογία” γυρνάει σε κατάρα. Κυκλοφορεί από τις κυπριακές εκδόσεις “Ακτίς”».

Επόμενος σταθμός, ο… «Νεκρός Νικόλας». Αστείος ο τίτλος και λογοπαίγνιο από τις «Περιπέτειες του μικρού Νικόλα» του Γάλλου συγγραφέα Ρ. Γκοσιννύ. Ο «Νεκρός Νικόλας» τι πραγματεύεται;

«Πράγματι, ο επόμενός μας σταθμός είναι το μυθιστόρημα “Οι περιπέτειες του Νεκρού Νικόλα”, που συνυπογράφουμε με τον Κώστα Ζαφειρίου και έχει αναλάβει να εικονογραφήσει η πολυβραβευμένη Κατερίνα Χαδουλού. Οι Εκδόσεις Πατάκη θα το φιλοξενήσουν και αναμένεται στους πρώτους μήνες τού 2015. Στην ουσία πρόκειται για την πιο φιλόδοξή μας δουλειά. Βρικόλακες, φαντάσματα, μάγισσες, παπάδες, γειτόνισσες, όλη η παράνοια και η θυμοσοφία της ελληνικής λαϊκής προφορικότητας έχει αποτελέσει τη βάση για να ξεδιπλωθούν οι περιπέτειες του Νεκρού Νικόλα και της παρέας του. Βασικά, η υπόθεση εκτυλίσσεται στο νεκροταφείο του Ρεπανιδιού!

Εκεί ο Κορβίνος, ένας πανίσχυρος αλλά έντονα βλαμμένος βρικόλακας, θέλει να διαφεντεύει τα πάντα και τα πάντα θέλει να είναι παραδοσιακά. Όταν όμως θα θελήσει να βάλει χέρι και στο κοντινό χωριό του Ρεπανιδιού για να γίνει κι εκεί άρχοντας, κάνει το μοιραίο λάθος να τα βάλει με μια παρέα από απέθαντα πιτσιρίκια. Ο Νεκρός Νικόλας και η παρέα του δε σηκώνουν αστεία!»

Μπορούν όλοι να γίνουν συγγραφείς; Τι είναι αυτό που τους διακρίνει;

«Δε γνωρίζω αν μπορούν όλοι να γίνουν συγγραφείς. Αυτό που λέω πάντα, είναι ότι όταν κάποιος νιώθει πως θέλει να πει μια ιστορία, ας το κάνει και θα δείξει».