Η περίοδος στέγασής της στον ιστορικό της χώρο φαίνεται πως τυπικά ολοκληρώθηκε για το Σύλλογο της «Χορωδίας Μυτιλήνης».

Όπως όλα δείχνουν, άμεσα θα πρέπει να αναζητήσει νέα στέγη, καθώς έξωση με εξώδικο απέστειλαν στο διοικητικό της συμβούλιο οι εκτελεστές της διαθήκης, σύμφωνα με το οποίο εντός τριών εργάσιμων ημερών θα πρέπει να αποχωρήσει.

Με προσφυγή στη Δικαιοσύνη ετοιμάζεται να απαντήσει το διοικητικό συμβούλιο, με τον πρόεδρο, Μάκη Βενέτα, να δηλώνει ότι «δεν υπάρχει περίπτωση να φύγουμε».

Ως γνωστόν, μέχρι πρότινος οι εκτελεστές της διαθήκης Ρουσέλλη επιδοτούσαν και φιλοξενούσαν τη «Χορωδία Μυτιλήνης».

«Ο Ρουσέλλης αγαπούσε τον πολιτισμό και όταν έγραψε τη διαθήκη του το 1952, κάλεσε το συμβολαιογράφο και τότε πρόεδρο της “Χορωδίας”, Παπανικόλα», εξηγεί στο «Ε» ο επίτιμος πρόεδρος της «Χορωδίας Μυτιλήνης», Αντώνης Πίκουλος. Την περασμένη Παρασκευή έφτασε στα χέρια του κ. Βενέτα το εξώδικο και όπως λέει στο «Ε» ο δικηγόρος των εκτελεστών της διαθήκης Ρουσέλλη, Δημήτρης Καλλίας, «πριν από δύο χρόνια είχε γίνει αγωγή απόδοσης του μισθίου. Τόσο ο κ. Βενέτας, όσο και ο κ. Πίκουλος, είχαν αποδεχτεί το 2013 να φύγουν το Μάρτιο του 2014.

Ο Μάρτιος πέρασε, το ίδιο και το καλοκαίρι. Κοινοποιήσαμε το πρακτικό και από κει και πέρα, αναμένουμε να εκτελεστεί κάτι που έχει γίνει αποδεκτό και από τις δύο πλευρές».

«Μας πετούν έξω»
«Πράγματι, συνυπογράψαμε κοινή επιστολή ότι θα βγούμε, αλλά αυτό έγινε υπό πίεση. Στη συνέχεια και με πολλές παρεμβάσεις, μας δόθηκε παράταση και θεωρήσαμε ότι εφόσον πληρώνουμε πλέον το ενοίκιο, δε θα προχωρούσαν σε έξωση οι εκτελεστές.

Αν δε γίνει κάτι άμεσα, μπορεί να μπει ο δικαστικός επιμελητής, να σπάσει την κλειδαριά και να την αλλάξει. Και πού θα πάνε τόσα πράγματα που ανήκουν στην Ιστορία; Στο δρόμο;», μας λέει ο πρόεδρος της «Χορωδίας Μυτιλήνης», Μάκης Βενέτας.

Μάλιστα προσέθεσε ότι έχει ενημερώσει σχετικά και περιμένει ενέργειες από τη νέα δημοτική και περιφερειακή αρχή, τον υπουργό Δικαιοσύνης, Χαράλαμπο Αθανασίου, ενώ έχει ενημερωθεί και ο βουλευτής Λέσβου τού ΠΑΣΟΚ, Νίκος Σηφουνάκης, ο οποίος, σύμφωνα με πληροφορίες, είναι διατεθειμένος να καταθέσει υπέρ της «Χορωδίας» σε κάποια δικαστική διαμάχη.

«Κατά παντός υπευθύνου»
Όπως δείχνουν τα πράγματα, λοιπόν, η υπόθεση οδηγείται και από τις δύο πλευρές στη Δικαιοσύνη. Τα μέλη τού Δ.Σ. της «Χορωδίας» προχωρούν σε αγωγή κατά παντός υπευθύνου, διεκδικώντας στέγη στο Ρουσέλλειο Δημοτικό Θέατρο Μυτιλήνης.

Διαβάζοντας αντίγραφο της διαθήκης από το αρχείο που μας έδωσε ο Μάκης Βενέτας, διαπιστώνεται ότι ο Γρηγόρης Ρουσέλλης επιθυμούσε πέραν της δημιουργίας του Δημοτικού Θεάτρου Μυτιλήνης, και την παραχώρηση μόνιμου χώρου εντός του Θεάτρου, στη «Χορωδία Μυτιλήνης».

«Τα γράμματα για την ταμπέλα του Δημοτικού Θεάτρου έγιναν τεράστια, αλλά μάλλον οι αρμόδιοι κάνουν τα στραβά μάτια για την πραγματική επιθυμία του Γρηγόρη Ρουσέλλη. Δε γίνεται να μην αναγνωρίζουν οι εκτελεστές τη “Χορωδία” και το δικαίωμα στέγασής της.

«Απαράδεκτο να διώκεται ο Πολιτισμός», λέει στο «Ε» ο Αντ. Πίκουλος

Ο πολιτισμός διώκεται εκ των έσω. Είμαστε διατεθειμένοι να ξεσηκώσουμε τους πάντες», προσθέτει ο κ. Βενέτας.

«Απαράδεκτο να διώκεται η Ιστορία και ο Πολιτισμός της Μυτιλήνης, η “Χορωδία Μυτιλήνης” που ξεκίνησε από το 1948, και να διώκεται από τους εκτελεστές της διαθήκης Ρουσέλλη», επεσήμανε στο «Ε» ο κ. Πίκουλος.

Επιστολή του Τάκη Χατζηαναγνώστου εναντίον της έξωσης της «Χορωδίας Μυτιλήνης»:

Ντροπή!

Βέβαια, το πρώτο τη τάξει πρόβλημα της χώρας μας είναι το οικονομικό, που η επίλυσή του αφορά την ίδια τη ζωή μας, το «σήμερα» και το «αύριό» μας, την ίδια την ύπαρξη μας. Αλίμονό μας αν δε στηρίζουμε το μεγάλο αυτόν πυλώνα κι αν δεν επιδιώκουμε τη μόνιμη στήριξή μας απ’ αυτόν, ώστε να πορευτούμε με ασφάλεια στο μέλλον, τόσο σαν άτομα, όσο και σαν έθνος, που διεκδικεί μια θέση στον παγκόσμιο άτλαντα.

Αλλά όλα αυτά δε σημαίνουν ότι μπορεί να διεκδικούμε με αξιοπρέπεια μια θέση στο σύγχρονο κόσμο χωρίς να έχουμε εγγράψει στις δέλτους της ιστορίας στοιχεία του πολιτισμού μας ικανά να πιστοποιούν την πορεία μας και τη διαδρομή μας, ώστε να δικαιούμαστε να διεκδικούμε τη θέση που προανέφερα.

Είναι γνωστά τα όσα απ’ τα στοιχεία αυτά αναφέρονται στη Λέσβο μας, απ’ τα αρχαιότατα χρόνια ως τα σημερινά. Και μιλώ για το υψηλό επίπεδο των πνευματικών της κατακτήσεων και γενικότερα για τη διακεκριμένη πολιτισμική της ταυτότητα.

Δε θα μακρηγορήσω. Θα σταθώ μόνο στον περασμένο αιώνα και ιδίως στο ρόλο που έπαιξαν στη ζωή του νησιού μας τα διάφορα επιμέρους καλλιτεχνικά σωματεία του τόπου μας και στη στήριξη και την ανάπτυξη του λαού στα δύσκολα χρόνια της κατοχικής (γερμανικής) περιόδου, καθώς και στα αμέσως κατόπιν, όταν το έθνος ολόκληρο προσπαθούσε να ανασάνει, ανεβάζοντας τον εαυτό του πάνω απ’ την καταπίεση της σκληρής και γυμνής πραγματικότητας.

Θυμίζω: «Μπουρίνι», «Χορωδία Μυτιλήνης», κι ένα σωρό άλλα μικρότερης σημασίας καλλιτεχνικά σωματεία, που εξακολουθούν ως τα σήμερα να τροφοδοτούν τη λεσβιακή ζωή με το καλλιτεχνικό τους έργο.

Δε θα μπω σε λεπτομέρειες για τη δράση τους. Θέλω μόνο να αναφερθώ στην ύπαρξή τους, ιδίως της «Χορωδίας», της οποίας ήμουν δρων μέλος πριν 60 τόσα χρόνια, και γνωρίζω εκ των ένδον την προσφορά της στην τόνωση του υπαρξιακού αισθήματος της πατρίδας μας. Και θέλω να τονίσω ότι, ενώ περίμενα μια επίσημη αναγνώριση απ’ την Πολιτεία αυτής της προσφοράς των ανώνυμων παιδιών του λαού που επωμίστηκαν με ανιδιοτέλεια το μεγάλο αυτό έργο, σήμερα, αντίθετα, μαθαίνω ότι κάποιοι συμπατριώτες μας, ανεξάρτητα από οποιαδήποτε νομιμοποίησή τους, ζητούν και επιδιώκουν την έξωσή της από τα γραφεία της, τα οποία, ωστόσο, περικλείουν τη ζωντανή ιστορία της.

Το μόνο που αισθάνομαι σαν ανάγκη να φωνάξω, απέναντι σ’ ένα τέτοιο γεγονός, είναι:
Ντροπή!

Δεν έχω τίποτα άλλο να προσθέσω. Κρύβω μόνο το πρόσωπό μου στις χούφτες μου και επικαλούμαι τη συναντίληψή όσων δούλεψαν και δουλεύουν ακόμα και σήμερα κάτω απ’ τη σκέπη της «Χορωδίας» μας, να σταθούν δίπλα στην ιστορία της, εξασφαλίζοντας την επιβίωσή της.

Δε σκοτώνουμε με τέτοια ελαφρότητα τα κύτταρα του πολιτισμού μας.
Τάκης Χατζηαναγνώστου