Απ’ τους πιο νεαρούς υποψήφιους βουλευτές, ο μόλις 42 χρονών Παναγιώτης Καπάρας θέτει υποψηφιότητα με το ΠΑΣΟΚ για δεύτερη φορά. Ο κ. Καπάρας έχει διατελέσει για έξι χρόνια γραμματέας της Νομαρχιακής Επιτροπής Λέσβου του κόμματος, ενώ μέχρι πρότινος ήταν εκτελεστικός γραμματέας της Περιφέρειας Βορείου Αιγαίου.
Ο οικονομολόγος και γιος του Στρατή Καπάρα, του επί σειρά ετών διευθυντή τού ΟΑΕΔ Μυτιλήνης, υποστηρίζει - όπως τονίζει και στις προεκλογικές του ομιλίες - ότι «μπορούμε να γυρίσουμε σελίδα» και δεσμεύεται να προσφέρει, ανταποδίδοντας την εμπιστοσύνη των πολιτών που θα τον τιμήσουν με την ψήφο τους.
Στη συνέντευξη που μας παραχώρησε λίγο πριν αναχωρήσει απ’ τη Μυτιλήνη για τη Λήμνο, ο κ. Καπάρας αναφέρεται στο «κεφάλαιο» Βαγγέλης Βενιζέλος, στις δυσκολίες και στο διακύβευμα των εκλογών, στην επιλογή του να συμμετάσχει ως υποψήφιος, απαντά σε διλήμματα που θέτουν παραδοσιακοί ψηφοφόροι του κόμματός του, εξηγεί τι άλλαξε στο ΠΑΣΟΚ, περιγράφει τα νέα δεδομένα της παγκοσμιοποίησης, δηλώνει αισιόδοξος πως η νέα γενιά και οι αστείρευτες δυνάμεις της θα φέρουν την «άνοιξη» και υποστηρίζει πως η χώρα πρέπει να κυβερνηθεί με σοβαρότητα, αφού όπως λέει δεν υπάρχουν πλέον περιθώρια για πειράματα.

Παρ’ ότι μπήκατε απ’ τους τελευταίους στον προεκλογικό αγώνα, έχετε ήδη επισκεφτεί αρκετά χωριά της Λέσβου κι έχετε έρθει σε επαφή με τους πολίτες. Έχοντας και την εμπειρία των προηγούμενων εκλογών τού 2009, διαπιστώνετε - και σε ποια ένταση - να υπάρχει δυσαρέσκεια απέναντι στο κόμμα σας;
«Η δυσαρέσκεια που μπορεί εύκολα να διαπιστώσει κανείς, δεν αφορά το κόμμα μου μόνο, αλλά γενικότερα το πολιτικό σύστημα. Οι πολίτες αισθάνονται ότι έχουν εξαπατηθεί και σε ένα βαθμό δεν έχουν άδικο.

Βλέπουν πολιτικούς τους οποίους είχαν στο παρελθόν εμπιστευτεί και σε ένα βαθμό μυθοποιήσει, να διαψεύδουν τις προσδοκίες τους, και μερικές φορές μέσα από τα σκάνδαλα τα οποία αποκαλύπτονται, να αποδεικνύονται σαφώς κατώτεροι των περιστάσεων και φυσικά της εμπιστοσύνης τους. Αυτό σε συνάρτηση με το γεγονός της αναμφισβήτητα μεγάλης οικονομικής κρίσης δημιουργεί ένα πολύ βαρύ πολιτικό περιβάλλον, μέσα στο οποίο όμως είμαστε υποχρεωμένοι να δράσουμε προκειμένου να τους πείσουμε ότι η τελική πολιτική επιλογή δεν πρέπει να γίνει κάτω από το βάρος της αγανάκτησης και της οργής, αλλά μέσα από μια ώριμη πολιτική σκέψη.

Σε όλες τις συναντήσεις που κάνω, προσπαθώ να πείσω ότι οι εκλογές αυτές είναι οι πιο κρίσιμες εκλογές της μεταπολίτευσης, γιατί διακυβεύεται το μέλλον του τόπου. Για αυτόν το λόγο, άλλωστε, αποφάσισα να συμμετέχω σε αυτές τις δύσκολες εκλογές, γιατί θεώρησα ότι θα ήταν δειλία από μέρους μου να κρυφτώ σε αυτή την καθοριστική για το “αύριο” συγκυρία.»

Κεφάλαιο ο Βενιζέλος

Εσείς θα ήσαστε υποψήφιος αν δεν ήταν ο Βαγγέλης Βενιζέλος πρόεδρος; Τι θεωρείτε πως αλλάζει με την προεδρία του;
«Η ανάληψη της προεδρίας απ’ το Βαγγέλη Βενιζέλο έδωσε μια άλλη πνοή στο ΠΑΣΟΚ. Η αναμφισβήτητη εμπειρία του σε μια περίοδο που η χώρα μας βρίσκεται στην κόψη του ξυραφιού και παλεύει να επιβιώσει, αποτελεί ένα κεφάλαιο που δεν πρέπει και δεν μπορεί να μείνει αναξιοποίητο. Πιστεύω ότι οι Έλληνες μπορούν να εμπιστευτούν το Βαγγέλη Βενιζέλο γιατί έχει δείξει έως σήμερα ότι μπορεί να αντιμετωπίζει δύσκολες καταστάσεις με επιτυχία κι έχει σχέδιο για να βγάλει τη χώρα απ’ την κρίση. Επιπλέον, πρέπει να τονίσουμε ότι η μέχρι τώρα παρουσία του στην προεκλογική περίοδο δείχνει πως έχει λάβει το μήνυμα της εποχής, που λέει ότι επιβάλλεται να βάλουμε οριστικά στο περιθώριο τους λαϊκιστές και τους δημαγωγούς.

Για αυτό και τα όσα υποστηρίζει δε δημιουργούν ψεύτικες ελπίδες, αλλά προσεγγίζουν με ρεαλισμό την πραγματικότητα, και αυτό τον αναδεικνύει σε ηγέτη ευθύνης. Δεν είναι τυχαίο, άλλωστε, και το γεγονός ότι σε αυτή την κρίσιμη περίοδο, οι Έλληνες τον κατατάσσουν πρώτο στην επιλογή ως καταλληλότερο για πρωθυπουργό.»

Τι ζητήματα βάζει ο κόσμος; Κρίνετε πως περιμένει απαντήσεις για να διαμορφώσει άποψη και ενδεχομένως να αλλάξει γνώμη, ή έχει ήδη αποφασίσει τι θα ψηφίσει;
«Είναι λογικό και απολύτως κατανοητό, μετά τα όσα πέρασε ο κόσμος τα τελευταία δύο χρόνια, να έχει πλημμυρίσει από αγανάκτηση και οργή. Προφανώς πολλοί έχουν αποφασίσει τι θα ψηφίσουν. Υπάρχει όμως μία σημαντική μερίδα, κυρίως παλιών ψηφοφόρων τού ΠΑΣΟΚ, οι οποίοι, παρά την οργή τους, περιμένουν να ακούσουν και να διαπιστώσουν ότι κάτι στο ΠΑΣΟΚ έχει αλλάξει. Εκεί πιστεύω, τελικά, θα κριθεί και το αποτέλεσμα των εκλογών. Μιλάμε καθημερινά με δεκάδες ανθρώπους που μας εκφράζουν με κάθε τρόπο αυτή την αγανάκτηση, αλλά στο δίλημμα τι άλλο θα ψηφίσουν, μας δηλώνουν πως δεν έχουν ακόμη αποφασίσει τι θα κάνουν. Είμαι σίγουρος ότι η συντριπτική πλειοψηφία αυτών τελικά θα ψηφίσει ΠΑΣΟΚ, γιατί θα διαπιστώσει και απ’ τις θέσεις των άλλων κομμάτων πως το ΠΑΣΟΚ, παρά τα όποια προβλήματά του, αποτελεί και σήμερα τη μοναδική δύναμη ευθύνης που μπορεί να αντιμετωπίσει την κρίση.»

Τι επιχειρήματα επιστρατεύετε για να απαντήσετε πειστικά σε τέτοιου είδους διλήμματα; Έχουν απόδοση;
«Το επιχείρημα που κυρίως θέτουμε σε όσους εμφανίζονται αμφιταλαντευόμενοι ή προβληματισμένοι, είναι πώς σκέφτονται την Ελλάδα την επόμενη μέρα των εκλογών αν δεν υπάρχει ένα ισχυρό ΠΑΣΟΚ. Η χώρα πρέπει να κυβερνηθεί. Η Βουλή δεν είναι μια λέσχη προβληματισμού, αλλά ένας θεσμός που πρέπει να στηρίξει μία ισχυρή κυβέρνηση. Περιθώρια για πειράματα δεν υπάρχουν. Η χώρα οφείλει να αντιμετωπίσει τη βαθιά κρίση και αυτό για να το πετύχει, θα πρέπει να υπάρχει μία δυνατή κυβέρνηση. Αν το ΠΑΣΟΚ είναι πρώτο κόμμα, θα έχει τη δυνατότητα να λάβει εντολή για σχηματισμό κυβέρνησης και θα μπορεί να απευθυνθεί σε κόμματα του δημοκρατικού χώρου με τα οποία είναι εφικτό να συνεργαστεί προκειμένου η Ελλάδα να έχει μία άλλη κατεύθυνση. Το γεγονός αυτό ενισχύεται και από τις αλλαγές και τις ανατροπές που συμβαίνουν σε ευρωπαϊκό επίπεδο, μετά και την αναμενόμενη πλέον νίκη του σοσιαλιστή Ολάντ στη Γαλλία, που μπορεί να οδηγήσει στη διαμόρφωση άλλων πολιτικών, μιας άλλης “φιλοσοφίας” αντιμετώπισης της ευρωπαϊκής κρίσης.»

Αισιοδοξία

Είστε αισιόδοξος, όχι μόνο για το αποτέλεσμα, αλλά και για την επόμενη μέρα στη χώρα;
«Μετά από πολλή δουλειά και μεγάλη προσπάθεια απ’ το Βαγγέλη Βενιζέλο, στήθηκε το PSI, που μπορεί να αποτελέσει το “μαξιλάρι” πάνω στο οποίο θα ακουμπήσει η χώρα για να μπορέσει στη συνέχεια να εφαρμόσει πολιτικές ανάπτυξης που θα την βγάλουν απ’ τη μακροχρόνια ύφεση. Για πρώτη φορά μετά από 2,5 χρόνια, φαίνεται ότι υπάρχει φως στην άκρη τού τούνελ. Οπωσδήποτε, όμως, δε φτάνει μόνο αυτό. Η χώρα θα ξεπεράσει τελικά την κρίση, δεν πρέπει όμως σε καμμία περίπτωση απ’ αυτή την κρίση να βγει μόνο ένα μικρό κομμάτι του πληθυσμού και το υπόλοιπο να παραμείνει για πάντα καταδικασμένο.

Οφείλουμε να εφαρμόσουμε πολιτικές οι οποίες στηρίζουν τους αδύναμους, χωρίς ούτε λεπτό να σκεφτόμαστε ότι πρέπει να δημιουργήσουμε μια ανάπτυξη τύπου Βουλγαρίας, ολιγαρχική και σε τελική ανάλυση αποτρόπαια. Για αυτό και οι παρεμβάσεις που πρέπει να γίνουν, χρειάζεται να έχουν σχέση με τη βελτίωση της παραγωγικότητας, με την αναβάθμιση των παρεχόμενων υπηρεσιών σε όλους τους τομείς του δημόσιου και ιδιωτικού τομέα.

Γαλατικό χωριό…
»Ο δρόμος πλέον είναι χαραγμένος και πρέπει να οδηγεί προς τα εμπρός. Δεν μπορούμε να αναπολούμε το παρελθόν λέγοντας τι καλά που ήταν, ξέροντας ότι αυτό το παρελθόν τελικά μάς οδήγησε στη σημερινή κατάσταση. Η χώρα πρέπει να κάνει μεταρρυθμίσεις, οι Έλληνες πρέπει να καταλάβουν ότι η παγκοσμιοποίηση της οικονομίας έχει δημιουργήσει νέα δεδομένα και ότι δεν είμαστε ένα μικρό γαλατικό χωριό το οποίο μπορεί να λειτουργεί με δικούς του κανόνες.

Αυτό δε σημαίνει σε καμμία περίπτωση πως πρέπει να ασπαστούμε υποδείγματα τύπου Κίνας, που εξαθλιώνει τον εργατικό πληθυσμό προκειμένου να είναι ανταγωνιστική. Για αυτό και όλες οι σύγχρονες ευρωπαϊκές χώρες προσανατολίζονται σε ανάπτυξη που στηρίζεται στην καινοτομία, στην παραγωγή γνώσης, στην έρευνα και τελικά στην παραγωγή προϊόντων που μπορούν να είναι ανταγωνιστικά γιατί είναι ποιοτικά, και έτσι να μπορούν να έχουν πλεονάσματα.

Είμαι αισιόδοξος ότι η χώρα θα βγει απ’ την κρίση και πως αυτός που θα την βγάλει απ’ την κρίση, θα είναι η νέα γενιά, που μπορεί σήμερα να υποφέρει, αλλά κρύβει μέσα της αστείρευτες δυνάμεις.»