
Απαγορεύεται η αναπαραγωγή με οποιονδήποτε τρόπο.
Από την αποκάλυψη του σκανδάλου από το «Ε» έως σήμερα
Στις 25 Μαΐου τού 2004 στο «Ε» δημοσιεύτηκε ρεπορτάζ από τη γενική συνέλευση της Συνεταιριστικής Τράπεζας Λέσβου - Λήμνου που είχε πραγματοποιηθεί μόλις δύο ημέρες πριν. Τίποτα δεν προμήνυε τι επρόκειτο να επακολουθήσει.
Στις 25 Μαΐου τού 2004 στο «Ε» δημοσιεύτηκε ρεπορτάζ από τη γενική συνέλευση της Συνεταιριστικής Τράπεζας Λέσβου - Λήμνου που είχε πραγματοποιηθεί μόλις δύο ημέρες πριν. Τίποτα δεν προμήνυε τι επρόκειτο να επακολουθήσει.
Ο τότε πρόεδρος της Τράπεζας, Θράσος Καλογρίδης, είχε δηλώσει στο «Ε»: «Η γενική συνέλευση διεξήχθη μέσα σε πολύ καλό κλίμα και αυτό φάνηκε από την ομόφωνη λήψη όλων των αποφάσεων.» Η συνέλευση είχε εγκρίνει τα πεπραγμένα της χρήσης τού 2003, τα κέρδη της Τράπεζας ανέρχονταν σε 700.000 ευρώ και ήταν αυξημένα κατά 30,3% σε σχέση με τη χρήση τού 2002. Τα έσοδα της Συνεταιριστικής το 2003 είχαν αυξηθεί με ρυθμό 28,6% σε σχέση με το 2002, ενώ τα έξοδα είχαν αυξηθεί με ρυθμό 27,9% σε σχέση με το 2002. Επίσης είχε μοιραστεί καθαρό μέρισμα 4,40 ευρώ ανά συνεταιριστική μερίδα. Στο ίδιο ρεπορτάζ καταγράφαμε τους ρυθμούς ανάπτυξης των καταθέσεων, των χορηγήσεων και των άλλων δεικτών της Τράπεζας.
Λιγότερο από ένα χρόνο μετά, στις 23 Μαρτίου τού 2005, γράφαμε ότι μαζεύονταν σύννεφα πάνω από την Τράπεζα, θέλοντας να προειδοποιήσουμε πως κάτι δεν πήγαινε καλά. Χωρίς όμως να κάνουμε ζημιά στην Τράπεζα. Το δημοσίευμα αυτό, αν και εξαιρετικά προσεκτικό, έσπασε τον τοίχο της σιωπής. Οι διαδικασίες κινήθηκαν ταχύτατα.
Η Τράπεζα της Ελλάδος ζήτησε την απομάκρυνση του τότε διευθυντή της Τράπεζας, κ. Παπουτσάκη, και έως τις 29 Μαρτίου τού 2005 είχε ορισθεί επίτροπος ο Χαράλαμπος Βασιλαδιώτης. Η αρχική εντολή που είχε ο κ. Βασιλαδιώτης, ήταν, αφού διαπιστώσει σε ποια κατάσταση βρίσκεται η Τράπεζα, να προχωρήσει στο κλείσιμό της. Το χρονικό περιθώριο που του είχε δοθεί, ήταν μια βδομάδα. Όμως, τελικά, οι σκέψεις που επικράτησαν στη διοίκηση της Τράπεζας της Ελλάδος, ήταν στην κατεύθυνση πως το κλείσιμο της Συνεταιριστικής θα είχε αρνητικό αντίκτυπο σε όλες τις συνεταιριστικές τράπεζες. Έτσι αποφασίσθηκε ο κ. Βασιλαδιώτης να παραμείνει ως επίτροπος και να επιχειρήσει ανασυγκρότηση της Τράπεζας.
Αποχωρήσεις…
Το Μάιο του 2005 γίνονται εκλογές για την ανάδειξη νέου Δ.Σ. της Συνεταιριστικής Τράπεζας και ο Θράσος Καλογρίδης αναδεικνύεται νικητής των εκλογών, παρ’ ότι βρισκόταν στο κέντρο της κρίσης που είχε ξεσπάσει. Πριν τις εκλογές, δύο από τα απερχόμενα μέλη τού Δ.Σ., οι Στέλιος Αλμπάνης και Πάνος Πίτσιος, με ανοιχτή επιστολή τους είχαν διαφοροποιηθεί από την πλειοψηφία. Αναφερόμενοι στο «πάρτυ» που είχε γίνει με τα κεφάλαια και τις καταθέσεις της Συνεταιριστικής Τράπεζας, τόνιζαν:
«Έπρεπε να επιλέξουμε μεταξύ των κάτωθι:
- Να σιωπήσουμε και να αποδεχθούμε την κατάσταση ως έχει, γεγονός που δε θα συμβιβαζόταν με το ήθος, την εντιμότητα και τη φιλοσοφία μας.
- Να παραιτηθούμε άμεσα, καταγγέλλοντας διά του Τύπου τα τεκταινόμενα, γεγονός που θα διασάλευε την ηρεμία της Τράπεζας με απρόβλεπτες συνέπειες.
- Να ενημερώσουμε την Τράπεζα της Ελλάδος, στην αρμοδιότητα της οποίας εμπίπτει η εποπτεία και ο έλεγχος όλων των τραπεζών, και να συνεργαστούμε απόλυτα μαζί της.
Αφού λάβαμε υπόψη το ευρύτερο συμφέρον της Τράπεζας και τις ηθικές ευθύνες απέναντι στους συνεταίρους που μας εξέλεξαν για να τους εκπροσωπήσουμε στο Δ.Σ. και να διασφαλίσουμε τα συμφέροντά τους, επιλέξαμε την τρίτη λύση, που για μας ήταν μονόδρομος.»
Στις 23 Νοεμβρίου τού 2005, ο κ. Βασιλαδιώτης αποχώρησε από τη Συνεταιριστική και ξεκίνησε η προσπάθεια αύξησης των κεφαλαίων της Τράπεζας. Το ρεπορτάζ που δημοσιεύσαμε την επόμενη ημέρα, απέπνεε ανακούφιση ότι τα χειρότερα πέρασαν.
Ούτε εμείς φανταζόμαστε τι επρόκειτο να επακολουθήσει.
Από κοντά…
Στα χρόνια που ακολούθησαν, παρακολουθούσαμε στενά την εξέλιξη της Τράπεζας. Ήμαστε η μόνη εφημερίδα που έκανε ανάλυση στα στοιχεία του ισολογισμού της Τράπεζας και προειδοποιούσε τους μετόχους πως τα προβλήματα είναι μεγάλα. Ίσως οι αναλύσεις μας να ήταν πιο συγκρατημένες από όσο θα έπρεπε, αφού αποδείχθηκε πως τα λάθη συνεχίζονταν, έως ότου τελικά η Τράπεζα να οδηγηθεί σε κλείσιμο στις 19 Μαρτίου τού 2012.
Μετά το λουκέτο
Στους 13 μήνες που έχουν περάσει από το κλείσιμο της Τράπεζας, πολλοί κατάλαβαν ότι η κριτική μας δικαιώθηκε. Κυρίως το κατανόησαν όσοι έχασαν τα χρήματα που είχαν επενδύσει στη Συνεταιριστική. Αλλά πλέον είναι αργά, η Τράπεζα είναι αδύνατο να επαναλειτουργήσει.
Ένα πολύ σημαντικό αναπτυξιακό εργαλείο χάθηκε. Κι η συνεταιριστική ιδέα δέχθηκε ένα τεράστιο πλήγμα.
Ωστόσο, η ιστορία της Συνεταιριστικής Τράπεζας Λέσβου - Λήμνου δεν τελειώνει εδώ. Μπροστά μας βρίσκεται η διαδικασία της διερεύνησης των ποινικών ευθυνών, η οποία τώρα κάνει τα πρώτα ουσιαστικά βήματα. Στις 22 Απριλίου αναμένεται να ολοκληρωθούν οι απολογίες της πρώτης ομάδας των κατηγορουμένων της υπόθεσης Μπεμπεδέλλη. Θα ακολουθήσουν κι άλλες απολογίες. Επίσης, μόλις τώρα ξεκίνησε η διερεύνηση του συνολικού σκανδάλου της Συνεταιριστικής, από τον οικονομικό εισαγγελέα κ. Πεπόνη. Η απόδοση ευθυνών είναι απαραίτητη προκειμένου να δικαιωθούν τα μέλη της Τράπεζας που έχασαν τα κεφάλαιά τους. Σε ό,τι αφορά σε εμάς, απλά νιώθουμε ότι κάναμε σωστά τη δουλειά μας, τόσο τότε που όλοι μας κατηγορούσαν, όσο και τώρα που όλοι μας λένε «εσείς καλά τα λέγατε».
Ν.Μ.