Το «Ε» στις «ειδήσεις» της αγοράς!

Το Σάββατο στην Ερμού, οι «ειδήσεις» της προηγούμενης εβδομάδας «τρέχουν», όχι στο δρόμο, αλλά μέσα στα μαγαζιά Το Σάββατο στην Ερμού, οι «ειδήσεις» της προηγούμενης εβδομάδας «τρέχουν», όχι στο δρόμο, αλλά μέσα στα μαγαζιά

Τα παράπονα για το προσφυγικό από την Ερμού

29/07/2018 - 15:47

Μπορεί το Facebook και το twitter να έχουν μπει για τα καλά στη ζωή μας, διεκδικώντας τη μερίδα του λέοντος στις ειδήσεις, πολύ συχνά και τις «ψευδείς», όμως η Μυτιλήνη πέρα από τον τοπικό Τύπο έχει και τις δικές της -πιο παραδοσιακές- αλλά και πιο πολυσυζητημένες «ειδησεογραφικές» πηγές. Η μία είναι το πρωινό μπάνιο στο Απελί, όπου από τις 6 το πρωί αναβλύζουν οι ειδήσεις από τους συνταξιούχους. Γι’ αυτό το ρεπορτάζ, εμείς επιλέξαμε την αγορά. Κάθε Σάββατο οι  καταστηματάρχες της Ερμού, αφού έχουν κάνει τη διαλογή ειδήσεων και συμβάντων της αγοράς από την εβδομάδα που πέρασε, μοιράζονται με τους πελάτες τα νέα του δρόμου. Και το πιο συχνό θέμα κουβέντας δεν είναι άλλο από το προσφυγικό.

Κι επειδή πολύ συχνά ο Εμπορικός Σύλλογος μιλά για το αίτημα της αποσυμφόρησης και για κλοπές που γίνονται πολύ συχνά, έχει ενδιαφέρον να δούμε την αφήγηση αυτή, αλλά και κάποιες από τις πτυχές της παραπληροφόρησης. Φυσικά σε έναν κλάδο μπορεί να συναντήσει κανείς και ακραίες φωνές, εκτός από τις ουδέτερες. Υπάρχει όμως έντονη και η πραγματική αγωνία των εμπόρων για όλο αυτό που σηκώνει η Λέσβος από το 2015. Και όπως γράψαμε στο ρεπορτάζ για το χωριό της Μόριας, τίποτα δεν είναι άσπρο ή μαύρο. Υπάρχουν οι εμπαθείς που χύνουν ρατσιστικό δηλητήριο, κι αυτοί είναι ελάχιστοι, υπάρχουν οι απαθείς που έχουν πελάτες πρόσφυγες και μετανάστες, υπάρχουν οι αγανακτισμένοι, υπάρχουν κι εκείνοι που συμπονούν τους πρόσφυγες, αλλά αποδίδουν τα του Καίσαρος τω Καίσαρι. Για παράδειγμα, καταστηματάρχης στην Ερμού που έχει δείξει πολλάκις την αλληλεγγύη του στους πρόσφυγες, δεν έχει διστάσει να καλέσει την αστυνομία και να υποδείξει κάποιους που τον έκλεψαν, όπως αντίθετα θα περίμεναν ενδεχομένως οι πολέμιοι της άποψης του, δηλαδή της ανθρωπιάς. Κι εδώ έχει σημασία να αναγνωρίζει κανείς ότι μία συμπεριφορά δεν χαρακτηρίζει ένα πλήθος χιλιάδων ανθρώπων.

Το σοκ του πληθυσμού

Το ότι χιλιάδες άνθρωποι, ωστόσο, βρίσκονται εγκλωβισμένοι στο νησί, και κοντά στη Μυτιλήνη, αυτό δεν σημαίνει ότι το σοκ είναι διαχειρίσιμο. Ειδικά όταν λείπουν εκείνοι που θα μπορούσαν να διαμεσολαβήσουν, ώστε να αποφεύγονταν τα χειρότερα. Χαρακτηριστικό παράδειγμα της «βίαιης» αλλαγής στην καθημερινότητα είναι το ότι έμπορος στην αγορά μάς λέει ότι μέχρι πριν από έναν χρόνο συνεννοούνταν με τον προμηθευτή του να αφήνει έξω από το μαγαζί τις μπύρες (επειδή βόλευε τις ώρες). Ο έμπορος είναι εξοργισμένος από το ότι του έκλεψαν τις μπύρες, αλλά και από το ότι σημειώνονται, όπως λέει, «καθημερινά κλοπές κινητών από αλλοδαπούς». «Μα είναι δυνατόν να αφήνεις τα καφάσια με τις μπύρες; Τι περίμενες;» σχολιάζει ο πελάτης για να προσθέσει: «Όταν ένας πληθυσμός 10.000 ανθρώπων προστίθεται στον μόνιμο, όποιοι και να είναι πρόσφυγες ή μετανάστες ή τουρίστες, αυτά συμβαίνουν. Στη Ρόδο που πηγαίνουν οι τουρίστες μαζικά, κάθε χρόνο ακούμε ότι κάνουν εμετούς στο Φαληράκι ή τους κατηγορούν για σεξουαλική παρενόχληση. Πρέπει να καταλάβουμε ότι έχουν αλλάξει τα πράγματα».

Οι πρόσφυγες στο ATM, περιμένουν το μηνιαίο

«Είναι πάρα πολλοί για μας»

Η Μαρία Χατζησάββα είναι ιδιοκτήτρια του καταστήματος «Friends» στην Ερμού. Στα δυο της έφυγε με τους γονείς της- μετανάστες στη Γερμανία, «μόνο που εκείνοι πήγαν με τα σωστά χαρτιά» προσθέτει. Η κ. Χατζησάββα είναι μέλος του ΔΣ του Εμπορικού Συλλόγου Μυτιλήνης και καθημερινά ακούει και μοιράζεται παράπονα. Πέραν της αγοράς αυτό που συζητείται, είναι το μπάνιο στη θάλασσα, όπου η κ. Χατζησάββα  εκφράζει τον εκνευρισμό πολλών, όταν κάποιοι πρόσφυγες και μετανάστες λούζονται με σαμπουάν στις ντουζιέρες ή «δεν φορούν μαγιό, αλλά τα εσώρουχά τους. Ή ακούν πολύ δυνατά τη μουσική, ενώ εμείς πάμε στην παραλία για να ξεκουραστούμε. Εγώ τους εξηγώ ότι δεν είναι σωστό, ότι δεν είναι μόνοι τους, ότι πρέπει να μας σέβονται, αλλά έχουμε πρόβλημα στην επικοινωνία. Δεν μπορούμε να συνεννοηθούμε». Κοιτάξτε, μας λέει «αυτοί οι άνθρωποι, πάνω από 10.000 συνολικά είναι πάρα πολλοί για μας. Πόσους πρέπει να πάρουμε. Αν είχαμε μέχρι τρεις χιλιάδες, θα ήμασταν μονιασμένοι, θα μαθαίναμε από αυτούς και θα μάθαιναν από μας».

«Με έχουν ληστέψει πέντε με έξι φορές» μας εξηγεί. «Αλλά είμαστε στη Μυτιλήνη. Παίρνω το ποδήλατό μου και του λέω ότι αυτή είναι η μπλούζα μου. “Sorry my friend” μου λέει. Δεν είμαι φίλη σου του εξηγώ» και την επομένη του είπε να πάει στο μαγαζί της. «“Ήρθες στην Ελλάδα και την Ευρώπη, πήγαινε κάπου να μάθεις αγγλικά, όχι να κλέβεις, είναι ευκαιρία για τη ζωή σου”. Και πήγε! Και μετά με φώναζε “mama Maria”, τα έμαθε τα αγγλικά. Πολλοί πηγαίνουν στο Mosaik, αυτό πρέπει να κάνουν» προσθέτει. Και θυμάται μια άλλη γυναίκα πρόσφυγα με βαριές τσάντες από το σούπερ μάρκετ που μαγειρεύει φαγητό στη Μόρια και πληρώνεται. «Μάζεψε λεφτά και έφυγε για Αθήνα. Ήταν καθολική, κάλεσα στην καθολική εκκλησία στην Αθήνα και τη βοήθησα να βρει σπίτι», προσθέτει.

Τις προάλλες, λέει ότι Νορβηγοί πελάτες ήρθαν στο μαγαζί της και της είπαν ότι κι εκείνοι έχουν πρόσφυγες στη χώρα τους. «Οι τουρίστες δεν έχουν πρόβλημα με τους πρόσφυγες στην πόλη, ο τρόπος που προβλήθηκε είναι το πρόβλημα, όπως και το ότι η Ευρώπη δεν βοηθά το νησί μας», επισημαίνει.

Τι άλλο παράπονο έχουν οι καταστηματάρχες στην Ερμού; «Όταν τρώνε οι μετανάστες πετάν κάτω σκουπίδια» μας λέει η κ. Χατζησάββα η οποία δεν χάνει ευκαιρία και πηγαίνει να τους νουθετήσει.

Για την πλατεία

«Και οι πρόσφυγες θέλουν να φύγουν και εμείς θέλουμε να φύγουν, το αίτημα είναι κοινό, όμως δεν μπορούσαμε να ανεχτούμε την κατάληψη της κεντρικής πλατείας τόσες μέρες» μας λέει για τα επεισόδια της 22ας Απριλίου, όπου μετά τη συγκέντρωση πολιτών ακολούθησαν επιθέσεις στους πρόσφυγες. «Στο Facebook μας κάλεσαν να πάμε στην υποστολή της σημαίας γιατί ο Δήμαρχος δεν μπορεί να λύσει το πρόβλημα. Μάθαινα μία εβδομάδα τον εθνικό ύμνο (σ.σ. γιατί μεγάλωσε στη Γερμανία)» εξηγεί. «Δεν θα μας πάρετε την πλατεία, ούτε τη σημαία. Ήμουν περήφανη που τραγουδούσα τον εθνικό ύμνο, που βρήκα τις ρίζες μου και είμαι υπερήφανη που είμαι Ελληνίδα και δεν θέλω να μου το πάρουν αυτό», προσθέτει. «Εκείνη τη μέρα (σ.σ. οι πρόσφυγες) έφεραν γυναίκες και παιδιά στην κατάληψη. Δεν έχουν καθόλου αισθήματα για τα παιδιά τους; Τι να κάναμε. Μείναμε ως τις 10 το βράδυ κι έφυγα. Κι ύστερα η κόρη μου με ενημέρωσε ότι στην πλατεία γίνεται χαμός!» λέει.

Κατανοεί εκείνους που έκαναν επιθέσεις: «Είναι κυρίως παιδιά που δεν έχουν μορφωθεί, που δεν έχουν μάθει να συνυπάρχουν με ξένους, δεν θα έλεγα ποτέ ότι είναι ρατσιστές ή φασίστες».

Ας σημειωθεί ότι ακόμα δεν έχει καταστεί σαφές ότι δεν υπήρξε ποτέ παρεμπόδιση κατά την υποστολή της σημαίας από πρόσφυγες ή ΜΚΟ, αλλά ο μύθος αυτός καλά συντηρείται από κάποιους που θέλουν να δημιουργούν τέτοιες εντυπώσεις… Και με βάση αυτή την ψευδή «είδηση» οργανώθηκε εκείνη η συγκέντρωση.

Γενική Ροή Ειδήσεων

PROUDLY POWERED BY CJ web | Copyright © 2017 {emprosnet.gr}
Made with love and a lot of coffee by CJ web, Creative web Journey