Δυνατή, σκληρή, σοκαριστική, ειδικά για όσους δεν είχαν δει την ομώνυμη γερμανική ταινία του Όλιβερ Χίρσμπιγκελ, ήταν η παράσταση «Το Πείραμα» που ανέβασαν μέσα στο Σαββατοκύριακο οι «Άστεγοι», στο θέατρο του ΦΟΜ. Ικανές και δυνατές ερμηνείες, συναισθηματική ένταση, πολύ καλή σκηνοθεσία, έδωσαν ένα αποτέλεσμα μοναδικό για τα δεδομένα της Μυτιλήνης κι έδειξαν πως οι ερασιτέχνες ηθοποιοί της πόλης μπορούν να τολμήσουν με επιτυχία ένα «πείραμα», που για πρώτη φορά παρουσιάστηκε θεατρικά στη χώρα.

Πέντε κρατούμενοι, πέντε δεσμοφύλακες. Και, πάνω από αυτούς, οι δύο επιστήμονες που έχουν αναλάβει να φέρουν εις πέρας το «Πείραμα», οι «Μεγάλοι Αδελφοί», που παρατηρούν τους συμμετέχοντες αφ’ υψηλού και αποφασίζουν για τις τύχες τους.
Η αρχική χαλαρή διάθεση των κρατουμένων εξελίσσεται σταδιακά σε ένα βασανιστικό εφιάλτη, όσο η ένταση μεταξύ των ίδιων και των δεσμοφυλάκων κλιμακώνεται, φτάνοντας τελικά σε ακραίες καταστάσεις, που ούτε οι υπεύθυνοι του πειράματος (αφού και οι ίδιοι πέφτουν θύματα εν τέλει) δεν είχαν προβλέψει πως θα υπάρξουν. Όσο οι μέρες περνούν, οι αντοχές των εγκλεισμένων δοκιμάζονται όλο και πιο πολύ, μέσα από άσκηση σωματικής και ψυχολογικής βίας, σε ένα «παιχνίδι» που βγάζει τελικά στην επιφάνεια τον πραγματικό εαυτό όσων παίρνουν μέρος σε αυτό.

Δυνατές ερμηνείες
Το γυμνό σε κάποιο σημείο της παράστασης μπορεί να σόκαρε κάποιους, δεν υπήρχε όμως κανένας λόγος να λείψει. Όσοι είχαν δει την ταινία του Χίρσμπιγκελ, θα μπόρεσαν να αναγνωρίσουν πολλά άλλα οικεία σημεία. Οι ηθοποιοί που συμμετείχαν απέδωσαν εξαιρετικά τους χαρακτήρες που ερμήνευαν.


Εξαιρετικές οι ερμηνείες των ερασιτεχνών ηθοποιών της Μυτιλήνης στο «Πείραμα». Μια παράσταση που δεν έπρεπε να χάσει κανείς

Οποιαδήποτε αναφορά σε κάποιον από αυτούς, απλώς θα αδικήσει τους υπόλοιπους: Να μιλήσει κανείς για τον πολύ δύσκολο ρόλο του δημοσιογράφου Τάρεκ (κρατούμενου 77), που ερμήνευσε ο Τέλης Καραδούκας; Για τη δυνατή και συγκινητική ερμηνεία του Γιώργου Μαρινέλλη ως περιπτερά Σούτε (κρατούμενου 82); Για το αγέρωχο και σκληρό ύφος του Ντικράν Ματοσσιάν ως αεροπόρου Στάινοφ (κρατούμενου 38), την τόσο ρεαλιστική ερμηνεία των Γιάννη Ζούπη και Σταμάτη Γιαννάκη ως κρατουμένων 69 και 53 αντίστοιχα; Από την πλευρά των δεσμοφυλάκων, ο Στράτος Γεωργούλας, συμμετέχοντας στην παράσταση και ως επιστημονικός υπεύθυνος, ερμήνευσε άψογα το ρόλο του Μπέρους, του δεσμοφύλακα που είναι ο κύριος υπεύθυνος για την κλιμάκωση των εντάσεων. Ο Βαγγέλης Ντάβας ήταν ένας εξαίσιος Έκερτ (ή… Έλβις), ο Τζάννος Ανδριώτης και ο Δημήτρης Πανάρας επίσης πολύ καλοί, ο Μάκης Νικέλλης ως Μπος, συγκίνησε με το χαρακτήρα του. Και η Φένη Παπαχρήστου, ως δρ. Γιούτα Γκριμ, αλλά και ο Θέμις Χατζηλάμπρου ως δρ. Κλάους Τον, συμπλήρωναν το παζλ των πολύ καλών ερμηνειών. Σύντομη, αλλά σημαντική και η εμφάνιση του Κώστα Βραχνού ως Ζίγκλερ, διευθυντή της εφημερίδας τού Τάρεκ.
Αξίζουν συγχαρητήρια στον Κλεομένη Τζαννέτο, που ανέλαβε να συντονίσει σκηνοθετικά την τόσο δύσκολη αυτή παράσταση, αλλά και σε όλους τους υπόλοιπους συντελεστές της. Μας έκαναν να σκεφτούμε ακόμη περισσότερο το τι βιώνουμε καθημερινά και να εξοργιστούμε. Ανυπομονούμε να την ξαναδούμε το φθινόπωρο…