Μια νέα εκδοχή της γνωστής ιστορίας του Παπουτσωμένου Γάτου παρακολουθήσαμε το προηγούμενο Σαββατοκύριακο από τη θεατρική ομάδα των «Αστέγων». Στην πρεμιέρα της παράστασης που έγινε το βράδυ του Σαββάτου, το Δημοτικό Θέατρο ήταν ασφυκτικά γεμάτο από μεγάλους και μικρούς θεατές του έργου. Και οι δεύτεροι, που πλημμύρισαν το χώρο με τα γέλια και τις φωνούλες τους και που τόσο στο τέλος, όσο και κατά τη διάρκεια του έργου, γνώρισαν και από «κοντά» τον Παπουτσωμένο Γάτο και το φτωχό ερωτοχτυπημένο Πιερό, είδαν μια ερασιτεχνική παράσταση για παιδιά - και όχι μόνο - που ελάχιστα είχε να ζηλέψει από μια επαγγελματική δουλειά.

Με κείμενο του Αλεξέι Μιρόντσινκωφ και σκηνοθεσία της Όλγας Μιρονοπούλου, «Ο Παπουτσωμένος Γάτος» αποτελούσε την τρίτη συνεργασία μεταξύ των δύο - πατέρα και κόρης -, αλλά και την παρθενική εμφάνιση επί σκηνής των περισσοτέρων από τους 26 συνολικά συντελεστές της παράστασης, οι οποίοι ωστόσο έδωσαν τον καλύτερό τους εαυτό.

Με ηθικά διδάγματα…
Όλα ξεκινούν με την ιστορία μιας κακομαθημένης πριγκήπισσας, που, βρίσκοντας ξαφνικά τον έρωτα στα μάτια ενός φτωχού ποιητή, του Πιερό, αρνείται να παντρευτεί το Γίγαντα - που εκβιάζει το βασιλιά πατέρα της προκειμένου να γίνει… γαμπρός του - και το σκάει από το παλάτι. Μέσα από διάφορες δυσκολίες και δοκιμασίες, οι δύο νέοι θα καταφέρουν τελικά να σμίξουν. Καταλυτικό ρόλο σε αυτό θα παίξει, ωστόσο, ο Παπουτσωμένος Γάτος…
Μέσα από μια παράσταση με έντονα εφέ στο φωτισμό, γεμάτη χρώμα και απλά αλλά εμπνευσμένα σκηνικά και υπό τους ήχους ποπ και ροκ μουσικής που παραπέμπουν σε μιούζικαλ - στην οποία επιμένει, όπως λέει, ο Αλεξέι Μιρόντσινκωφ -, το κοινό είχε την ευκαιρία να απολαύσει ένα πλούσιο θέαμα, από το οποίο όμως δεν απουσίαζαν τα ηθικά διδάγματα με κύριο πως «το “πρέπει” και το “θέλω” μαζί κάνουν θαύματα…».
 

Τι είπαν οι βασικοί συντελεστές…

Αλεξέι Μιρόντσινκωφ (κειμενογράφος)

«Το έργο ήταν αρχικά ένα μικρό κείμενο, που προοριζόταν να παιχτεί σε νηπιαγωγείο και το οποίο, τελικά, έμεινε στα… συρτάρια. Μετά από πολλά χρόνια το θυμήθηκα και το έγραψα με το σκεπτικό να κρατήσω μερικά δικά μου πρωτότυπα στοιχεία. Αυτό που προσπαθώ είναι το θέατρο πρώτα απ’ όλα να είναι “θέατρο”, αφού κατά τη γνώμη μου η κύρια έννοια της θεατρικής παράστασης είναι ότι ο άνθρωπος έρχεται για να χορτάσει θέαμα και κίνηση. Προσπαθώ να αποφύγω τη σύγκριση μεταξύ “καλού” και “κακού”, αφού δεν πιστεύω στην ύπαρξη του κακού. Ακόμη και ο Γίγαντας δεν είναι κακός και “μπεμπεκίζει”. Ποτέ δεν κατάλαβα, επίσης, γιατί επιβραβεύεται με αγάπη ένας φτωχός και αργόσχολος και γιατί ο βασιλιάς πρέπει πάντα να είναι χαζός. Έφτιαξα, έτσι, ένα βασιλιά κουρασμένο και με αδυναμίες, μια πριγκήπισσα κακομαθημένη στην αρχή, η οποία όμως μετά παίρνει αποφάσεις, αναλαμβάνει ευθύνες και ωριμάζει. Και γι’ αυτό αποφάσισα, τελικά, να την αφήσω να σμίξει με τον Πιερό.»

Όλγα Μιρονοπούλου (σκηνοθεσία)

«Έπρεπε να καθαρογράψω ένα κείμενο σχεδόν χειρόγραφο που είχε ο πατέρας μου. Είπα να δοκιμάσω κάτι πιο τολμηρό και η αλήθεια είναι πως δεν είχα ποτέ στο μυαλό μου ότι θα φτάσουμε σε αυτό το αποτέλεσμα, αφού ξεκινήσαμε το Σεπτέμβριο με πάρα πολλές ανατροπές και τελικά καταλήξαμε σε κάτι με πολύ διαφορετικές καταστάσεις από τις αρχικές. Παρά τους… καβγάδες με τον πατέρα μου, θα συνεχίσουμε με τον ίδιο τρόπο. Ήταν πάντως η πρώτη μεγάλη αυθεντική δουλειά που κάναμε, βασισμένη σε ένα έργο που δεν έχει γραφτεί από εμάς αρχικά, αλλά έχει μια δική του ιστορία.»

Αντουέλ Νάκε (Παπουτσωμένος Γάτος)

«Ο χαρακτήρας του Γάτου έχει, για μένα, ένα σύμπλεγμα: Έχει την πονηριά να επιλέγει στοιχεία ανθρώπινα, αλλά όταν θέλει να εκμεταλλεύεται και τη φύση του. Στήνοντας την παράσταση, περάσαμε όλοι πάρα πολύ καλά και πιστεύω ότι το στόχο που είχαμε από την αρχή, τον πετύχαμε.»

Ευαγγελία - Δάφνη Κυριαζή (Πριγκήπισσα)

«Παρ’ όλο που η πριγκήπισσα είναι κακομαθημένη, κάτι που πιστεύω πως οφείλεται στο ότι νιώθει μοναξιά, βρίσκει το “κάτι” που της λείπει στα μάτια ενός απλού λαϊκού ποιητή του δρόμου. Πρέπει όμως να ωριμάσει για να ζήσει τον έρωτά της, όπως είναι άλλωστε και στην πραγματική ζωή, όπου πολλές φορές αυτό που έχεις ή μπορείς να έχεις δεν είσαι ικανός να το αποκτήσεις ή να το κρατήσεις, εξ αιτίας αρνητικών πλευρών του χαρακτήρα σου. Μόνο όταν περάσεις από κάποιες καταστάσεις μπορείς να είσαι ώριμος για να το ζήσεις. Η παράσταση έτσι ξεκινάει με δύο ανώριμα ερωτευμένα άτομα, που περνώντας από διάφορες φουρτούνες ωριμάζουν και ζουν επιτέλους τον έρωτά τους, και ευχαριστώ την Όλγα που μου έδωσε επιτέλους ένα ρόλο όπου δε με προδίδει ο αγαπημένος μου! Όσον αφορά στην ίδια την παράσταση, η αγάπη που παίρνω από τα παιδιά, οι αγκαλιές και οι φωτογραφίες στο τέλος, δε συγκρίνονται με την καλύτερη κριτική θεάτρου που γίνεται, αφού τα παιδιά είναι οι καλύτεροι κριτές…»

Σταμάτης Γιαννάκης (Πιερό)

«Ήταν η πρώτη μου εμφάνιση και μια συγκλονιστική εμπειρία, που προέκυψε κυριολεκτικά την τελευταία στιγμή. Παρά το τρακ που είχα, όταν βγήκαμε στη σκηνή το διασκεδάσαμε και το ζήσαμε πραγματικά και αυτό ήταν και το ωραίο. Το περίεργο είναι πως ένιωσα ότι ταίριαξα πολύ με το ρόλο και χάρηκα πολύ με την ανταπόκριση που έδειξαν τα μικρά παιδιά. Θέλω να ευχαριστήσω τους “Αστέγους” που μου έδωσαν την ευκαιρία να γιορτάσω έτσι και τα… γενέθλιά μου, αλλά και όλους τους συναδέλφους μου που ήρθαν στην παράσταση, για τη μεγάλη τους συμπαράσταση.»

Βασίλης Σαμαράς (Βασιλιάς)

«Ο χαρακτήρας που ερμηνεύω είναι ένας κλασσικός χαζομπαμπάς, που τον έκαναν βασιλιά χωρίς να το θέλει. Αυτό είναι και το ωραίο στο ρόλο, ότι είναι ένας απλός άνθρωπος, “ο πιο καημένος βασιλιάς του κόσμου”, όπως λέει και ο ίδιος. Νιώθω πάρα πολύ ωραία και ικανοποιημένος από την παράσταση και πιστεύω ότι το κοινό ανταποκρίθηκε με πολύ ωραίο τρόπο.»

Χρήστος Χατζηλιάς (Γίγαντας) - πρώτη φορά σε παράσταση

«Ήταν και για εμένα η πρώτη εμφάνιση και χάρηκα πάρα πολύ όλη αυτήν τη διαδικασία με τις πρόβες, μέσω της οποίας γίναμε μια παρέα, μια αγκαλιά, όλοι οι συντελεστές. Τελικά, το κέρδος σε κάθε παράσταση είναι η “ομάδα” που δημιουργείται…»
Να σημειωθεί ότι η παράσταση «Ο Παπουτσωμένος Γάτος» θα ξαναπαιχτεί σε λίγο καιρό στο πλαίσιο του Λεσβιακού Καλοκαιριού, ενώ η ομάδα των «Αστέγων» ετοιμάζει για τον ερχόμενο Ιούνιο και το έργο «Η μικρή μας πόλη» του Θόρντον Γουάιλντερ, σε σκηνοθεσία του Χρήστου Μαλακού.