Ο Άρης πετάχτηκε μαζί με τα δύο αδελφάκια του στο προαύλιο του Νοσοκομείου Μυτιλήνης ένα πρωί του περασμένου Ιουνίου.

Μέσα στην επόμενη ώρα, χτυπήθηκε από αυτοκίνητο και όταν οι αυτόπτες μάρτυρες σταμάτησαν τον οδηγό και του ζήτησαν να πάει το σκυλάκο σε έναν κτηνίατρο, εκείνος τούς απάντησε «τόσους γιατρούς έχει το Νοσοκομείο, γιατί δεν τον πάτε εσείς μέσα;», και έφυγε. Ας σημειωθεί ότι για το περιστατικό, σύμφωνα με το Φιλοζωικό Σύλλογο «Κιβωτός», έχει ήδη γίνει καταγγελία και εκκρεμεί τακτική δικάσιμος.

Ευτυχώς δεν τραυματίστηκε σοβαρά, και από τότε φιλοξενούνταν περιμένοντας να βρει το δικό του σπιτάκι.

Το βράδυ της Πέμπτης 11 Σεπτεμβρίου, ο Άρης χτυπήθηκε πάλι από αυτοκίνητο. Βγήκε από τον κήπο του σπιτιού που έμενε προσωρινά και χτυπήθηκε μπροστά στα μάτια των ανθρώπων που τον φιλοξενούσαν.

Προφανώς και το αμάξι δε σταμάτησε, όσο και αν του φώναζαν οι αυτόπτες μάρτυρες -οι οποίοι δυστυχώς δεν πρόλαβαν να συγκρατήσουν τον αριθμό των πινακίδων.
Ο Άρης αυτό το διάστημα γνώρισε τριών ειδών ανθρώπους.

Αρχικά γνώρισε τον/την εκπρόσωπο του ανθρώπινου είδους που τον παράτησε σα να ήταν σκουπίδι.

Γνώρισε επίσης άλλους δυο εκπροσώπους της τοπικής μας κοινωνίας, τα οποία δεν είχαν τη στοιχειώδη ανθρωπιά να προσφέρουν κάποια βοήθεια στο άτυχο πλάσμα που χτύπησαν με το αμάξι τους.

Γνώρισε, όμως, και την Άσπα και τη Χρύσα, δύο νεαρές κοπέλες που όλους αυτούς τους μήνες τον φιλοξένησαν και τον φρόντισαν, και τον γέμισαν με αγάπη ενόσω γίνονταν προσπάθειες να βρεθεί μια δική του οικογένεια.

Ο Άρης δε θα γνωρίσει άλλους ανθρώπους. Τα ξημερώματα τις 10/9/2014 πέθανε από εσωτερική αιμορραγία λόγω των τραυμάτων που του προξένησε ο οδηγός που τον χτύπησε και τον εγκατέλειψε, στο κτηνιατρείο όπου μεταφέρθηκε για τις πρώτες βοήθειες.

Και έτσι γράφτηκε ο επίλογος της σύντομης ζωής του. Φύλο: Άρρεν. Ηλικία: 4 μηνών περίπου. Βάρος: 5 κιλά περίπου. Ράτσα: Ημίαιμο. Αιτία θανάτου: Ανθρώπινη Αδιαφορία.