του Παράσχου Καραβατάκη

Αρχιτέκτων ΕΜΠ

Το ΤΕΕ διοργάνωσε στις 12 Φεβρουαρίου 2025, ημερίδα διαβούλευσης για τη διάσωση των παραδοσιακών ναυπηγείων της χώρας, σε συνεργασία με τον Σύλλογο Διπλωματούχων Ναυπηγών Μηχανικών Ελλάδας και τον Πανελλήνιο Σύλλογο Ναυπηγείων (ΠΑ.Σ.ΝΑ.ΤΑ) . Στόχος του ΤΕΕ ήταν η δημόσια αυτή συζήτηση, να συμβάλει στην επίλυση των προβλημάτων για τη διάσωση των καρνάγιων, σε τομείς στρατηγικής σημασίας για τη ναυτοσύνη, τη νησιωτικότητα και την ανάπτυξη.

Όλοι οι ομιλητές ανέδειξαν την αξία των καρνάγιων τόσο για την πολιτιστική κληρονομιά του τόπου όσο και για την οικονομική ανάπτυξη των νησιών και της χώρας .

Διαπιστώσεις

Τα τελευταία χρόνια διακυβεύεται η συνέχιση της δραστηριότητας στα καρνάγια «καθώς αντιμετωπίζονταν ως καταπατητές που καταλάμβαναν παράνομα τον αιγιαλό ασχέτως που σε κάποιες περιπτώσεις τα καρνάγια αυτά βρίσκονται στο ίδιο σημείο για αιώνες».

Από τα 300 παραδοσιακά ναυπηγεία που υπήρχαν κάποτε στη χώρα, σήμερα λειτουργούν μόλις 60 με 70, με κύριο λόγο η έλλειψη θεσμικού πλαισίου .

Τα παραδοσιακά καρνάγια αποτελούν χαρακτηριστικό στοιχείο της πολιτιστικής ταυτότητας του τόπου, είναι σημεία στρατηγικής σημασίας για την ανάπτυξη τόπου, τη ναυτοσύνη, τη νησιωτικότητα και την εθνική ακεραιότητα .

Είναι χώροι Ναυπηγό-Επισκευαστικής Δραστηριότητας και προσφέρουν με τις υπηρεσίες στην οικονομική ανάπτυξη Νησιών .

Είναι ανάγκη η Ελλάδα να μην επιτρέψει να χαθούν τα καρνάγια, τα ξύλινα σκάφη και η τέχνη του Ναυπηγό-Ξυλουργού καθώς δεν πρόκειται για απλό επάγγελμα, αλλά για τον κρίκο στο παρόν και το παρελθόν της ελληνικής ναυτιλίας και τη μεταφορά της γνώσης μεταξύ των γενεών .

Συμπερασματικά

Οι λόγοι πάνω στους οποίους ξευτιλίζεται το όλο πρόβλημα :

Ο πρώτος λόγος, είναι η υπάρχουσα νομοθεσία περί κάλυψης Τμήματος της παραλιακής ζώνης . (Θαρρείς και τα καρνάγια μπορούν να δημιουργηθούν μακριά από την Θάλασσα!!), σε συνάρτηση πάντα με την φορολογική επιβάρυνση αυτών (της κάλυψης Αιγιαλίτιδας ζώνης).

Ο δεύτερος λόγος έχει να κάνει με την απαξιωτική αναφορά του χαρακτηρισμού ως επάγγελμα «Καραβομαραγκοί» .

Οι Ναυπηγό-Ξυλουργοί, όπως θα έπρεπε ορθά να ονομάζονται, δικαιούνται να έχουν αναβαθμισμένο πτυχίο Σπουδών, ισότιμο με αυτό του Ε.Μ.Π. (τμήμα Ναυπηγών) .

Εάν αυτό δεν είναι εφικτό για διάφορους λόγους, θα πρέπει τουλάχιστον να δημιουργηθεί ΑΚΑΔΗΜΙΑ ΤΕΧΝΩΝ ΞΥΛΟΥ, ώστε οι νέοι που θέλουν να ακολουθήσουν αυτό το καταξιωμένο επάγγελμα να είναι πόλος έλξης, ιδιαίτερα στα νησιά μας, ώστε να προσέρχονται προς επιμόρφωση με ιδιαίτερο επαγγελματικό κύρος- ενώ παράλληλα θα μαθαίνουν στη πράξη την δουλειά τους μέσα στα καρνάγια από τους ακόμη εναπομείναντες-Ναυπηγό-Ξυλουργούς .

Για τους δύο ανωτέρω λόγους πρότεινα από το βήμα της Ημερίδας του ΤΕΕ να διοργανωθεί ΝΕΑ ΗΜΕΡΙΔΑ με αντικείμενο την αναβάθμιση των Σπουδών Ναυπηγό-ξυλουργικής Τέχνης , με συγκεκριμένη πρόταση προς τα Υπουργεία Παιδείας και Πολιτισμού, αντί της σύστασης Ι.Ε.Κ. , όπως αυτό ακούστηκε μέσα στην ημερίδα .

Υστερόγραφο: Θέλω να πιστεύω ότι τα πορίσματα αυτής της Συνεδρίας θα γίνουν υπόβαθρο από την περιφέρεια Β. Αιγαίου, καθώς και το Δημοτικό Συμβούλιο Μυτιλήνης, ώστε να προβούν σε ανάλογες διορθωτικές ενέργειες .