Δημήτρης Λαμπρέλλης
Λεύκωμα
Εκδόσεις Νόηση
Αθήνα, σελ. 252 (διαστάσεις 25,5x28,5 cm)

Ο συμπατριώτης μας καθηγητής Φιλοσοφίας στο Πάντειο Πανεπιστήμιο και ποιητής Δημήτρης Λαμπρέλλης έχει εκδώσει εννέα φιλοσοφικά βιβλία και πέντε ποιητικές συλλογές. Μια ακόμη πτυχή της πολυσχιδούς δράσης του είναι η φωτογραφία, με την οποία ασχολείται επί μία 20ετία, τα τελευταία όμως δέκα χρόνια έχει στρέψει το ενδιαφέρον του αποκλειστικά στη φωτογραφία της φύσης. Είναι μέλος της Ελληνικής Φωτογραφικής Εταιρείας, έχει συμμετάσχει σε ομαδικές εκθέσεις φωτογραφίας και έχει βραβευτεί. Είναι μέλος της Ελληνικής Ορνιθολογικής Εταιρείας και επίσης μέλος του Επιμελητηρίου Περιβάλλοντος και Βιωσιμότητας. Έχει πραγματοποιήσει δύο ατομικές εκθέσεις φωτογραφίας, στην Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη, και έχει εκδώσει ένα λεύκωμα φωτογραφίας με τίτλο «Οικο-φωτογραφία».
Οι φωτογραφίες που περιλαμβάνονται στο παρόν θαυμάσιο λεύκωμα είναι αποτέλεσμα της μακρόχρονης περιπλάνησης του φωτογράφου σε όλους τους ελληνικούς υγροβιότοπους και σε πολλά μέρη της Ελλάδας, όπως στην Κερκίνη και στο Νέστο, στο Πόρτο Λάγος και στον Έβρος, στις Πρέσπες και στον Αξιό, στον Αμβρακικό και στο Μεσολόγγι, στη Γιάλοβα και στη Στροφυλιά, στον Καλαμά και στην Καλλονή της Λέσβου.
Κυρίαρχο θέμα του λευκώματος αυτού είναι τα πουλιά τη στιγμή που πετούν ή ερωτοτροπούν, τη στιγμή που κινούνται πάνω στα νερά μιας λίμνης ή που ετοιμάζονται να πετάξουν, συμβολίζοντας έτσι, με την κίνησή τους αυτή, την ελευθερία.
Όλες οι φωτογραφίες παρουσιάζουν μια σπάνια και σχεδόν άγνωστη πλευρά της ομορφιάς της ελληνικής φύσης, γεγονός που κινητοποιεί την ευαισθησία των αισθήσεων και των συναισθημάτων και αφυπνίζει τη συνείδηση όσον αφορά την προστασία της ελληνικής φύσης και του περιβάλλοντος από τους πολλούς και σοβαρούς κινδύνους που σήμερα το απειλούν.

Το λεύκωμα ανοίγει μ’ ένα πολυσέλιδο κείμενο που έχει τίτλο «Γράφοντας τα πουλιά στο φως» και περιέχει τα παρακάτω κεφάλαια: Περί πτηνοφιλίας, αλλά και ζωοφιλίας γενικώς. Αγάπες και φιλίες, χρήσεις και προσφορές, χωρίς αγάπες και φιλίες, χωρίς και προσφορές. Το βλέμμα και η στροφή του στο παιχνίδι με το φακό και τα πουλιά. Το βλέμμα και οι αποστροφές του. Μέ(σα) (σ)τη φωτογραφία παίζονται πολλά παιχνίδια. Η εκδήλωση των αυθεντικών παιχνιδιών.
Διαβάζουμε στον πρόλογο: «Φωτογραφίες αλλά και κείμενα μαζί. Ναι, η φωτογραφία έχει ασφαλώς αυτάρκεια, όχι όμως και παντοδυναμία. Στον περίγυρό της, στο περίγραμμά της έχει και ο λόγος θέση, τη δική του θέση. Για παράδειγμα, μία μορφή λόγου θα μπορούσε να μιλήσει σχετικά με αυτό που περιέβαλε τη φωτογραφία, η οποία περιλαμβάνεται στην έκδοση αυτή. Θα μπορούσε δηλαδή να μιλήσει για την υπάρχουσα ρύπανση και για τον κίνδυνο ο οποίος, εξ αιτίας της, απειλεί με εξαφάνιση το αντικείμενο των φωτογραφιών αυτών, τα πουλιά. Είναι φανερό πως ένας τέτοιος λόγος υπηρετεί τη φωτογραφία και τη φωτογράφιση πουλιών συγκεκριμένα, χωρίς σε καμμία περίπτωση να κυριαρχεί πάνω της για να τη νοηματοδοτήσει ή/και για να της προσδώσει αξία.»
Το περιοδικό «Ελληνικό Πανόραμα» έγραψε για το λεύκωμα: «Κυρίαρχο θέμα είναι τα πουλιά τη στιγμή που πετούν ή ερωτοτροπούν, τη στιγμή που κινούνται πάνω στα νερά μιας λίμνης ή ετοιμάζονται να πετάξουν, συμβολίζοντας με την κίνησή τους αυτή την ελευθερία. Τα πουλιά αναφέρονται με την επιστημονική τους ονομασία και σημειώνεται ο τόπος φωτογράφισης.
Όλες οι φωτογραφίες παρουσιάζουν μια σχεδόν άγνωστη πλευρά της ομορφιάς της ελληνικής φύσης, γεγονός που κινητοποιεί την ευαισθησία των αισθήσεων και των συναισθημάτων και αφυπνίζει τη συνείδηση για την προστασία του πολύπαθου ελληνικού φυσικού περιβάλλοντος.
Τόσο από τα κείμενα όσο και από τις φωτογραφίες, απορρέει ο βαθύς, ιδεολογικός έρωτας του συγγραφέα-φωτογράφου προς την ελληνική φύση και τον, ασύλληπτης ομορφιάς, φτερωτό κόσμο των πουλιών. Θεωρούμε το λεύκωμα του Δημητρίου Λαμπρέλλη αληθινό απόκτημα για τη βιβλιοθήκη μας.
Το συνιστούμε θερμά σε κάθε ευαισθητοποιημένο δάσκαλο και γονιό, σε κάθε ζωόφιλο, σε κάθε φυσιολάτρη, τελικά, σε κάθε σκεπτόμενο Έλληνα.»
Το λεύκωμα είναι δίγλωσσο. Τη μετάφραση στα αγγλικά έχει κάνει η Ειρήνη Σβίτζου.