Τέσσερα χρόνια μετά την καταστροφική φωτιά στη Χαραμίδα, οι κάτοικοι περιμένουν από τη φύση να κάνει μόνη το θαύμα της και να δώσει ζωή ξανά στο πανέμορφο δάσος της περιοχής. Παρά τις υποσχέσεις για προγράμματα αναδάσωσης, τίποτα δεν έχει μέχρι τώρα υλοποιηθεί, ενώ ακόμη και το λιγοστό πράσινο που άρχισε να φυτρώνει έγινε «βορά» στα κοπάδια που βόσκουν ανεξέλεγκτα την περιοχή.

Τη χρηματοδότηση προγράμματος αναδάσωσης στη Χαραμίδα ζήτησε με επιστολή του στην υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης, Κατερίνα Μπατζελή, ο ορόεδρος του Τοπικού Συμβουλίου Λουτρών, Βασίλης Μαμώλης. «Το έτος 2006 μεγάλη πυρκαγιά κατέστρεψε 3.500 στρέμματα ενός πανέμορφου δάσους πεύκης στην περιοχή “Χαραμίδα” του δημοτικού μας διαμερίσματος. Μια περιοχή ιδιαίτερου φυσικού κάλλους, λίγα χιλιόμετρα από την πόλη της Μυτιλήνης, οι παραλίες της οποίας κατακλύζονται καθημερινά από εκατοντάδες συμπολίτες μας και τουρίστες. Αυτή η περιοχή είχε πληγεί από πυρκαγιά το 1964», αναφέρει μεταξύ άλλων στην επιστολή του ο κ. Μαμώλης.
Ο ίδιος σημειώνει ότι μαζί με το δήμαρχο Μυτιλήνης, Νάσο Γιακαλή, είχαν ζητήσει από τον τέως περιφερειάρχη Γιάννη Λέκκα να προχωρήσει στη σύνταξη μελέτης αναδάσωσης και την ένταξή της σε χρηματοδοτικό πρόγραμμα. Χωρίς όμως αποτέλεσμα.
Ο πρόεδρος του Τοπικού Συμβουλίου Λουτρών ζητά από την υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης να παρέμβει, ώστε να ενταχθεί η περιοχή σε πρόγραμμα αναδασώσεων και να συντάξει η αρμόδια δασική υπηρεσία τις σχετικές μελέτες.
Και καταλήγει αναφέροντας μεταξύ άλλων: «Η αναδάσωση της συγκεκριμένης περιοχής θεωρούμε ότι μπορεί να συμβάλει καθοριστικά στην οικολογική, τουριστική και οικονομική ανάπτυξη της περιοχής του δημοτικού διαμερίσματος Λουτρών.»

Χάθηκε… η ελπίδα;
Ένα χρόνο μετά τη φωτιά στη Χαραμίδα, το 2007 η δασική υπηρεσία είχε διαπιστώσει κάποια πρώτα σημάδια «φυσικής αναγέννησης» του δάσους και ο τότε προϊστάμενός της, κ. Γιώργος Παπαεμμανουήλ, τόνιζε στο «Ε»: «Σε αυτήν τη φάση δεν μπορούμε να επέμβουμε. Για τουλάχιστον τρία χρόνια θα πρέπει ν’ αφήσουμε τη φύση να κάνει τη δουλειά της.» Σπόροι που είχαν πέσει από τα πεύκα είχαν αρχίσει να φυτρώνουν και να δημιουργείται βλάστηση στην καμμένη έκταση, δημιουργώντας ελπίδα ζωής. Όπως τόνιζαν βέβαια τότε οι ειδικοί, αυτό έγινε σε τμήμα της Χαραμίδας που δεν είχε καεί ξανά, γιατί όπου είχαν σημειωθεί δυο πυρκαγιές σε μικρό χρονικό διάστημα οι πιθανότητες «φυσικής αναγέννησης» εκμηδενίζονται και μόνο αναδάσωση μπορεί να γίνει.
Η ελπίδα ζωής που δημιουργούσαν στο καμμένο δάσος αυτά τα πρώτα σημάδια φυσικής αναγέννησης, μπορούσε να απειληθεί από την παράνομη βόσκηση. Η δασική υπηρεσία υπογράμμιζε από την πρώτη στιγμή ότι «εχθρός» του δάσους είναι η παράνομη βόσκηση, γι’ αυτό, όπως τόνιζε ο προϊστάμενος της υπηρεσίας, το δασαρχείο σε συνεργασία με την Πυροσβεστική πραγματοποιούσαν συχνές περιπολίες. Φαίνεται, όμως, ότι οι έλεγχοι δεν ήταν αρκετοί, αφού όπως υπογραμμίζει σήμερα ο πρόεδρος του Τοπικού Συμβουλίου Λουτρών, κ. Μαμώλης, κοπάδια κατέστρεψαν μεγάλη έκταση στην περιοχή. «Αυτό το λιγοστό πράσινο μέσα στην καμμένη έκταση καταστράφηκε από κοπάδια με κατσίκες, που εντοπίστηκαν στην περιοχή. Το δασαρχείο επέβαλε πρόστιμα, όμως η ζημιά έγινε. Αυτά τα σημεία τώρα δεν μπορεί να “αναβιώσουν” με φυσικό τρόπο, πρέπει να γίνει αναδάσωση», τονίζει ο κ. Μαμώλης.
Το 2008, με πρωτοβουλία του Τοπικού Συμβουλίου Λουτρών και τη συμμετοχή εθελοντών, είχε γίνει μια συμβολική προσπάθεια αναδάσωσης, κατά την οποία φυτεύτηκαν τότε 240 δέντρα. Ανάλογες προσπάθειες είχαν κάνει και σχολεία της περιοχής, που φύτεψαν ροδοδάφνες στην άκρη του δρόμου. Το ζητούμενο τώρα όμως είναι να γίνει μια συνολική προσπάθεια αναδάσωσης αυτής της τεράστιας έκτασης των 3.500 στρεμμάτων, προκειμένου το πανέμορφο δάσος της Χαραμίδας να ζωντανέψει ξανά.