Ό,τι ελάχιστο είχε δοθεί όλα τα προηγούμενα χρόνια ως ειδικό μέτρο τόνωσης της παραμεθορίου, αφαιρείται τώρα με συνοπτικές διαδικασίες. Στο βωμό της δημοσιονομικής εξυγίανσης λόγω κρίσης, η κυβέρνηση πήρε πίσω το σημαντικότερο ίσως κίνητρο προσέλκυσης δημοσίων υπαλλήλων στο νομό Λέσβου. Την επιδότηση της πρώτης κατοικίας, που όλα τα τελευταία χρόνια ενίσχυε ετησίως με περίπου μισό εκατομμύριο ευρώ, όσους επέλεγαν να μείνουν και να δουλέψουν στα νησιά.

Σύμφωνα με τα στοιχεία που μας δόθηκαν απ’ την Υπηρεσία Δημοσιονομικού Ελέγχου, η οποία είχε και την ευθύνη απόδοσης της επιδότησης σε επίπεδο νομού Λέσβου, βάσει του Ν. 2085/92, όσοι δημόσιοι υπάλληλοι είχαν πέντε χρόνια μονιμοποίησης και δήλωναν ότι θα παραμείνουν για ακόμη μία δεκαετία τουλάχιστον στην παραμεθόριο, λάμβαναν ως κίνητρο προσέλκυσης, επιδότηση για την απόκτηση πρώτης κατοικίας.

Έως 80.000 ευρώ…
Το ύψος της επιδότησης κυμαινόταν ανάλογα με το κόστος της κατοικίας και την οικογενειακή κατάσταση του δικαιούχου, από 4.000 - 5.000 έως και 80.000 ευρώ. Το ποσό που συνήθως δινόταν ανά υπάλληλο, ήταν της τάξης των 17.000 - 20.000 ευρώ. Ο μεγαλύτερος αριθμός των υπαλλήλων που πριμοδοτήθηκαν απ’ το 1997 έως και σήμερα, ήταν εκπαιδευτικοί, δάσκαλοι, νηπιαγωγοί και καθηγητές, ίσως γιατί αποτέλεσαν και την πλειοψηφία των διορισθέντων στο νομό. Για παράδειγμα, το 2010, πήραν επιδότηση εννιά δάσκαλοι, οκτώ καθηγητές και τρεις ακόμη υπάλληλοι της τότε Περιφέρειας, ενώ το 2009, συνολικά η επιδότηση δόθηκε σε 30 εκπαιδευτικούς και υπαλλήλους σε Λέσβο και Λήμνο. Είναι χαρακτηριστικό πως το 2009, μόνο οι δικαιούχοι καθηγητές μοιράστηκαν 250.000 ευρώ ως κίνητρο για να αποκτήσουν σπίτι στη νησιωτική παραμεθόριο. 
Όλη αυτή η ενίσχυση, του μισού εκατομμυρίου ευρώ, που κάποιες χρονιές στις αρχές της δεκαετίας του 2000 έως και διπλασιάστηκε λόγω του μεγάλου ενδιαφέροντος για την απόκτηση πρώτης κατοικίας, μεταβιβαζόταν στην τοπική οικονομία και δη στην κατασκευή ακινήτων και στην οικοδομή. Είναι δε αξιοσημείωτο πως κάποιοι υπάλληλοι δύσκολα θα αποφάσιζαν την αγορά του σπιτιού, αν δεν λάμβαναν και τη συγκεκριμένη επιδότηση συμπληρώνοντάς την με δάνειο και τις όποιες οικονομίες τους.

Χάθηκε πια
Βέβαια όλα τα προηγούμενα χρόνια εφαρμογής του μέτρου, δεν έλειψαν και τα παράπονα γιατί κάποιοι που είχαν ένα ντάμι στο όνομά τους, δεν μπορούσαν να πάρουν επιδότηση, ενώ κάποιοι άλλοι που ούτως ή άλλως θα επέστρεφαν στον τόπο καταγωγής τους, τύχαιναν και των διατάξεων του κινήτρου προσέλκυσης στην παραμεθόριο. Μια ακόμη «αδικία» του νόμου, αφορούσε όσους δεν ήταν σε θέση να βεβαιώσουν πως θα παρέμεναν επί δεκαετία στην παραμεθόριο, γιατί πολύ απλά οι μεταθέσεις τους, δεν εξαρτιόταν απ’ τους ίδιους (π.χ. στρατός, σώματα ασφαλείας).
Αντί όμως κάποιων βελτιώσεων, βάσει και των προτάσεων των ίδιων των δημοσίων υπαλλήλων, που θα έκαναν το νόμο καλύτερο, ήρθε η κατάργηση του κινήτρου, η οποία και ψηφίστηκε στις 4 Αυγούστου.
Το θέμα μάς έκανε γνωστό ο καθηγητής φυσικής και αναπληρωματικό αιρετό μέλος στο Περιφερειακό Υπηρεσιακό Συμβούλιο Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης (ΠΥΣΔΕ) Νομού Λέσβου, Παναγιώτης Γιαννίκος, ο οποίος και ενημέρωσε σχετικά και μέλη της Εκτελεστικής Γραμματείας του Νομαρχιακού Τμήματος της ΑΔΕΔΥ.
Ο κ. Γιαννίκος εντόπισε ότι στο νομοσχέδιο «Ρυθμίσεις για την ανάπτυξη και τη Δημοσιονομική εξυγίανση - Θέματα αρμοδιότητας Υπουργείων Οικονομικών, Πολιτισμού και Τουρισμού και Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης» που ψηφίστηκε την προηγούμενη Πέμπτη και εκκρεμεί η δημοσίευσή του σε ΦΕΚ, περιλαμβάνεται διάταξη με την οποία και καταργείται η συγκεκριμένη επιδότηση. Ειδικότερα στο άρθρο 24 του νόμου, πλέον τονίζεται πως απ’ την έναρξη του παρόντος νόμου, καταργείται το προηγούμενο θεσμικό πλαίσιο «και παύει η χορήγηση της προβλεπόμενης από τις διατάξεις αυτές επιδότησης αγοράς ή ανέγερσης κατοικίας, ανεξάρτητα από το χρόνο τοποθέτησης, μετάθεσης ή μετάταξης του υπαλλήλου σε υπηρεσία προβληματικής περιοχής.».