Πτυχιακοί και μεταπτυχιακοί απόφοιτοι, έχοντας περάσει όμορφες και άσχημες στιγμές κατά τη φοιτητική τους παραμονή στη Μυτιλήνη, ορκίστηκαν να εργάζονται για την πρόοδο της επιστήμης και της κοινωνίας, σε κλίμα εορταστικό. Τίθεται, πάντως, το ερώτημα: θα εργαστούν; Και αν ναι, πού; Με λίγα λόγια: από εδώ και πέρα, τι;
Στις αρχές της περασμένης εβδομάδας πραγματοποιήθηκαν οι ορκωμοσίες αποφοίτων όλων των Τμημάτων του Πανεπιστημίου Αιγαίου στη Μυτιλήνη. Την προπερασμένη Δευτέρα ορκίστηκαν οι απόφοιτοι των Τμημάτων Περιβάλλοντος και Επιστημών της Θάλασσας, ενώ την προπερασμένη Τρίτη, ορκίστηκαν οι απόφοιτοι των τεσσάρων Τμημάτων της Σχολής Κοινωνικών Επιστημών. Πτυχιακοί και μεταπτυχιακοί απόφοιτοι, έχοντας περάσει όμορφες και άσχημες στιγμές κατά τη φοιτητική τους παραμονή στη Μυτιλήνη, ορκίστηκαν να εργάζονται για την πρόοδο της επιστήμης και της κοινωνίας, σε κλίμα εορταστικό. Τίθεται, πάντως, το ερώτημα: θα εργαστούν; Και αν ναι, πού; Με λίγα λόγια: από εδώ και πέρα, τι;
Για τους αποφοίτους των προπτυχιακών προγραμμάτων σπουδών ισχύει, συχνά, το «Δεν ξέρω τι θα κάνω από εδώ και πέρα, είμαι χαρούμενος/-η και μόνο που τελείωσα…». Κι αυτό γιατί έχουν περάσει, ίσως στις περισσότερες περιπτώσεις, έναν αριθμό ετών μέσα στα οποία ενηλικιώνονται, κοινωνικοποιούνται, ζουν πολλές εμπειρίες για πρώτη φορά, συχνά «ξεχνώντας» για κάποιο διάστημα τις σπουδές, οι οποίες καταλήγουν, στο τέλος, να γίνονται ένα «βάρος», το οποίο ίσως θα σέρνουν για κάποιο καιρό και για το οποίο θα πρέπει να προσπαθήσουν λίγο περισσότερο. Λογικό είναι, μετά από αυτό να έχουν την ανάγκη να ηρεμήσουν και να αποφασίσουν τι θα κάνουν μετά από κάποιο καιρό. Άλλωστε, πολλούς δεν τους έχει απασχολήσει ακόμη άμεσα η αγορά εργασίας.
Ανάλογη περίπτωση είναι, καθώς φαίνεται, μια απόφοιτος του Τμήματος Κοινωνικής Ανθρωπολογίας: «Δεν είμαι καθόλου σε θέση να σου πω τι θα κάνω…», αλλά και πολλοί άλλοι απόφοιτοι, οι οποίοι απαντούσαν στην ερώτηση για τα επόμενά τους σχέδια, με έκφραση απορίας.
Ξέρω τι θέλω…
Υπάρχουν, πάντως και αυτοί που είναι πολύ αποφασισμένοι για τις επόμενες κινήσεις τους: Η Μαρία, απόφοιτος του Τμήματος Κοινωνιολογίας, έχει πολύ ξεκάθαρο το επόμενο βήμα στο μυαλό της: «ΑΣΕΠ - ΣΕΛΕΤΕ, αυτά, τι άλλο;», μας λέει.
Η Χρυσάνθη, πάντως, απόφοιτος του Τμήματος Πολιτισμικής Τεχνολογίας και Επικοινωνίας, έχει «ευρύτερα» σχέδια: «Δε θα κάνω μεταπτυχιακό. Θα βγω στο εξωτερικό για δουλειά με το πρόγραμμα AISEC», μας λέει.
Οι ήδη… εργαζόμενοι φοιτητές
Ο Δημήτρης, 25 ετών, εργάζεται ήδη και εργαζόταν, πριν ακόμα ορκιστεί την Τρίτη που μας πέρασε, τελειώνοντας το Τμήμα Πολιτισμικής Τεχνολογίας. Θεωρεί ότι «ένα μεταπτυχιακό βοηθάει στην εύρεση εργασίας», ωστόσο ο ίδιος δεν ενδιαφέρεται να συνεχίσει τις σπουδές του, αφού η δουλειά που έχει σε ένα διαφημιστικό γραφείο τον ικανοποιεί και τον καλύπτει.
Η Μαρία, 25 ετών, τελείωσε κι αυτή το Τμήμα της Πολιτισμικής Τεχνολογίας και Επικοινωνίας, της Σχολής Κοινωνικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Αιγαίου. Την Τρίτη ορκίστηκε, έχοντας ολοκληρώσει και το Μεταπτυχιακό Δίπλωμα Ειδίκευσης στην «Πολιτισμική Πληροφορική». Εργάζεται ήδη στον τηλεοπτικό σταθμό «902» και έτσι δεν την απασχολεί το βιοποριστικό, προς στιγμήν τουλάχιστον. Ο λόγος που παρακολούθησε και το μεταπτυχιακό πρόγραμμα σπουδών του Τμήματος από όπου αποφοίτησε ήταν, όπως λέει, η «διεπιστημονικότητά» του, αφού σκοπός του είναι η «υψηλή ειδίκευση στις εφαρμογές της Πληροφορικής στο χώρο του Πολιτισμού, της Μουσειολογίας και του Σχεδιασμού Ψηφιακών Πολιτιστικών Προϊόντων». Σύμφωνα με τη Μαρία, οι απόφοιτοι μπορούν να καλύψουν διάφορες θέσεις, κυρίως Πληροφορικής, ενώ υπάρχει πάντα και η δυνατότητα του διαγωνισμού του ΑΣΕΠ.
Μεταπτυχιακά: τα 150 μόρια για το Δημόσιο
«Το μέλλον είναι αβέβαιο…»
Οι απόφοιτοι των μεταπτυχιακών προγραμμάτων, πάντως, τουλάχιστον όσοι δεν εργάζονται, φαίνονται πιο «ψυλλιασμένοι» και, κατά συνέπεια, πιο απαισιόδοξοι, όσον αφορά στις προοπτικές επαγγελματικής αποκατάστασης.
Η Ίρινα, 28 ετών, ήρθε από τη Μολδαβία στη χώρα μας στα 18 της για να σπουδάσει Τοπογράφος. Τελείωσε το σχετικό Τμήμα του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και αποφάσισε να κάνει και μεταπτυχιακές σπουδές. Επέλεξε το Πρόγραμμα Μεταπτυχιακών Σπουδών (Π.Μ.Σ.) «Γεωγραφία και Εφαρμοσμένη Γεωπληροφορική» του Τμήματος Γεωγραφίας, λόγω του ότι την ενδιέφερε ιδιαίτερα η γεωπληροφορική και προκειμένου να διευρύνει τις γνώσεις της, και όχι τόσο για επαγγελματική αποκατάσταση, καθώς, όπως λέει, «το μέλλον είναι αβέβαιο…». Αναφέρει ότι, παρ’ όλο που υπάρχουν υπηρεσίες που στηρίζουν τους πτυχιούχους στις σχολές, στην ουσία δε γίνεται τίποτα. «Ένα μεταπτυχιακό είναι, ουσιαστικά, τα 150 μόρια για το Δημόσιο…» Η ίδια ελπίζει τώρα να της χρησιμεύσουν οι γνώσεις που πήρε από τις σπουδές της, αφού «ο τομέας της γεωπληροφορικής είναι ένας τομέας που αναπτύσσεται τα τελευταία χρόνια».
Η Μαρίνα, 27 ετών, μόλις τελείωσε κι αυτή το Π.Μ.Σ. «Γεωγραφία και Εφαρμοσμένη Γεωπληροφορική». Έχοντας πάρει το πρώτο της πτυχίο από το Τμήμα Περιβάλλοντος του Πανεπιστημίου Αιγαίου, φαίνεται ιδιαίτερα απογοητευμένη ως προς τις εργασιακές προοπτικές που υπάρχουν: «Έχω εργαστεί για κάποιο διάστημα στην Επιτροπή Ερευνών, αλλά τώρα δεν μπορώ να βρω δουλειά», μας λέει. «Διεκδικήσαμε το δικαίωμα να μπούμε στην εκπαίδευση και να μπορούμε να δίνουμε ΑΣΕΠ, το κερδίσαμε, ωστόσο στο φετινό διαγωνισμό δεν προκηρύχθηκε καμμιά θέση για περιβαλλοντολόγους». Και για τη Μαρίνα, ένα μεταπτυχιακό είναι απλά έξτρα μόρια για τον ΑΣΕΠ, ενώ το μέλλον προβλέπεται… «μαύρο».
Αντίστοιχα απαισιόδοξες και οι απόψεις των αποφοίτων των Π.Μ.Σ. του Τμήματος Περιβάλλοντος, τουλάχιστον για αυτούς που ο ΑΣΕΠ δεν υπάρχει ως προοπτική για το άμεσο μέλλον. Ο Ανδρέας, 28 ετών, απόφοιτος του Τμήματος Περιβάλλοντος ορκίστηκε τη Δευτέρα, έχοντας ολοκληρώσει και το Π.Μ.Σ. «Περιβαλλοντική Πολιτική και Διαχείριση» του Τμήματος. Παρ’ όλο που δεν έχει αναζητήσει ακόμη εργασία, θεωρεί ότι τα πράγματα δε θα είναι εύκολα: «Δεν έχω πάει ακόμη Στρατό και αν δε λύσω αυτό το ζήτημα, δεν μπορώ να δώσω εξετάσεις για το Δημόσιο», λέει. Ωστόσο, δε νιώθει ότι έχει πάρει ιδιαίτερα εφόδια τελειώνοντας το συγκεκριμένο Π.Μ.Σ. αφού, όπως λέει, «οι σπουδές ήταν σχετικά απλοϊκές, με σκοπό να βάλουν τους φοιτητές σε κλίμα “έρευνας”». Επιπλέον, ποτέ δεν τους έγιναν ιδιαίτερα ξεκάθαρες οι προοπτικές που θα είχαν τελειώνοντας τις σπουδές τους, τις οποίες ο ίδιος εντοπίζει κυρίως σε γραφεία μελετών. Άλλωστε, σύμφωνα με την άποψή του, «ο φαβοριτισμός που επικρατεί στην εκπαίδευση, δεν ευνοεί ιδιαίτερα τα Π.Μ.Σ. που γίνονται εκτός Αθηνών».
Απογοητευμένος και ο Αντώνης, επίσης 28 ετών, ο οποίος ολοκλήρωσε το Π.Μ.Σ. «Γεωργία & Περιβάλλον» του Τμήματος Περιβάλλοντος, έχοντας σπουδάσει αρχικά Γεωπονία στην Αθήνα. «Περίμενα ότι οι σπουδές μου θα μπορούσαν να μου δώσουν τα εφόδια για να βρω μια δουλειά ως γεωπόνος όπως τη φαντάζομαι, αλλά δεν υπάρχει, προς το παρόν, τέτοια προοπτική.» Τονίζει ότι το Δημόσιο έχει επιπλέον απαιτήσεις για διάφορα δικαιολογητικά, εκτός από ένα μεταπτυχιακό, οι οποίες απαιτούν και επιπλέον έξοδα. «Άλλωστε, όλοι θέλουν να μπουν στο Δημόσιο», λέει, «ο ανταγωνισμός είναι μεγάλος». Καθόλου άστοχο, αφού η πλειοψηφία των γεωπόνων συμφοιτητών του παρακολούθησε το Π.Μ.Σ. για την απόκτηση των επιπλέον 150 μορίων…