Θρησκεία και επανάσταση
Ο βιολόγος Richard Dawkins, πατέρας της θεωρίας των γονιδίων και ένας από τους φανατικότερους υποστηρικτές της αθεΐας στην Αμερική, διατύπωσε την άποψη ότι οι ιδέες εξαπλώνονται από το ένα μυαλό στο άλλο, όπως μεταδίδονται οι ιοί από τον ένα φορέα στον άλλο. Όσο κυνική και συναρπαστική ακούγεται αυτή η άποψη, δείχνει ότι, για να επικρατήσει μια ιδέα, δε χρειάζεται να είναι αληθινή ούτε καν χρήσιμη, αρκεί να βρει ό,τι χρειάζεται για να διαδοθεί. Και το επιχειρηματολογεί παίρνοντας ως παράδειγμα τη θρησκευτική πίστη των λαών της Ανατολής, που προδιαθέτει τους οπαδούς της να γίνουν μάρτυρες πιστεύοντας σε μια λανθασμένη και μοιραία για αυτούς ιδέα, που συντηρείται επειδή κάθε μάρτυρας εμπνέει νέους άλλους.
Πράγματι, όλοι αυτοί οι λαοί δε δίνουν μεγάλη σημασία στο βιολογικό γεγονός του θανάτου, πεθαίνοντας συχνά είτε μαζικά είτε κατά μόνας με μια εξοργιστική ευκολία που σπάει τα νεύρα, αδιαφορώντας για τη ζωή τους. Είτε είναι οπαδοί του Χομεϊνί είτε του Χουσεΐν είτε του Οσάμα Μπιν Λάντεν, σκοτώνονται με μια βλακώδη άνεση, που σου σηκώνεται η τρίχα. Όλους αυτούς τούς έλκει ο μουσουλμανικός παράδεισος, που είναι πολύ πιο πρακτικός από το δικό μας και με καλή κουζίνα με πιλάφια, σερμπέτια, αλλά και χανουμάκια. Τουλάχιστον αυτοί σκοτώνονται για να πάνε στον παράδεισο, ενώ κάτι πλούσιες δικές μας κυρίες ελεούν τους φτωχούς στο προαύλιο της εκκλησίας, νομίζοντας ότι θα πάνε στον παράδεισο, χωρίς να είναι σίγουρο ότι με αυτή μόνο την πράξη τους θα τον κερδίσουν. Τι το περάσαμε, πάμε στον παράδεισο με ένα δίφραγκο;
Το δυστύχημα είναι, ότι ούτε στο μουσουλμανικό παράδεισο ούτε και στο δικό μας παράδεισο έχει κληθεί κάποιος ζωντανός, μουσουλμάνος ή χριστιανός, για να τον επιβεβαιώσει.
Και μια που μιλάμε για ανατολίτες, οι Ρωμαίοι έλεγαν «Ex οriente lux, ex oriente dei». Δηλαδή εξ ανατολών το φως, εξ ανατολών οι θεοί. Με άλλα λόγια, όλοι οι θεοί είναι ανατολίτες. Και έτσι είναι: Χριστός, Μωάμεθ, Βούδας κ.λπ.. Τα τελευταία χρόνια ο κόσμος της Ανατολής φαινόταν βαλτωμένος, αδρανοποιημένος, μοιρολατρικά υποταγμένος απέναντι στα δικά του καθεστώτα.

Και ξαφνικά, ξεπερνώντας τα όρια της μοίρας, της υπακοής και του κισμέτ, έβαλε σε επιτάχυνση τη μηχανή της Ιστορίας κρημνίζοντας τους α λα Τσαουσέσκου ηγέτες του. Ο Μουμπάρακ, ο Μπεν Άλι, ο Αμπντουλάχ Σάλεχ και όλοι αυτοί ήλπιζαν ότι ο Αίολος θα κρατάει καλά κλεισμένους στον ασκό του τούς αγριεμένους ανέμους. Όμως ο ασκός του Αιόλου άνοιξε και άντε να μαζευτούν οι άνεμοι, και έγινε κατά το κοινώς λεγόμενο χαμός. Και βέβαια δεν μπορείς να υποχρεώσεις ένα θεό, έστω και Β΄ Εθνικής Ολύμπου, να παίζει συνεχώς το ρόλο της τάπας στον ασκό. Κάποτε θα του ξεφύγουν.
Τριάντα χρόνια κυβερνούσε την Αίγυπτο ο Χόσνι Μουμπάρακ, σοσιαλιστής και ομοτράπεζος στη Σοσιαλιστική Διεθνή του προέδρου της, του δικού μας Γιωργάκη, και προετοίμαζε ως διάδοχο το γιο του. Είκοσι τέσσερα χρόνια αγκαλιά με την εξουσία ο Τυνήσιος Μπεν Άλι, από τα παλαιότερα μέλη της Σοσιαλιστικής Διεθνούς, εκλεγόταν χωρίς αντίπαλο με ποσοστό 99,66% (αυτός ξεπέρασε και τον Τσαουσέσκου), που την «ορθή οικονομική του πολιτική, παράδειγμα προς μίμηση» προέβαλλε ως πρότυπο ο πρόεδρος του Δ.Ν.Τ., σοσιαλιστής Στρως Καν. Αυτοί οι δύο καθαιρέθηκαν. Τριάντα τρία χρόνια διοικεί τη χρεωκοπημένη Υεμένη ο Αμπντουλάχ Σάλεχ, που και αυτός προορίζει το γιο του για συνεχιστή του.
Όση βία και να χρησιμοποίησαν, η ροή της ιστορίας δε σταμάτησε. Και η βία είναι ο πιο φαύλος από τους φαύλους κύκλους. Την αλυσίδα της βίας την έσπασε ο κόσμος στον πρώτο της κρίκο και τα πράγματα δυσκόλεψαν για αυτούς. Ούτε η Αστυνομία και τα ΜΑΤ, που είναι η θεσμοθετημένη βία, τους έσωσε, ούτε ο στρατός, που είναι η ίδια η βία συγκροτημένη σε σώμα, τους γλύτωσε. Και ποια άλλη χώρα ακολουθεί; Μπαχρέιν, Ιορδανία, Λιβύη, Αλγερία, Μαρόκο, Ιράν;
 
Κοροϊδία ή τρικυμία εν κρανίω;
Από την ομιλία του Γ. Παπανδρέου στο Economic Club της Νέας Υόρκης στις 22/9/2010: «Το ελληνικό κράτος έχει ακίνητη περιουσία 270 δισ. ευρώ, η οποία παραμένει ανεκμετάλλευτη. Γι’ αυτό η κυβέρνηση έχει ξεκινήσει ένα φιλόδοξο πρόγραμμα για απευθείας πωλήσεις, συμβάσεις παραχώρησης, δημόσιου διαγωνισμού, ιδιωτικοποιήσεων, στρατηγικών συνεργασιών ή χρηματοοικονομικών εταιρειών συμμετοχικού κεφαλαίου.» Ποιους κοροϊδεύει; Τους Έλληνες πολίτες με το «δεν πωλείται δημόσια περιουσία» ή τους ξένους επενδυτές; Μα τους Έλληνες πολίτες. Έχει πάει τόσες φορές ο Παμπούκης στο Κατάρ για τέτοιες δουλειές, που θα τον πολιτογραφήσουν Καταριανό. Ο σεΐχης Αλ Παμπούκ.