Τα πρόσφατα άρθρα της εφημερίδας σας, σχετικά με τα Μουσεία Τεριάντ και Θεοφίλου, με ενέπνευσαν να κάνω ένα ταξίδι προς αυτά.
Ξεκινώντας, λοιπόν, από τη Μυτιλήνη, διαπιστώνεις ότι δεν υπάρχει μια πινακίδα που να δηλώνει την ύπαρξή τους! Παλαιότερα υπήρχε μία μεγάλη πριν από τη διασταύρωση προς Ακρωτήρι, η οποία αφαιρέθηκε (άραγε για λόγους αισθητικής;). Τώρα πια έχει μεταφερθεί στη μικρή οδό Αλίς Τεριάντ, χωρίς να εξυπηρετεί τίποτε. Αν είσαι τυχερός... ρωτώντας πας στην πόλη... στα Μουσεία όμως;
Στην πύλη των Μουσείων... σε περιμένει μεγαλοπρεπής ο κάδος του δήμου! Αλήθεια, γιατί πρέπει ο κάδος να ευρίσκεται εκεί... τι σηματοδοτεί;
Μπαίνεις στο Δημοτικό Μουσείο του Θεοφίλου, που ο εκάστοτε δήμαρχος και το Δημοτικό Συμβούλιο θεωρεί ότι λειτουργεί όπως πρέπει. Εκεί υπάρχει μία υπάλληλος που ασχολείται με τα εισιτήρια και το υποτυπώδες πωλητήριο, το φτωχό και αφρόντιστο, που δε διαθέτει αυτά που δηλώνει και έπρεπε να έχει, όπως π.χ. το βιβλίο του Ελύτη για το Θεόφιλο…
Προχωρώντας στις αίθουσες, αναρωτιέσαι. Αλήθεια, το Μουσείο αυτό τιμά τα εκθέματά του; Χωρίς ξενάγηση, χωρίς τις σωστές συνθήκες φωτισμού, θερμοκρασίας... υγρασίας... και υποθέτω χωρίς ούτε και μέριμνα για τη συντήρηση των έργων;
Αφού κάνεις ποδόλουτρο στα νερά της πηγής που βγαίνουν στο λιθόστρωτο… αχ, αυτή η χρόνια αποτελεσματικότητα των δημοτικών έργων!... φτάνεις στο Μουσείο Τεριάντ.
Αν είσαι τυχερός και το βρεις ανοικτό, σε υποδέχεται ένας φύλακας που μένει πάντα στην είσοδο… Εννοείται ούτε ξενάγηση,… ούτε κατάλληλο έντυπο υλικό. Και αναρωτιέται κανείς: ένα Μουσείο σαν κι αυτό δεν έχει ανάγκη τα έσοδα, που θα μπορούσε να αποφέρει ένα σωστά οργανωμένο και εμπλουτισμένο πωλητήριο... τα απαραίτητα και για την πληρωμή του ελάχιστου πια προσωπικού; Βέβαια εννοείται ότι απαραίτητη είναι και η ύπαρξη τουλάχιστον ενός λογιστή!
Τελικά φτάνεις στο σημείο να σκεφτείς πως ένα τέτοιο μοναδικής σπουδαιότητας μουσείο, όπως διαφημίζεται στις ιστοσελίδες νομαρχίας, Περιφέρειας και δήμου, καθημερινά ευτελίζεται σαν κάποιοι να συμπράττουν για τον αφανισμό του. Μήπως υπάρχει σχέδιο για την εξόντωση των εκθεμάτων (!)... αφού δεν υπάρχει κλιματισμός, με αποτέλεσμα να εκτίθενται σε συνθήκες καταστρεπτικές γι’  αυτά;… Ε! και μη ζητάς και πολλή καθαριότητα, καθότι εδώ και τρία χρόνια εξέλειπε και η καθαρίστρια. (Πού είναι ο σεβασμός και η ευαισθησία που ως λαός είχαμε προς το κάλ(λ)ος;! Eίμαστε πλέον πλήρεις κάλων… τόσους αιώνες με τα δύο πόδια σ’ ένα παπούτσι... τσαρούχι... σανδάλι...!! )
Δυστυχώς, η Περιφέρεια ως εποπτεύουσα αρχή ανταγωνίζεται το δήμο σε αναποτελεσματικότητα, προτείνοντας λύσεις-προβλήματα... όπως π.χ. η πρόταση ότι θα στελεχωθεί το Μουσείο μέσω ΑΣΕΠ (ζήσε Μάη μου), ενώ ίσως οι μετατάξεις/αποσπάσεις μπορεί να ήταν καλύτερη λύση. Άλλωστε. έχει ν’ ασχοληθεί με την ένταξη ωρίμων έργων στο ΕΣΠΑ… όπως αυτό το σχετικό με τας Τέχνας (450.000 ευρώ) και μάλιστα τον Αύγουστο, που μετά από ενδελεχή μελέτη είδαν ότι υπάρχει νέκρα πολιτιστική στο Αιγαίο! Αφού κόπτομεν τον άρτον... ας μείνουν τα θεάματα και ας μη στηριχθούν οι υποδομές Πολιτισμού στην πόλη μας, μουσεία, Δημοτικό Θέατρο, Πινακοθήκη (αλήθεια, ποιος πήρε την απόφαση για την πρόχειρη κατασκευή εκεί - με πολυουρεθάνη και μπλε σωλήνες - του σιντριβανιού που εμείς πληρώσαμε;). Σε καιρό κρίσης σκορπάμε χρήματα σε εφήμερες απορροφήσεις…
Και οι κηλίδες αποσύνθεσης των έργων του Θεοφίλου και των λοιπών συλλογών απλώνονται πάνω στη μικρή μας πόλη...

Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.