Φίλη κολλητή, Μυτιληνιά στην καταγωγή, γεννηθείσα το σωτήριον έτος 1963 (δε χρειάζεται να κομπλάρεις, μωρό μου, οι Καρυάτιδες είναι παλιότερες, πλην διαχρονικές), επιστήμων με διακρίσεις, οικονομικώς ανεξάρτητη, αυτοδημιούργητη, χωρισμένη, μάνα, αγορομάνα, το οποίο αγοράκι τυγχάνει και μοναχοπαίδι! Καλωσήρθατε στη ζώνη του λυκόφωτος. Παρακαλώ προσδεθείτε!
Χτυπάει τηλέφωνο. Η φωνή ακούγεται εξόχως ανήσυχη:
- Με διέγραψε...
- Ο Γιωργάκης; Τι σε νοιάζει ; Με το Βενιζέλο πρέπει να τα βρεις.
- Ο γιος μου! Από το Facebook! Μου έκανε αποκλεισμό!
- Έχεις εσύ Facebook;
-Τυπικά, έκανα εκεί ένα με δυο - τρεις γνωστούς, να προσέχω το μικρό.
- Και;
- Τι και; Έκανα «like» σε μια φωτογραφία της γκόμενας. Κι ο μικρός με έβρισε και μου έκανε αποκλεισμό.
- Γιατί;
- Γιατί τη φωτογραφία την είχε τραβήξει ο πρώην της μικρής.
- Κι εσύ γιατί ανακατεύεσαι;
- Είπα να κάνω τη μοντέρνα.
- Ωραία, καλά να πάθεις. Τι θες τώρα;
- Εσένα σε έχει φίλη;
- Με έχει. Εσύ δε με έχεις.
- Θέλω να κοιτάς τα πάντα με κάθε λεπτομέρεια κι αν δεις κάτι περίεργο...
- Να στο πω.
- Ναι.

- Να διαγράψει κι εμένα, να δω ποιος θα σου λέει μετά τα νεώτερα.
- Το αγοράκι μου κινδυνεύει.
- Από ποιον;
- Από τις λυσσάρες! Κι είναι μόλις 16 χρονών. Αν το πλησιάσει καμμιά, η μανούλα δε θα είναι εκεί να το προστατέψει...
- Καλά, ακούς τι λες;
- Το μωρό μου! Μα είναι φυσιολογικό να σκέφτεται το σεξ σε τέτοια ηλικία;
- Φυσιολογικό δεν είναι που δεν το σκέφτεσαι εσύ! Αντί να ευχαριστείς το Θεό που δε σου παρουσίασε κανέναν πιτσιρίκο για αίσθημα, μιλάς κιόλας. Παιδί μου, σήμερα τα περισσότερα ως την πρώτη λυκείου ασχολούνται με τα κορίτσια, από τη δευτέρα πέφτουν με τα μούτρα στο διάβασμα.
- Το παιδί μου κάνει σεξ!
- Δεν ξέρεις τι κάνει το παιδί σου! Όλα μιλάνε για το σεξ, δεν κάνουν απαραίτητα! Εσύ πάντως δεν κάνεις, για να σε βλέπω έτσι υστερική. Πόσον καιρό πριν χωρίσεις περνούσε κλιμακτήριο ο Προκόπης;
- Πότε δεν περνούσε;
- Τι να σου κάνω, πουλάκι μου, επιστήμονα αφοσιωμένο τον ήθελες να σου κουβαλά λεφτά. Αγόραζε σινιέ μπότες τώρα και παρακολούθα το μικρό να επιδίδεται με μανία σε ό,τι εσύ βλέπεις από μακριά!
- Τουλάχιστον μου ήταν πιστός. Δεν έτρεχε πίσω από γκόμενες.
- Γιατί τώρα που χώρισες, νομίζεις ότι τρέχει; Αχ! Έχει κλείσει σαν άντρας, φιλενάδα! Αιώνες τώρα! Και φταις εσύ! Και να τον κυνηγούν οι γκόμενες, λέμε τώρα, «φύγε από δω, αποτάσσω το Σατανά» θα πει. Ξέμαθε! Να σου πω: Ξέρεις ότι ο Σύλλογος των Πετρανών Αθήνας ξαναλειτούργησε;

- Κάνανε εκλογές;
- Εμ, τι να κάνουν, κυβέρνηση εθνικής σωτηρίας; Πρόεδρος βγήκε μια φίλη μου, αλλά δε μ’ αφήνει να κάνω ανακοινώσεις, είναι σύζυγος καθηγητού του πανεπιστημίου, με τον οποίον πάντα πλακώνομαι, συνήθως για πολιτικά.
- Το ‘χω. Ακούγεται ζεστό μέσα στην κρίση να μαζεύονται οι άνθρωποι και να κάνουν σύλλογο. Πόσο είναι η συνδρομή;
- Δεν ξέρω. Είπα της κυρίας Προέδρου να με γράψει επιτόπου.
- Αγάπη μου, πάρε τη ρακέτα σου από τον καναπέ και ξεμπλόκαρε τη μανούλα...
- Καλέ, γελοία γίνεσαι.
- Βρε αλήτη, ούτε ευρώ δε θα πάρεις χαρτζιλίκι! Ποιος πληρώνει το Μοραΐτη, ρε αναίσθητο; Τα ιδιαίτερα; Το κολυμβητήριο; Το τέννις;
- Τι λέει;
- Πως είμαι ψυχασθενής! Εγώ! Που διευθύνω 250 εργαζόμενους 10 χρόνια!
- Ναι, άλλο η εργατιά, άλλο το κουτάβι σου… Αυτό σε σέρνει. Κι εσύ το πρήζεις…
- Καλά, όταν γεννήθηκε…
- Όταν γεννήθηκε, πρωτοκυκλοφόρησε το «Nitro», ο Κωστόπουλος μεσουρανούσε κι ο Σημίτης ευχαριστούσε την κυβέρνηση των Ηνωμένων Πολιτειών, εγώ ξεκινούσα διδακτορικό κι εσύ είχες πάρει 30 ολόκληρα κιλά. Κι ήσουν ερωτευμένη και με τον Προκόπη! Τρομάρα σου!
- Μεγαλώνει!
- Μεγαλώνουμε! Άντε, στις 23 Μαρτίου θα σε πάω στα ούζα των Πετρανών να θυμηθούμε τα παλιά.